نگاهی به دیدگاه اسلام و ایران نسبت به صلح جهانی و بمب اتم

در سالروز حادثه دلخراش هیروشیما و ناکازاکی ضمن توجه به بخشی از تاریخ و اقدام وحشیانه آمریکا در کشتن بیش از ۲۰۰ هزار نفر از غیرنظامیان و شهروندان ژاپنی, دیدگاه اسلام و ایران در مورد کاربرد سلاح کشتار جمعی و در این جا بمب اتم را در قالب نوشته زیر بیان خواهیم کرد

در سالروز حادثه دلخراش هیروشیما و ناکازاکی ضمن توجه به بخشی از تاریخ و اقدام وحشیانه آمریکا در کشتن بیش از ۲۰۰ هزار نفر از غیرنظامیان و شهروندان ژاپنی، دیدگاه اسلام و ایران در مورد کاربرد سلاح کشتار جمعی و در این جا بمب اتم را در قالب نوشته زیر بیان خواهیم کرد.

ساعت ۸:۳۰ بمب «Little Boy» «پسرک» رها شد و ۴۳ ثانیه بعد، در ارتفاع ۵۸۰ متری بالای شهر منفجر شد. ابتدا برق آبی- سفید کورکننده ای درخشید و در کسری از ثانیه ،گرمایی معادل هزاران درجه سانتیگراد در هوا پخش شد.

آن هایی که در وسط مهلکه گیرافتاده بودند، خوش بخت ترین مردگان بودند. بعضی هاشان بخار شدند. بعضی دیگر به ذرات سوخته خیلی ریزی تبدیل شدند. اما درد و رنج اصلی، نصیب کسانی می شد که دورتر از محل انفجار حضورداشتند.

گرمای شدید وموج حاصل ازانفجار تخم چشم های آنها را که با تعجب به نقطه انفجار زل زده بودند را ترکاند. پوست آنها از بدنشان جدا می شد و روی زمین می افتاد.موجی که در مرکز انفجارتشکیل شده بود با سرعت صوت و قدرت تخریبی معادل با ۱۲۰۵ تن TNT، دوسوم (۴۸ هزار ساختمان ازمجموع۷۶ هزار) ساختمان شهرر را با خاک یکسان کرد. دراثرموج انفجارو پودرشیشه های شکسته شده ، جای سالمی درسروصورت قربانیان باقی نمی ماند. جمجمه عابران از موج انفجارمی ترکید و بدن هایشان متلاشی می شد و به اطراف می پاشید.

در اثر انفجار این بمب اتمی ۶۰ کیلویی، ستون قارچی شکلی از غبار به ارتفاع ۶۸۰ متر به آسمان رفت و تا شعاع۵/۱ کلیومتری همه چیز با خاک یکسان شد!

هیچ کدام از یازده خدمه هواپیمای ب- ۲۹امریکا که صرفاً برای حمل همین بمب«پسرکوچولو» آماده شده بودند، نمی دانستند چه چیزی را حمل می کنند و فقط خلبان «تیبتز» از ماجرا خبر داشت. یکی از خدمه که مسئول فیلم برداری از حادثه بودناگهان فریاد زد:

«خدای بزرگ! ما چه کردیم؟» اما نگاه سرد و بی تفاوت خلبان به او فهماند که باید ساکت باشد.

ولی این هنوز پایان ماجرا نبود، دررابطه باعکس العمل جهانی واعتراض به عمل ضدبشری امریکاهم اتفاق زیاد مهمی نیفتاد وازطرفی اکثر بازماندگان حادثه نیزدراثرصدمات وارده جان خودراازدست می دادند.

تشعشعات نامرئی ناشی از بمب اتم نه تنها ازبین نرفت بلکه تا سالها بعد هنوز از مردمان ژاپن قربانی می گرفت. هزاران نوزاد ناقص الخلقه به دنیا آمدند و هزاران مریض که از انواع بیماری ها به خصوص سرطان خون - لوکمی و... که دراثرتبعات ناشی ازاین فاجعه، یکی یکی می مردند.

بمباران هیروشیما و ناکازاکی و نوشتن در مورد آن، تا سالها جزء مطالب ممنوعه در آمریکا بود. اولین بار «جان هرسی» در گزارشی با عنوان «هیروشیما» در مجله «نیویورکر»، مردم خوشحال و سرمست از پیروزی آمریکا را متوجه کثافت کاری های سیاستمدارانشان در ژاپن کرد. اما خبرو عکس ها و فیلم های حادثه، سال ها به صورت «مدارک طبقه بندی شده ی امنیتی » باقی ماند.

