دفع شبهه از عصمت حضرت آدم علیه السلام

برخی درباره ی رد عصمت حضرت آدم( علی نبینا و آله و علیه سلام) به برخی از آیات قرآن اشاره می کنند؛ به طور مثال در آیات ۳۵ و ۳۶ سوره بقره می خوانیم

برخی درباره ی رد عصمت حضرت آدم( علی نبینا و آله و علیه سلام) به برخی از آیات قرآن اشاره می کنند؛ به طور مثال در آیات ۳۵ و ۳۶ سوره بقره می خوانیم:

و قلنا یا آدم اسکن انت و زوجک الجنهٔ و کلا منها رغدا حیث شئتما و لا تقربا هذه الشجرهٔ فتکونا من الظالمین (۳۵)

فازلهما الشیطان عنها فاخرجهما مما کانا فیه و قلنا اهبطوا بعضکم لبعض عدو و لکم فی الارض مستقر و متاع الی حین(۳۶)

و گفتیم: «ای آدم! تو با همسرت در بهشت سکونت کن; و از (نعمتهای) آن، از هر جا می‏خواهید، گوارا بخورید; (اما) نزدیک این درخت نشوید; که از ستمگران خواهید شد. (۳۵)

پس شیطان موجب لغزش آنها از بهشت شد; و آنان را از آنچه در آن بودند، بیرون کرد. و (در این هنگام) به آنها گفتیم: «همگی (به زمین) فرود آیید! در حالی که بعضی دشمن دیگری خواهید بود. و برای شما در زمین، تا مدت معینی قرارگاه و وسیله بهره برداری خواهد بود.» (۳۶)

در آیه ۱۲۱ سوره طه نیز می خوانیم:

فاکلا منها فبدت لهما سوآتهما و طفقا یخصفان علیهما من ورق الجنهٔ و عصی آدم ربه فغوی (۱۲۱)

سرانجام هر دو از آن خوردند، (و لباس بهشتیشان فرو ریخت،) و عورتشان آشکار گشت و برای پوشاندن خود، از برگهای (درختان) بهشتی جامه دوختند! (آری) آدم پروردگارش را نافرمانی کرد، و از پاداش او محروم شد.

همان طور که از ظاهر آیات فوق بر می آید می توان دست ردی بر عصمت حضرت آدم زد.اما امام رضا علیه سلام در پاسخ به این سوال( رد عصمت حضرت آدم) که توسط « علی بن جهم» از ایشان پرسیده شده بود به این شبهه پاسخ جالب و در خور توجهی دادند؛ می فرمایند:

«خداوند متعال آدم را آفرید تا حجت و خلیفه او باشد در زمین،نه اینکه برای بهشت آفریده باشد و کوتاهی او هم در بهشت بود و نه در زمین و عصمت او هم باید در زمین باشد تا خداوند متعال ارزش های الهی را تمام کند، پس زمانی که آدم به سوی زمین هبوط کرد در مقام حجت و خلیفه خدا قرار گرفت معصوم شد».(۱)

باز هم امام علیه سلام می فرمایند:

«این موضوع یعنی خوردن از درخت نهی شده از جانب آدم قبل از نبوت او بوده است، در حالی که این قضیه گناه بزرگی نبود که مستحق دخول در آتش باشد، بلکه این از گناهان کوچک است که بر انبیا قبل از نزول وحی عارض می شده، وقتی که خداوند حضرت آدم را انتخاب کرد و او را نبی قرار داد، معصوم بود و هیچ گونه گناه کوچک و بزرگی مرتکب نمی شد و لذا خداوند متعال می فرماید:« و عصی آدم...»(۲)

پی نوشت:

۱) نورالثقلین،ج۳،ص۴۰۴

۲) عیون اخبار الرضا( علیه سلام)،ج۱،ص۱۹۵،باب۱۵

ناصر آسیابانی