شبیه ترین مردم به رسول خدا ص

حسین محمدی پیوند روز جوان با ولادت حضرت علی اکبر ع به نوعی در برگیرنده نکات برجسته و قابل توجهی است که نیازمند دقت و عنایت ویژه ای است

حسین محمدی پیوند روز جوان با ولادت حضرت علی اکبر (ع) به نوعی در برگیرنده نکات برجسته و قابل توجهی است که نیازمند دقت و عنایت ویژه‌ای است. اینکه چرا این روز به نام جوان نامیده شده بحث دیگری است لکن تقارن یازدهم شعبان با جوان و مقوله جوانی، مسئولیت‌ها و وظایفی را ایجاد می‌کند که نباید به سادگی از کنار آن گذشت.

آنچه در ادامه می‌آید نگاهی هر چند کوتاه و گذرا به منش و سیره سرباز جوان دشت کربلا است تا از رهگذر آن به الگویی متعالی برای زندگی جوان امروز دست یابیم. فلسفه وجود تاریخ حفظ راه و رسم و آثار گذشتگان و بیان فضیلت‌ها و عادت‌های نیک‌شان است تا آیندگان روش‌های پسندیده آنان را به کار بندند و کردار خوب آنان را سرمشق قرار دهند. از جمله موارد مهمی که تاریخ آن را تا حد زیادی در پرده بی‌خبری پوشانده است زندگی حضرت علی‌اکبر (ع) دلاور نامدار عاشورا و پاره تن سالار شهیدان کربلا است. دوران زندگی آن بزرگوار تا شهادتش در کربلا چندان واضح و آشکار در کتب تاریخ مورد اشاره قرار نگرفته است و از بسیاری فضایل او بی‌خبریم. لکن با در نظر گرفتن همه این موارد ایمان، یقین، بصیرت، پایداری و بلاغت جزء شاخصه‌های اخلاقی و روحی‌ای است که در مورد ایشان وارد شده است و در یک کلمه باید گفت حضرت علی اکبر (ع) با وجود سن و سال کم مجموعه معارف و صفات حمیده بود که الگویی متعالی برای انسان‌های امروزی تلقی می‌شود.

مهمترین نکته‌ای که در تحلیل و واکاوی شخصیت حضرت علی‌اکبر (ع) به چشم می‌خورد کلام گوهر بار پدر بزرگوارش حضرت امام حسین (ع) در هنگام عزیمت فرزندش به میدان نبرد در روز عاشورا است: «اللهم اشهد انه برز الیهم اشبه الناس خلقا و خلقا و منطقا برسولک و کنا اذا شتقنا الی نبیک نظر نار الیه» خدایا گواه باش شبیه‌ترین مردم به رسولت در خلقت و اخلاق و منطق به سوی اینان رفت. هرگاه مشتاق پیامبر می‌شدیم، به او نگاه می‌کردیم. این جمله مشهور و گرانمایه به خوبی ارزش و فضایل حضرت علی‌اکبر (ع) را بر همگان روشن می‌سازد. به طور مثال اگر بخواهیم در مورد یکی از این مولفه‌ها به بحث بپردازیم باید به این نکته اشاره کنیم ذات اقدس الهی در قرآن مجید حول محور اخلاق نبوی تصریح می‌کند: انک لعلی خلق عظیم بدین معنا که همانا تو در خلقی عظیم هستی.

با این تفسیر می‌توان ادعا کرد که در اصل همه خصوصیات پیامبر اکرم (ص) همچون ورع، اخلاص، شجاعت، حلم و بردباری، خوشرویی، قاطعیت در راه خدا، دوری از رذایل و ... به صورت کامل و در قالب خلق عظیم مطرح گردیده است که همین مقوله به جوان دلیر دشت کربلا حضرت علی اکبر (ع) نیز نسبت داده شده است. در یک کلمه آنچه که در نزد خدای متعالی، عظیم است و در پیامبر اکرم (ص) به عالی‌ترین نحو تجلی یافته است تا حدود زیادی در وجود جوان رعنای بنی‌هاشم نیز محقق شده است. از دیگر خصوصیات مهمی که در سیره ایشان مطرح گردیده حق طلبی و ولایت پذیری است که نمونه آن در حوادث کربلا به خوبی قابل مشاهده است. وی در حالی که می‌دید در آن شرایط وحشتناک و خفقان، مردم به امام امتشان پشت کرده و او را تنها گذاشته‌اند و همگی برای ریشه کن ساختن خاندان رسالت متحد شده‌اند با اخلاص و صفای کامل و تسلیم محض در برابر آن امام بر حق، از کثرت افراد آن لشگر بیداد، کوچکترین تزلزلی در اراده و عزم خود راه نداد. دو سیره این جوان آسمانی حق طلبی و ولایت پذیری بسیار پر رنگ و مهم است و در دو صفت ذکر شده یک نمونه کم نظیر است.

برای رسیدن به قرب موعود که غایت آرزویش بود شاد و مصمم بدون احساس خستگی، آرام و قرار نداشت. روایت «عقبه بن سمعان» گواه و اشتیاق او برای نوشیدن شهد شیرین شهادت و استقرار و ثبات وی در حق پذیری و حق طلبی است.

وی می‌گوید:

«در منزلگاه قصر بنی مقاتل امام حسین (ع) شب را گذراند. بالای مرکب آن حضرت خواب کوتاهی نمود، چون بیدار شد سه بار فرمود: «انالله و انا الیه راجعون و الحمدالله رب العالمین» فرزندش علی اکبر که بر اسبی سوار بود به سوی آن حضرت رفت و گفت: «فدایت شوم سبب گفتن کلمه استرجاع و حمد خدای تعالی چه بود؟»

امام فرمود: در خواب دیدم سواری عنان مرکبم را گرفت و گفت: «اینان می‌روند و مرگ را دنبال خود می‌برند. دانستم امید به زندگی ما نیست.»

علی اکبر (ع) عرض کرد: «پدر آیا ما بر حق نیستیم؟»

امام (ع) فرمودند: «آری، سوگند به آن‌که بازگشت بندگان به سوی اوست.»

علی اکبر (ع) گفت: «حال که بر حق هستیم از مرگ باکی نداریم.»

امام (ع) فرمود: «خداوند بهترین پاداشی را که پدری به فرزندش می‌دهد به تو عطا فرماید.» در مجموع باید گفت مسیری که حضرت علی اکبر (ع) انتخاب کرده بود آنچنان با یقین و استحکام طی نمود که علاوه بر اینکه به اسوه عقل و علم و اخلاق مبدل شد، نهایتا در راه دین خدا و زنده ماندن احکام الهی نیز جان مبارکش را فدا کرد. این سخنی است که همه بزرگان به آن اشاره کرده‌اند و آن اینکه دوره جوانی یک فرصت طلایی است برای همه کسانی که می‌خواهند گام‌های بزرگ بردارند و قله‌های بلند ارزش‌ها را فتح کنند. شاید بد نباشد که به نسبت روز تولد حضرت علی اکبر (ع) با روز جوان بیش از پیش تامل کنیم.