رایت جلال خدا

تا شد به روی دست خدا مرتضی بلند
شد رایت جلال خدا بر ملا بلند
بشنید چونکه نغمه «یا ایها الرسول»
گردید منبری همه از پشته‌‌ها بلند
مرآت پاک لم یزلی، آیت جلی
شد بر سریر دست حبیب خدا …

تا شد به روی دست خدا مرتضی بلند

شد رایت جلال خدا بر ملا بلند

بشنید چونکه نغمه «یا ایها الرسول»

گردید منبری همه از پشته‌‌ها بلند

مرآت پاک لم یزلی، آیت جلی

شد بر سریر دست حبیب خدا بلند

آیین پاک ختم رسل ناتمام بود

گر بر نمی‌شد آن مه برج ولا بلند

هنگامه شد به کوری چشمان دشمنان

شد بانگ مرحبا ز همه ما سوا بلند

خورشید دین، سپهر یقین، ختم مرسلین

شد زین سبب میان همه انبیا بلند

تا شد به عرش دست نبی ماه عارضش

شد این ندا ز بارگه کبریا بلند

تکمیل شد شریعت پاک محمدی (ص)

چون آنکه گشت دین خدا را لوا بلند

ای مظهر صفات خداوند لایزال

وی از تو آسمان ولایت به پا بلند

هر جا که بود پیکر هر ناتوان به خاک

هر جا که بود ناله هر بینوا بلند

هر جا که بود طفل یتیمی سرشک بار

هر جا که بود شعله شور و نوا بلند

از بهر دستگیری آنان سپندوار

یکباره می‌شد آن ید مشکل گشا بلند

تا خانه زاد خود کندت کردگار

پاک بهرت نمود خانه خود را بنا بلند

آهنگ «تفلحوا» چو شنیدی ز کوی دوست

و آواز خوش چو شد ز حریم حرا بلند

یکباره دست بیعت خود را ز روی شوق

کردی به سوی شمس رسل مصطفی بلند

مدحتگر تو ذات جلالت مآب حق

مدح تو کرده با سخن «هل اتی» بلند

پا بر حریم خانه چو بگذاری از شرف

فریاد شوق می‌شود از بوریا بلند

با ذوالفقار تو همه جا آشکار بود

دست بلند شیر خدا «لافتی» بلند

ما ریزه‌خوار خوان ولای تو‌ایم و بس

از لطف توست اینکه بود بخت ما بلند

خم غدیر بود و به قدرت خدا نمود

جاه و جلال آن در یکدانه را بلند

افسوس آنکه حق تو بردند کافران

با آنکه بودشان همه را ادعا بلند

در پهن دشت ظلمت کفر و نفاق و کین

همواره بود آیت شمس الضحی بلند

باب المراد اهل جهانی و می‌کنند

بر آستان قدس تو دست دعا بلند

ای نفس قدرت ازلی یا علی نمای

نخل شکوه نهضت‌ «روح خدا» بلند

ما پیروان مکتب سرخ ولایتیم

گر می‌زنیم گام سوی کربلا بلند

عرش خدا ز غصه بلرزاند آن زمان

تیغی که گشت بر سر آن مقتدا بلند

تا مست جام توست «براتی» به روزگار

سر می‌کند به عشق تو روز جزا بلند

عباس براتی‌پور