۸ توانایی شگفت انگیز بچه های زیر ۲ سال

آنچه درباره فرزندتان نمی دانستید

بچه‌ها خیلی باهوش‌تر از چیزی هستند که ما بزرگ‌ترها فکر می‌کنیم. اینکه می‌گوییم بچه‌ها، منظورمان بچه‌های زیر ۲ سال است که می‌توانند به سادگی زشتی‌ها و زیبایی‌های اطرافشان را درک کنند و خوشحال، عصبانی یا ناراحت شوند...

اگر شما هم فرزند زیر ۲ سال دارید، بد نیست نگاهی به این ۸ ویژگی شگفت‌انگیز بیندازید تا راه‌ورسم برخوردی بهتر و مناسب‌تر را با آنها بدانید.

۱. می‌دانند که رییس کیست

بچه‌ها از حدود ۱۰ ماهگی متوجه رفتار اطرافیانشان می‌شوند و حتی با دیدن کارتون‌های مختلف، می‌توانند بفهمند که نقش اصلی کارتون کیست و چه کسی باید در رفتار و گفتار، تابع چه کسی باشد. به عبارت ساده‌تر، بچه‌ها از ۱۰ ماهگی به بعد متوجه رییس و مرئوس بودن آدم‌های حقیقی دور و برشان یا شخصیت‌های مجازی کارتون‌هایی که می‌بینند، می‌شوند و حتی این را درک می‌کنند که بزرگ‌ترها به نوعی رییس کوچک‌ترها هستند. پژوهشگران دانشگاه کپنهاگ معتقدند که این امر، پایه و اساس اولیه شکل‌گیری تفکر در ما انسان‌هاست.

۲. صداهای ظریف و کلفت را از هم تشخیص می‌دهند

نتایج یک تحقیق انگلیسی در سال ۲۰۰۹ نشان داد بچه‌ها از حدود ۶ ماهگی می‌توانند صداهای ظریف و کلفت را از هم تشخیص دهند و متوجه تقلید صدا هم بشوند. مثلا ممکن است وقتی برای بچه‌های ۶ یا ۷ ماهه صدای جوجه، بز، خروس یا مرغ درمی‌آورید، خوششان بیاید و بخندند اما اگر برای همین بچه‌ها صدای گاو یا حتی سگ دربیاورید، آنها احتمالا می‌ترسند یا می‌زنند زیر گریه. به طور کلی، بچه‌ها با شنیدن صداهای ملایم و ظریف، به آرامش می‌رسند. به همین دلیل توصیه می‌شود با آنها با ملایمت صحبت کنید و با صدایی ریزتر از صدای خودتان برایشان شعر، داستان یا لالایی بخوانید.

۳. احساسات و عواطف را درک می‌کنند

نوزاد پیش از اینکه بتواند حرف بزند، بنشیند یا راه برود، می‌تواند متوجه احساسات و عواطفتان شود. محققان آمریکایی می‌گویند بچه‌ها از حدود ۵ ماهگی می‌توانند به سادگی متوجه خوشحال یا ناراحت بودن والدینشان بشوند. یک بچه ۵ ماهه به راحتی تحت‌تاثیر شرایط استرس‌زای خانه یا نگرانی‌های پدر و مادرش قرار می‌گیرد و این درک از نگرانی و استرس را هم با بی‌قراری‌ها یا گریه‌‌های بی‌دلیل نشان می‌دهد. این محققان تاکید می‌کنند بچه‌ها از ۹ ماهگی به بعد حتی می‌توانند تفاوت بین موسیقی‌های شاد و غمگین را هم متوجه شوند و به آنها واکنش نشان دهند.

۴. رقص و آواز را دوست دارند

حتما دیده‌اید گاهی وقتی در حال تماشای تلویزیون هستید و یک آگهی تبلیغاتی یا نماهنگ پخش می‌شود، نوزاد شروع به تکان دادن دست‌ها، پاها یا حتی سر و گردنش می‌کند. این عکس‌العمل کاملا طبیعی است. بچه‌ها از حدود ۷ یا ۸ ماهگی به بعد سعی می‌کنند شادی خود را با حرکاتی شبیه به رقصیدن یا درآوردن صداهایی مانند آواز خواندن نشان دهند. این حرکت‌ها زبان بدن برای بچه‌هایی که هنوز حرف نمی‌زنند، محسوب می‌شود و راهی است برای جلب توجه و ارتباط برقرار کردن آنها با محیط اطرافشان.

