شگفت نیست اگر ابرها نمی آیند

تمام پنجره ها رو به باغ فردایند
پرندگان مهاجر دوباره می آیند
دوباره از سفری دور باز می گردند
پرنده های غریبی که سخت تنهایند
بهشت گم شده ای روی بال ها دارند
پرنده ها که به آیینه …

تمام پنجره ها رو به باغ فردایند

پرندگان مهاجر دوباره می آیند

دوباره از سفری دور باز می گردند

پرنده های غریبی که سخت تنهایند

بهشت گم شده ای روی بال ها دارند

پرنده ها که به آیینه بال می سایند

ولی چه سود که دل های بی نصیب از عشق

شبیه گور ولی رو به سمت بالایند

من و تو مثل کویریم ، خشک و بی برکت

شگفت نیست اگر ابرها نمی آیند

بیا پرنده عاشق ! به شانه ام بنشین

دو دست آمده امشب تو را بیارایند

پرنده می چکد از سقف آسمان ، امّا

هنوز پنجره ها غرق در تماشایند

عبدالرحیم سعیدی راد