از آن موقع تا کنون هر جنگی که تصمیم گرفته شده که باشد، اتفاق افتاده و هر جنگی که باید تمام می شده تمام شده ، بدون آنکه سازمان ملل کاری کرده باشد. تعداد بیانیه های بی اهمیت سازمان ملل که برخی از روشنفکران جهان سومی ها را به وجد می آورد- از هزار و هشتصد قطعنامه گذشته و بزرگ ترین مدعیان و حامیان دموکراسی در دنیا از این سازمان حق وحشیانه ی «وتو» گرفته اند و این یعنی در ۶۳ سال اخیر سازمان ملل نقش انفعالی را در سیاست بین الملل ایفا کرده است.

جزء اولین نفراتی که این بیانیه را امضا کرد، «ترومن» رئیس جمهوری آمریکا بود که ۳ سال قبل از آن به وزیر دفاع آمریکا در جزیره «تینیان» ژاپن تلگراف زد:

«پیشنهاد [استفاده از بمب اتم] تأیید شد. هر مو قع آماده بود رها کنید».(۱)

نقطه عطف تاریخ ۳۰۰ ساله آمریکا زمان استفاده از بمب در هیروشیما و ناکازاکی بود. بمباران اتمی هیروشیما در ۶ اوت ۱۹۴۵و ناکازاکی در ۹ اوت ۱۹۴۵دو عملیات اتمی بودند که در زمان جنگ جهانی دوم به دستور هری ترومن، رئیس جمهور وقت آمریکا، علیه مردم بی دفاع ژاپن انجام گرفت. (۲)

● مروری بر اولین و آخرین حمله هسته ای

بمباران اتمی هیروشیما و ناگازاکی دو عملیات اتمی بودند که در زمان جنگ جهانی دوم به دستور« هری ترومن، رئیس جمهور وقت آمریکا»، علیه امپراتوری ژاپن انجام گرفتند. در این دو عملیات، دو بمب اتمی بر روی شهرهای هیروشیما و ناکازاکی انداخته شد که باعث کشتار گسترده شهروندان این دو شهر گردید. حدود ۲۲۰ هزار نفر در اثر این دو بمباران اتمی جان باختند که بیشتر آنان را شهروندان غیرنظامی تشکیل می دادند. بیش از نیمی از قربانیان بلافاصله هنگام بمباران کشته شدند و بقیه تا پایان سال بر اثر اثرات مخرب تشعشعات رادیواکتیو جان خود را از دست دادند.

درسال ۱۹۴۵، پروژه منهتن، یعنی تلاش سنگین و سخت آمریکا برای ایجاد بمب اتمی، سرانجام به نقطه موفقیت رسید. اولین تجهیزات اتمی در آلاموگرودو در نیومکزیکو و در تاریخ ۱۶ جولای ۱۹۴۵ آزمایش شدند. سه هفته بعد، بمب اتمی در شهر هیروشیما مورد استفاده قرار گرفت و حدود ۷۰ هزار تا ۹۰ هزار قربانی گرفت که اکثر آنان غیرنظامی بودند. سه روز بعد، بمب اتمی دوباره در شهر ناکازاکی به کار گرفته شد و در فاصله کمی پس از آن، جنگ جهانی دوم به پایان رسید. تصمیم به بمباران اتمی ژاپن، همواره موضوعی قابل بحث در سطح جهانی خواهد بود و سوالات مهمی در این خصوص مطرح می شود. آیا این فاجعه باید اتفاق می افتاد؟ آیا ممکن است چنین فاجعه ای در ابعاد بزرگ تر دوباره روی دهد؟ حالا که عده ای تجربه استفاده از نیروی هسته ای در مورد انسان ها را دارند، توانایی انسان برای مهار این تسلیحات مرگبار و خطرناک چیست؟ (۳)

ادعاهای اولین و آخرین استفاده کننده از بمب اتم در خصوص حقوق بشر

بمباران هسته ای هیروشیما و ناکازاکی تا به امروز تنها مورد استفاده جنگی از سلاح هسته ای در جهان است. هنوز هیچ جنایتی بزرگ تر و وحشیانه تر از این جنایت امریکا در صفحه تاریخ بشریت به ثبت نرسیده است.

سوالی که در اینجا پیش می آید این است که چطور دولتی که به همین راحتی انسانهای بی گناه، زن و بچه و پیر و جوان را می کشد (که البته شبیه این کشتارها در قرن بیستم و بیست و یکم نیز زیاد داشته از جمله حمله وحشیانه به ویتنام، عراق و افغانستان و ...) خود را داعی حقوق بشر در جهان می داند و رئیس جمهور یک چنین دولتی جایزه صلح نوبل دریافت می کند و به کشورهای دیگر که داعیه صلح در دنیا دارند اتهام تولید بمب اتم می زند. سوای از اینکه داشتن و یا نداشتن بمب اتم حق کشوری باشد یا نباشد، تاریخ گویایی این است که کثیف ترین اقدامات در دنیا را همین مدافع حقوق بشر انجام داده است.

