زناشویی بدون فرزند

اگـر ادعا کنیم که ازدواج ها به جهت بقای نسل انجام می شود و زن و مردی که این پیمان مقدس را امـضـا مـی کـنـنـد وسیله ای هستند برای پیدایش انسان های بعدی ـانسان هایی که تدریجا رو …

اگـر ادعا کنیم که ازدواج ها به جهت بقای نسل انجام می شود و زن و مردی که این پیمان مقدس را امـضـا مـی کـنـنـد وسیله ای هستند برای پیدایش انسان های بعدی ـانسان هایی که تدریجا رو به تکامل می روند و به مراحل عالی انسانیت نایل می شوند ـ سخنی به گزاف نگفته ایم .

خانواده های کم فرزند و بی فرزند, از گرمی ونشاط, کم بهره هستند.

حتی خانواده های بی فرزند, از وضع طبیعی خارج شده اند.

زنـان ومـردانی که به سن پیری رسیده اند و هیاهو و جیغ و فریاد کودکان , آرامش زندگی آنها را برهم نزده است , انسان های پژمرده , بدبین , عصبانی وناکام به نظر می رسند.

ما رمز خلقت را نشناخته ایم .

قوانین آفرینش , اقتضا می کند که محیط خانواده را فرزندان بازیگوش و پرسروصدا و فضول , تنوع بخشند.

جـالـب ایـن جـاسـت کـه بـرخلاف تصور بسیاری از پدران و مادران , بچه های ساکت وخاموش و سربه راه , چندان طبیعی و عادی نیستند و نمی توان برای آنها آینده ای درخشان پیش بینی کرد.

در روایـات اسـلامـی آمـده اسـت که :مستحب است کودکان را به بازی و سرگرمی های بچه گانه واداشت تا در بزرگی بردبار باشند.

این حقایق را نمی توان نادیده گرفت .

قـوانـیـن دقـیـق خلقت را نمی توان از نو نوشت و به تصویب قوه های مقننه رسانید و با سرنیزه و ارعاب , به کاربست .

سعادت و سلامت و اعتدال انسان ها ایجاب می کند که این قوانین را کشف و از آنها پیروی کنیم .

فـرار از مسئولیت های خانوادگی و تربیت اولاد, دهن کجی به قوانین خلقت است , از این رو از امام هـادی للّه نقل شده است که انگشتری نقره ای را بانگین فیروزه تهیه کنید و بر روی آن بنویسید رب لاتذرنی فردا وانت خیرالوارثین , پروردگارا مرا تنها مگذار.

تو بهترین وارثانی .

این جمله قسمتی از آیه ۸۹ سوره انبیا درقرآن کریم است واز زبان یکی از پیامبران (حضرت زکریا) نقل شده است و به خوبی ثابت می کند که سعادت خانواده , با وجود فرزند بهتر تامین می شود.

وجود فرزند, ضامن کوشش و تلاش انسان است .

اگـر فرزند نباشد, انسان ـبه خصوص در اواخر عمرـبه چه امیدی به کوشش و تلاش بپردازد؟ چرا زحـمـت بـکشدورنج برد و خواب خوش و شیرین را برخود حرام سازد؟برای رفاه فرزندان است که انسان تا آخرین نفس ,کار می کند و به عمران و آبادی و ترقی مملکت کمک می کند.

اگـر فرزند و علاقه سرشار والدین به او نبود, این همه کوشش های پی گیر و خستگی ناپذیر معنی نداشت .

دیـن کـه بـا نـاموس خلقت و سرشت آدمی هماهنگی کامل دارد, بر همین موضوع تاکید کرده و محبت به فرزند را یکی از کارهای پسندیده اعلام داشته است .

علی (ع ) فرمود: کسی که فرزند خود را ببوسد, برای او پاداشی نیکوست .

برنامه دین به این منظور تنظیم شده است که انسان با خداوند بزرگ , رابطه بندگی داشته باشد و آنـی ازیاد او غافل نشود, ولی اجرای این برنامه ,,تنهابه تسبیح و سجاده و دلق نیست , بلکه خدمت به خلق نیز قسمتی از این برنامه را تشکیل می دهد.

ایـن جـاسـت کـه مـی بینیم از نظر آیین اسلام , محبت به فرزند و کوشش و کار برای رفاه خانواده خدمت ونوازش , از اهم کارهای دینی به شمارآمده است .

پـیـامـبر بزرگ اسلامر فرمود:کسی که به بازار برود و هدیه ای خریداری کند و برای خانواده خود ببرد, مانند کسی است که برای گروهی نیازمندصدقه ای برده باشد.

او باید در موقع هدیه , دختران را بر پسران مقدم دارد, زیرا کسی که دختری را شادگرداند گویی یکی از اولاد حضرت اسماعیل را از بردگی آزادساخته است .

بـرنـامـه فرزند داری که لازمه حیات و سعادت است , هنگامی تکمیل می شود که انسان , فرزندان خـود را بـی دریغ از محبت و احسان خود,برخوردارگرداند و از اعمال تبعیض و تخلف از وظایف انسانی خودداری کند.

پـیـامـبـربـزرگ اسـلامـرفـرمـود:در نـیـکـی و مـحـبت , میان فرزندانتان به عدالت رفتارکنید, همان طوری که دوست می دارید که آنها نیز ـپس ازبزرگ شدن ـدرباره شما به عدالت رفتارکنند.