تربیت اخلاقی فرزندان

اساس و بنیان تربیت فرزندان تعهد و مسئولیت پذیری والدین است, یعنی پدر و مادر خود را در برابر خدای متعال بدانند تا جرات بی تفاوتی پیدا نکنند و هرگز زمینه های سستی در آنها راه پیدا نکند

اساس و بنیان تربیت فرزندان تعهد و مسئولیت‌پذیری والدین است، یعنی پدر و مادر خود را در برابر خدای متعال بدانند تا جرات بی تفاوتی پیدا نکنند و هرگز زمینه های سستی در آنها راه پیدا نکند. همه والدین درپی این هستند که فرزندان خود را خوب تربیت کنند، اما باید دانست که لازمه تربیت درست فرزندان رعایت یکسری اصول و شرایط است که بدون آنها تربیت صحیح فرزندان امکانپذیر نیست. این اصول در دین اسلام مورد تاکید قرار گرفته‌اند که این امر ظرافت نگاه این دین آسمانی به پرورش فرزندان را نشان می‌دهد.

توجه به اصول صحیح اخلاقی

دین اسلام تاکید دارد از آغاز شکل‌گیری کودک دوران بارداری و شیر خوردن کودک و...باید اصول و ضوابطی توسط پدر و مادر رعایت شوند. آنها با رعایت این اصول صحیح اولین پایه تربیتی را در وجود فرزندان جایگزین می‌سازند، چرا که سامان دهی تربیت دینی و اخلاقی از همان ابتدای امر شکل می‌گیرد.پدران و مادران باید بدانند از آن روز که کودک به اختیار خود چشم‌ها را می‌گرداند و با انتخاب خود دست و پای خود را حرکت می‌دهد، تمام حرکات و سکون های پدر و مادر را در نظر داشته است. گویی نوار مغز کودک، همه رفتار آنها را ثبت و ضبط کرده و این سرمایه علمی، برای تشکیل شخصیت وجودی او و بلکه برای زمینه سازی پذیرش تذکرات تربیتی مورد نیاز موثر است.

ارتباط با خداوند

والدین و مربیان باید کودک را از آغازین روزهای زندگی که نیروی پذیرشش بیدار می‌شود با مبدا هستی آشنا کرده و خدای متعال را به او بشناسانند. آنها باید در پیدایش ارتباط او با این نیروی عظیم تمام تلاش خود را انجام دهند و کودک را به خدایش متکی سازند. سپس باید او را به این آگاهی و باور برسانند که اگر توان بازوان او به حکیم و علیمی که مبدا عالم است وصل شود هیچ چیزی برایش مشکل نخواهد بود. همه چیز در اختیار خداست و همه چیز مقابل قدرت او کوچک است.

آگاهی از اهمیت تربیت فرزندان

اصل بعدی در پرورش درست فرزند آگاهی لازم والدین از اهمیت تربیت است. امام سجاد(ع)خطاب به فردی می‌فرماید: تو مسئول فرزندت هستی که اخلاق پسندیده و ادب نیکو به او بیاموزی و فرزندت را به سوی خدایش هدایت کنی. پیامبر اکرم(ص) می‌فرماید فرزندان خود را گرامی بدارید و به آنان نیکویی و آداب زندگی را بیاموزید.

دوری از تحقیر

والدین نباید هرگز کودک را تحقیر کنند. رفتار و کردار پدر و مادر باید به گونه ای باشد که برای فرزندان عقده ساز نباشد. حضرت علی(ع)می‌فرمایند: هرگز زبان به ملامت زیاد نگشایید که موجب افروخته شدن آتش لجاجت و استقامت در بدی است. امام صادق(ع)می فرماید؛ خدا رحمت خود را بر فردی نازل کند که فرزند خود را به نیکی وادارد. عرض شد؛ چگونه؟ فرمود؛ بر او آسان بگیرد و کار سنگین و مشکل از او نخواهد و با تحقیر و ملامت، او را به گناه نکشاند و هرگز به او دروغ نگوید.

بها دادن و تشویق

اصل بعدی، آن است که شخصیت کودک را با کرامت و تشویق پرورش دهد، زیرا فرومایگی و کمبود شخصیت فرد موجب می‌شود که دست به ناهنجاری زند. امام موسی بن جعفر(ع)می فرماید: کسی که شخصیت لازم را ندارد و خود را بس کوچک و حقیر می‌شمارد، هرگز از شر او در امان مباش.