● ایران در جایگاه مدعی است نه متهم

ادعاهای آمریکا در خصوص برنامه هسته ای ایران که متمرکز به نظامی گرایانه بودن است به جز شیطنت های این کشور چیز دیگری نیست. چرا که با نگاهی به دیدگاه های اسلام و ایران به این نتیجه می رسیم که این کشور نه تنها در خصوص سلاح هسته ای متهم نیست بلکه اتفاقا در جایگاه مدعی نیز قرار می گیرد، مدعی اینکه صلح و ثبات در عرصه جهانی بازیچه دست زور و قدرت آمریکا و ایادی این کشور قرار گرفته است.

در این قسمت تلاش خواهیم کرد تا دیدگاه اسلام در خصوص صلح و امنیت را بیان کرده و نهایتا به اظهارات رهبر معظم انقلاب در مورد حرام بودن استفاده از سلاح هسته ای از یک سو و بیانات ایشان در خصوص پتانسیل ایران که فراتر از بمب هسته ای است اشاره کنیم.

با بررسی در اصول اساسی اسلام درمی یابیم که، اسلام دین صلح و صفا و انسانیت است و آن طور که در قرآن مجید می یابیم، اسلام از ماده سلم و به معنی مطیع بودن و انقیاد به اوامر الهی و قبول روح صلح و مدارا و برادری است. (۴)

کلمه اسلام نیز منحصر به حضرت محمد(ص) نیست، بلکه تمام ادیان الهی در قرآن مجید به نام اسلام خوانده شده، چنان که در سورهء مبارکه بقره آیه ۱۳۱ و آل عمران ۶۷ حضرت ابراهیم را مسلمان و در سورهء مائده آیه ۱۱۱ پیروان حضرت مسیح را مسلمان و در سوره یونس آیهء ۷۲ دین نوح را اسلام و در سورهء یونس آیات ۸۳ و ۸۴ دین موسی را اسلام و در سورهء یوسف آیه ۱۰۱ دین یوسف و در سایر آیات قرآن مجید دین سایر رسل را هم اسلام خوانده است.اسلام پرچمدار صلح و صفا است چنانکه در قرآن مجید می فرماید:

« الصلح خیر» «صلح بهتر است» (۵) مراد آن است، که با در نظرگرفتن هرگونه سودی که تصور می کنند، این صلح است که انتفاع بیشتری برای جامعه بشری دارد. این، البته از مقایسه ای که با جنگ و مبارزه حاصل می شود، حاصل می شود. و طی برداشتی کاملاً هزینه - فایده ای، صلح از آن بهتر است.

به دیگر سخن بایستی اذعان داشت که؛ اسلام پرچم صلح را برافراشته و شعار خود را سلم و صلح قرار داده است. و این صرفاً مربوط به جامعه مسلمین نبوده و نیست، بلکه کل جامعه بشری را شامل می شود، و صلح مورد توجه اسلام نیز عالم گیر است.

لفظ سلام (تهنیت و درود) که برخورد و تماس در فرد بشر با یک دیگر است، به معنی صلح و صفا است و ایجاد روح محبت بین آنها را سبب می شود.

در عین مبارزاتی که رسول اکرم برای گسترش اسلام می فرمودند دستور صلح و صفا داده میشد چنان که در سوره مبارکه انفال آیه ۶۱ است :

«و ان جنحوا للسّلم فاجنح لها و توکل علی اللّه« (۶) و اگر به سوی صلح و صفا میل کردند تو هم به آن بگرای و بر خداوند توکل کن.

اگر نیم نگاهی به تاریخ بشریت داشته باشیم آگاهانه به این نتیجه خواهیم رسید که در عهدی از تاریخ بشریت که، تقریباً همه مردمان زمان با فکر توحش و نبرد و پیکار می زیستند و منتهای مردانگی را در قدرت کشتن حریف از قبایل و طوایف همسایه می دانستند و فخر و تفاخر مردان، فعالیت آنها در نبرد بود، اسلام بشر را براه صلح فراخواند. (۷)

امروزه که بشر از لحاظ فکری جلو آمده و وسایل رفاه و اختراعات و اکتشافات او در مدت دو قرن اخیر از لحاظ نسبت، خیلی بیش از چندین هزار سال تاریخ است، باید عقل و منطق و حکمت نوین بشریت را متوجه کرد که، با اختلاف و جنگ کار دنیا به سامان نخواهد رسید و تنها چاره و یگانه راه، ایجاد روح صلح و سلم در میان افراد بشر خواهد بود. (۸)