۵. آیینه تمام‌نمای رفتار دیگرانند

معمولا تمام بچه‌ها از ۹ ماهگی به بعد شروع می‌کنند به تقلید کلام‌های ساده یا رفتارهای اطرافیانشان. مثلا زبان‌درازی می‌کنند، صدای هر حیوانی را که یک بار بشنوند، درمی‌آورند، بای‌بای می‌کنند، به نشانه سکوت دستشان را روی بینی می‌گذارند و خیلی کارهای دیگر. تحقیقات نشان داده مغز بچه‌ها از ۹ ماهگی به بعد برای برقراری رابطه اجتماعی با دیگران، با مشاهده دقیق، سعی در تقلید رفتار آنها می‌کند تا کم‌کم خودش بتواند حرکات و گفتاری را خلق کند.

۶. متوجه درخواست‌های ما می‌شوند

بچه‌ها پیش از اینکه بتوانند خوب صحبت کنند، می‌توانند متوجه درخواست‌ها یا نیازهای ما بشوند. یعنی از حدود ۹ تا ۱۰ ماهگی به بعد، بچه‌ها متوجه درخواست‌هایی مانند «یک دقیقه صبر کن تا غذایت را بیاورم» یا «این توپ رو بگیر و برای من پرت کن» می‌شوند. برخی بچه‌ها تا حدود ۲۴ یا حتی ۳۰ ماهگی هم نمی‌توانند خواسته‌های ما و خودشان را با حرف زدن بیان کنند اما اگر از همین بچه‌هایی که نمی‌توانند حرف بزنند هم درخواستی بکنید، به سادگی خواسته شما را برآورده می‌کنند. مثلا اگر از بچه‌ای که دیگر می‌تواند راه برود، بخواهید تا کیف پول یا گوشی تلفن را برایتان بیاورد یا حتی یک تکه آشغال را داخل سطل زباله بیندازد، حتما این کار را انجام خواهد داد. اگر فرزند شما تا سن ۲۴ ماهگی نتواند یک کلمه هم حرف بزند یا متوجه درخواست‌هایتان نشود، باید حتما او را نزد پزشک ببرید تا از نظر شنوایی و ذهنی بررسی شود اما اگر بچه‌ای حرف نزد و توانست با رفتار و کارهای خودش شما را متوجه کند که حرف‌ها و خواسته‌هایتان را می‌فهمد، جای نگرانی وجود ندارد چون معلوم است مشکل شنوایی یا ذهنی ندارد و به زودی حرف هم خواهد زد.

۷. آدم‌های خوب و بد را تجزیه و تحلیل می‌کنند

ذهن بچه‌ها قدرت تجزیه و تحلیل رفتارهای خوب و بد یا حتی ظاهرهای خوب و بد دارد. البته این خوبی و بدی نوعی تفکیک ذهنی است که گاهی از بچه‌ای به بچه دیگر تفاوت می‌کند. به‌طورکلی تمام بچه‌ها از ۶ تا ۱۰ ماهگی از دیدن یا ارتباط برقرار کردن با افراد بداخلاق، تندخو و آنهایی که صدای خشنی دارند، گریزان هستند اما همین بچه‌ها به سادگی با آنهایی که چهره‌هایی شاداب و خندان دارند، حتی اگر غریبه هم باشند، ارتباط برقرار می‌کنند. از طرف دیگر برخی از معیارهای خوبی و بدی در ذهن بچه‌های زیر یک سال با هم متفاوت است. مثلا گروهی از بچه‌ها از مردهایی که ریش یا سبیل داشته باشند می‌ترسند و گروهی از آنهایی که تن صدای بالایی دارند.

۸. از پشت تلفن هم صداهای آشنا را می‌شناسند

بچه‌ها از حدود ۷ ماهگی به بعد، تمام اطرافیان درجه یک خود که حداقل هفته‌ای یکی دو مرتبه آنها را می‌بینند، می‌شناسند. آنها از حدود

۱۱ ماهگی هم می‌توانند صدای کسانی که حداقل روزی یک بار یا یک روز در میان با آنها ارتباط دارند، تشخیص دهند. مثلا با شنیدن صدای پدر، مادر، پدر بزرگ یا مادربزرگ خود از پشت تلفن، می‌خندند، صداهایی از خودشان درمی‌آورند یا از شادی جیغ می‌کشند اما اگر فرد غریبه‌ای با آنها صحبت کند، یا تلفن را پرت می‌کنند یا ساکت می‌مانند و تعجب می‌کنند.

ترجمه:ندا احمدلو

منبع: Science News