بودن و ساختن

«نُت ویتال» در سال ۱۹۴۸ در یكی از شهرهای سوئیس به دنیا آمد بیست سال بعد برای تحصیل در رشته هنر به پاریس رفت و در آن جا مجسمه سازی خواند

«نُت ویتال»(۱) در سال ۱۹۴۸ در یكی از شهرهای(۲) سوئیس به دنیا آمد. بیست سال بعد برای تحصیل در رشته هنر به پاریس رفت و در آن‌جا مجسمه‌سازی خواند.(۳) بعد از اتمام تحصیل ویتال شروع به سفر به كشورهای مدیترانه‌ای، كانادا و آمریكا كرد. پس از بازگشت از سفر، به «رُم» جایی كه قبلاً‌ مدت كوتاهی با دوستانش به آن‌جا سفر كرده بود، رفت.

در طول اقامتش در رم اشخاصی مانند «رابرت ویلسون»(۴) را ملاقات كرد. سپس سال ۱۹۷۴ به نیویورك رفت و با ویلیام دكونینگ(۵) آشنا شد. نزدیك به ۱۵ سال طول كشید تا به آن‌چه از مجسمه‌سازی می‌خواست، دست یابد. در سال ۱۹۸۰ در پاریس برای اولین بار شروع به كار با گچ كرد و سه سال بعد سال ۱۹۸۳ اولین مجسمه برنز خود را ساخت. بیشتر مجسمه‌های او نشانگر نمایش منسوخ ارتباط بین بشر و طبیعت است.

مجسمه‌های اولیه ویتال را می‌توان مجسمه‌های ماقبل تاریخ مدرن نامید. یكی از آثار او نمایش مجسمه‌های برنز به صورت لمیده در فضولات حیوانات بود؛ فضولاتی كه در قدیم برای سوخت به كار می‌رفت. این ایده برای تأسیس بیمارستانی در نپال برای قربانیان سوختگی به وجود آمد؛ چرا كه در نپال آشپزی روی آتشِ باز در منازل صورت می‌گیرد و قربانیان زیادی به دنبال دارد. البته پیش از این ویتال تلاشی بیهوده برای ساختن مجسمه بچه دوساله نپالی كه در روی بدنش سوختگی‌های فراوان داشت، كرد. به هر روی این تلاش‌ها و مشاهده اتحاد بین هنر و بشر در آثار او موجب شد تا كارهای اوینام Agadez ProJect نامیده شود.

تجربه‌های شخصی همیشه در كارهای ویتال نمایان است. سوژه‌های كاری او به علت زاده شدن در یك مكان سرد و خلوت در سوییس همواره اثری از این موضوع دارد. بیشتر كارهای او عمودی و بلند هستند كه نمایانگر كوه‌های بلندی است كه در اطراف محل زندگی او بوده است. جایی كه مردم همیشه به كوه، برای طلوع و غروب آفتاب و یا برای ریزش اولین برف چشم دوخته بودند. در نیویورك بود كه او متوجه این شخصیت در آثار خود شد.

در این خصوص می‌گوید: «اگر من در هلند یا در كشورهای میانه غربی اروپا زندگی كرده بودم، مطمئناً مجسمه‌هایم هم به صورت دیگری بود» البته نمی‌توان تنها به این دلیل آثار او را مثلاً با آثار «جیاكومتی»‌ كه فیگورهای كشیده‌ای دارد و در منطقه كوهستانی نیز زندگی كرده، مقایسه كرد. با این همه بیشتر آثار ویتال در اطراف سال ۱۹۸۰ به طور بلند و عمودی هستند. مجسمه‌های خانه‌های او از این جمله آثار هستند. این خانه‌ها به اشكال مختلف نمایانگر این است كه آن‌ها فقط برای مسكن گزیدن و زندگی كردن نیستند و می‌توانند به معنی غلبه بر سختی‌ها هم باشند.

پی‌نوشت:

۱- Not Vital

۲- شهری به‌نام Graudunden

۳- در دانشكده‌ای به‌نام Center universitaire experimental de vincennes

۴- Robert Wilson

۵- Willem de Kooning

نویسنده : michael- stoeBer

مترجم : ژیلا مبصر

منبع: Sculpture Feb ۲۰۰۶