نظام سیاسی که مبتنی بر این دین باشد و با چنین وسعت دیدی، چگونه می تواند بر وحشیانه ترین رفتار در جنگ تمسک جسته، زمینه های نابودی بشریت را فراهم کند. چگونه ممکن است چنین دینی با چنین زمینه هنجاری مستحکمی که خدشه بدان وارد نمی شود و جزو اصول این دین است جواز استفاده از سلاح هایی را بدهد که هدف از ساخت آن نابودی نوع بشریت است.؟ مگر نه اینکه خالق جهان و کل بشریت واضع این دین است؟

بمب اتم از منظر رهبر معظم انقلاب ایران:

«جنجالی که راه می اندازند، با هدف این است که ما را متوقف کنند. می دانند که ما دنبال سلاح هسته ای نیستیم؛ این را فهمیده اند، دانسته اند. من شک ندارم که دستگاه های تصمیم گیر و تصمیم ساز در این کشورهائی که جلوی ما ایستاده اند، اطلاع دارند و می دانند که ما دنبال سلاح هسته ای نیستیم. واقعاً سلاح هسته ای به صرفه ی ما نیست؛ علاوه بر اینکه از لحاظ فکری و نظری و فقهی، ما این کار را خلاف می دانیم و این حرکت را حرکت خلافی می دانیم. ما استفاده ی از این تسلیحات را گناه بزرگ می دانیم و نگهداشتنش را یک کار بیهوده ی پرضرر پرخطر می دانیم و هرگز دنبالش هم نمی رویم. آنها هم این را می دانند، اما روی این نقطه فشار می آورند برای اینکه این حرکت را متوقف کنند.» (۹)

« ما می خواهیم به دنیا اثبات کنیم که داشتن سلاح هسته ای، قدرت آفرین نیست؛ به دلیل اینکه قدرتهایی که سلاح هسته ای دارند، امروز دارای سخت ترین مشکلاتند. آنها با تهدید هسته ای بر دنیا مسلط شدند، اما امروز این تهدید دیگر کاربرد ندارد. ما می خواهیم بگوییم ما دنبال سلاح هسته ای نیستیم و اقتدار را در سلاح هسته ای نمی دانیم و اقتدار متکی به سلاح هسته ای را هم می توانیم بشکنیم. ان شاءاللّه این ملت این کار را خواهد کرد.» (۱۰)

«شما می بینید دشمنان دنیای اسلام چه فشاری بر روی مسئله انرژی هسته ای در ایران دارند. آنها می دانند که ما دنبال بمب اتم نیستیم.» (۱۱)

«مطلب بعدی آنها این است که ایران دنبال بمب هسته ای است! این، یک حرف نامربوط و غلط و دروغ محض است. ما بمب هسته یی لازم نداریم. ما هیچ آماج و هدفی نداریم که بتوانیم بمب هسته ای را در آن جا مصرف کنیم. ما به کارگیری سلاح هسته ای را با احکام اسلامی مخالف می دانیم؛ این را صریحاً بیان کرده ایم. ما تحمیل هزینه ی ساخت سلاح هسته ای و نگهداری آن را بر ملت خودمان یک تحمیل بیجا و بی مورد می دانیم. ساخت چنین سلاحی و نگهداری آن، هزینه های زیادی دارد و ما به هیچ وجه جایز نمی دانیم که این هزینه بر مردم تحمیل شود؛ ما احتیاجی نداریم. ما داعیه ی تسلط بر دنیا، مثل امریکایی ها، نداریم که بخواهیم سلطه ی زور بر دنیا داشته باشیم و احتیاج به بمب هسته ای داشته باشیم؛ بمب هسته ای و قدرت انفجاری ما، ایمان ماست؛ و جوانان و مردم ما که در دشوارترین میدان ها با کمال قدرت و با همه ی ایمان ایستاده اند و باز هم خواهند ایستاد.» (۱۲)

«ما احتیاجی به بمب هسته یی نداریم. ما تا امروز اگر بر دشمنان خودمان غلبه کرده ایم، با بمب هسته یی غلبه نکردیم.» (۱۳)

«امروز جمهوری اسلامی مسلّح به سلاحی است که از سلاح اتمی بالاتر و برنده تر است و آن، سلاح اراده و ایمان مردم و حضور و همراهی آنها با دولت است، که سلاح بزرگ ماست.» (۱۴)

از این دست بیانات در اظهارات ولی امر مسلمین جهان بسیار وجود دارد که سلاح مبارزه ملت ایران را سلاح اراده و ایمان تلقی کرده اند، از همه مهمتر اینکه ایشان فتوای حرام بودن استفاده از این سلاح را نیز داده اند.

پی نوشت: منابع در دفتر روزنامه موجود است.

میرزا رضا لیلانی