معلم، الگوی همیشه پـایدار و استوار

یاد آن روزهای دور که با تو راه های سخت و پر مشقت را می پیمودم روحم را می خواند و قلبم را فشرده می کند.
ای نازنینم، چگونه می توانم دوباره تو را ببینم و نگاه های مشتاقم را در دیدگانت …

یاد آن روزهای دور که با تو راه های سخت و پر مشقت را می پیمودم روحم را می خواند و قلبم را فشرده می کند.

ای نازنینم، چگونه می توانم دوباره تو را ببینم و نگاه های مشتاقم را در دیدگانت قلاب کنم؟ هرچه باشی و هرجا هستی فرشتگان الهی بر قدم های استوارت بوسه زنند و تو را در راه های صعب العبور همراهی کنند. اول راه زندگی نام تو همچون قاصدک ها هزاران رایحه مهربانی را در وجودم عطر آگین کرد و من با تو و همراه تو آموختم رسم زندگی را. چگونه سپاسگزار تو باشم و چگونه به تجربیاتت برسم؟ با نگاه های پر محبتت، بغض های نفس گیر را بشکن و با حضور درتک تک ثانیه های زندگی ام. لحظات را گلباران کن.

می خواهم امروز شقایق ها را بر آسمان همیشه آبی ات بیاورم تا سرود زندگی، سرود رسم عاشقی را برایت بسرایند و تو اشک های کهنه ات را از دیدگان همیشه بارانی ات بستانی. دراین روز می خواهم فرشته ها را به مهمانی غنچه های مهرگستر تو دعوت کنم تا همه بدانند که امروز، روز بزرگترین و پاک ترین الگوی همیشه زیبا و با ارزش است. درود بر تو که معلم راه زندگی ام بودی و زنده باد نام تو بر تک تک آن دیوارهای مدرسه، تک تک آن خاطرات تمام وجودم را پر کرده اند. پس با عواطف افشانی ات، عاطفه را مهمان قلبم کن و عشق را حاکم قلبم. این نوشته را به عنوان سپاسگزاری از من بپذیر و با لبخندی پر مهر، خستگی را از تن و روح آشفته ام بزدا.

روزت را با سبدی از گل های میخک ناز تبریک می گویم.

حمیده بقالی