دو روزه نمی شود تبریز را دید

رضا ناجی, اقامت یک هفته ای در تبریز را برای رفتن به تمام نقاط دیدنی این شهر پیشنهاد می کند

من محمدرضا امیرناجی هستم با نام هنری رضا ناجی، متولد پنجم دی ۱۳۲۱ در تبریز. در خانواده‌ای مذهبی به دنیا آمدم. پدرم قالیباف بود و به‌خاطر علاقه به هنر از زمان نوجوانی در تئاترهای خیابانی بازی می‌کردم. از همین طریق هم با حرفه بازیگری آشنا شدم. در کنار استادها عباس جوانمرد و ابراهیم‌آبادی تعلیم بازیگری دیدم. من در پادگان ارومیه، نمایشنامه «غلام یحیی» را اجرا کردم. بعد از اجرای آن تیمسار شفقت، فرمانده پادگان از نمایشنامه‌ام خوشش آمد و از من قدردانی کرد. این اولین بار بود که در زمینه هنر از من قدردانی می‌شد.

یکی از خاطرات زیبای من آن است که با همراهی خدابیامرز حسین منجم‌زاده به ملاقات استاد شهریار رفتیم و استاد چند بیت از شعرهایی را که تازه سروده بود، برای ما خواند.

من از دیار شهریار و ستارخان و باقرخان هستم و شهر من تبریز، شهر اولین هاست. اگر بخواهم از دیدنی‌های شهرم برایتان بگویم باید قبل از هر چیز به استخر و عمارت ایل گلی اشاره کنم که یکی از زیباترین پارک‌های آبی ایران است. در گذشته‌ها ایل گلی یکی از تفریحگاه‌های من و دوستانم بود. زیرا بالای کوهی قرار داشت که هم بسیار زیبا بود و هم بسیار خنک. در تابستان‌ها نیز هوایش خنک‌تر از تبریز است. این محل با آن دریاچه و پارک و عمارت بسیار زیبایش هنوز هم مورد استقبال مردم قرار می‌گیرد. تا جایی که در تابستان عده زیادی در آن منطقه چادر می‌زنند و خیلی‌ها هم‌ چادرهای شهرداری را اجاره می‌کنند و شب را آنجا می‌گذرانند.

عمارت شهرداری و برج یانقین که اولین برج آتش‌نشانی است هم بسیار دیدنی است. سومین جایی که باید از آن بگویم مقبره الشعراست. جایی که بیش از ۴۰۰ نفر شاعر از جمله استاد شهریار در آن مدفون هستند. شاید شما هم مثل بسیاری دیگر از افراد فقط تصاویر زیادی از مقبره الشعرا دیده باشید. ولی مقبره الشعرا را باید از نزدیک دید. عکس‌هایش بیانگر جذابیت آن نیست‌. وقتی داخل این ساختمان می‌شوید، تصویرها و مجسمه‌هایی از تمام شاعران مدفون در آن قرار دارد. اگرچه بارها و بارها به مقبره الشعرا رفته‌ام، ولی خودم تاکنون ندیده‌ام کسی در این محل شعر بخواند یا ساز بزند، هرچند گاهی اوقات از دیگران این را شنیده‌ام، درست بر خلاف مقبره باباطاهر در همدان یا مقبره حافظ در شیراز. من چندبار شاهد بوده ام در مقبره باباطاهر شاعران زیادی می‌آیند و شعر می‌خوانند. خودم از شعر خوانی آنها لذت برده‌ام. به نظرم اشعار باباطاهر بسیار زیباست. البته باید در بین این همه مناطق دیدنی به مسجد کبود تبریز و بازار بزرگ تبریز هم اشاره کنم، زیرا تبریز بزرگ‌ترین بازار سر پوشیده خاورمیانه را دارد. عمارت و موزه شهرداری را هم باید از نزدیک ببینید و از زیبایی آن لذت ببرید.

در کل باید بگویم تبریز را باید از نزدیک دید نه با عکس‌هایی که از آن منتشر می‌کنند. مطمئن باشید تبریز را در دو روز سفر هم نمی‌توان به‌طور کامل دید. اگر کسی با قصد گردشگری به این شهر می‌آید باید یک هفته‌ وقت بگذارد تا بتواند تمام نقاط دیدنی آن را ببیند. زیرا تبریز از آن دسته مناطق زیبای ایران است که آثار باستانی و معماری‌های بسیار جالبی دارد. مگر می‌شود به تبریز آمد و خانه حیدرزاده را ندید؟ شما می‌دانستید وقتی از فرودگاه تبریز از خروجی مرند خارج می‌شوید، مجسمه‌ای که قرار داده‌اند، تصویر محمدعلی پسیانی است؟ پسیانی اولین خلبان ایرانی در آلمان بوده است که در همان کشور هم زندگی می‌کرده. به‌خاطر همین دیدنی‌هاست که می‌گویم تبریز را نمی‌توان دو روزه دید.

من به مردم پیشنهاد می‌کنم در تابستان و بهار به تبریز بیایند. زمستان تبریز سرد است و شاید بعضی مردم اذیت شوند. ولی آب و هوای تبریز در دو فصل ابتدای سال بسیار خوب است. اگر هم کسی هوای خنک‌تر بخواهد می‌تواند به ایل گلی برود.

من تا به این سن، سفرهای داخلی و خارجی بسیار زیادی رفته ام. از شهرهای بزرگ ایران مثل شیراز و اصفهان و مشهد مقدس و همدان گرفته تا کشورهای خارجی مثل فرانسه، آلمان، دبی، استرالیا، هندوستان و... تمام سفرهای خارجی ام به دوران پس از بازیگری‌ام مربوط می‌شود. بین تمام سفرهایم زیباترین خاطره‌ام برای زیارت خانه خدا بود و ‌جالب‌ترین سفرم دیدن کشور آلمان که در جشنواره برلین مورد تقدیر قرار گرفتم. گرفتن خرس نقره‌ای در برلین خاطره شیرین این سفر را برای همیشه در ذهن من ثبت کرد. ‌‌