معبد آسمانی

اگر به بیجینگ سفر کنید حتما از دیوار چین – شهر ممنوعه و پارک تابستانی و معبد آسمانی دیدن کنید زیرا این آثار نماینده عالی‌ترین سطح معماریهای باستانی چین است. در این میان معبد …

اگر به بیجینگ سفر کنید حتما از دیوار چین – شهر ممنوعه و پارک تابستانی و معبد آسمانی دیدن کنید زیرا این آثار نماینده عالی‌ترین سطح معماریهای باستانی چین است. در این میان معبد آسمانی کاملترین و دامنه دارترین مجموعه معماریهای موجود عبادی این کشور است. بمنظور دعا برای هوای مساعد برای رشد محصولات و آرامش کشور ، امپراتوران سلسله‌های چین هر سال مراسمی بر پا می‌کردند و به سوی آسمان- زمین – خورشید – ماه - کوه و رودعبادت و دعا می‌کردند و د ر این میان مراسم عبادت آسمان از همه مهمتر بود. امپراتوران چین خود را پسر آسمانی دانستند و به عنوان پسر آسمانی بر مردم

حکمرانی می‌کردند . فعالیت عبادت آسمان ، امتیاز آنان بود . معبد آسمانی در سال ۱۴۲۰ میلادی ساخته شد ومکان عبادت خدای آسمان و زمین از سوی امپراتوران سلسله‌های مینگ و چینگ (سال۱۳۶۸ – سال ۱۹۱۱ میلادی) است. معبد در جنوب شهر ممنوعه بیجینگ قرار دارد چهار برابر مساحت شهر ممنوعه است. دیوار جنوبی معبد مربع شکل است سمبل زمین است و شمالی‌ترین دیوار آن به شکل نیمه دایره سمبل آسمان است. اینگونه طراحی ناشی از ایده " آسمان گرد و زمین مربع "است. معبد آسمانی را دو بخش درونی و برونی شامل می‌شود و معماریهای عمده این معبد در جنوب و شمال خطوط مرکزی بخش درونی قرار دارد. از جنوب به شمال "حوان چو " – "قصر حوان چون یو" و "قصر چی نیان" وجود دارد . " حوان چو " سکوی گرد سنگی سه طبقه ای است که در هر طبقه آن نرده های سنگی دیده می شود این میدان بر پایی مراسم عبادت از سوی امپراتوران است. اینگونه مراسم معمولا در بامداد ۲۲ دسامبر به تقویم کشاورزی چین برگزار می‌شد که امپراتوران شخصا ریاست انرا برعهده می‌گرفتند. در آن زمان فانوس‌ها در مقابل معبد اویزان می‌شد و داخل ان شمعی به اندازه بیش از یک متر روشن بود. در گوشه ای واقع درجنوب شرقی این سکو یک ردیف بخوردان مخصوص مشاهده می شد بخور مخصوصا برای سوختن چهار پایان قربانی و پارچه ابریشمی به عنوان عبادت بکار می‌رفت. در جریان عبادت ضمن بخوردادن طبل‌ها به صدا در امده و محیط ویژه ای شکل می گرفت .شمال این سکو "قصر حوان چون یو " قرار دارد که قصر کوچک یک طبقه ای است معمولا در ان تابلو های عبادی خدای اسمان گذارده می شد در اطراف ان دیوار گرد یعنی دیوار انعکاس صدا ست. این دیوار بسیار عجیب است . اگر شما در انتهای یک طرف با صدای پایین سخن بگویید در انتهای دیگر بروشنی شنیده می‌شود . گروه معماریهای دیگر این معبد "قصر چی نیان " نام دارد این قصر گرد سه طبقه‌ای است که بر روی سکوی گرد سه طبقه‌ای ساخته شده است. این قصری است که امپراتوران تابستان هر سال برای غنای محصولات در آن دعا می کردند. از این رو معماری این قصر با کشاورزی و فرهنگ مربوط است مثلا چهار ستون درون قصر نماینده بهار – تابستان – پاییز وزمستان است به دلیل اینکه نیاکان چین یک روز را به ۱۲ ساعت تقسیم کردند از اینرو ۱۲ ستون درطبقه اول سمبل ۱۲ زمان است در ضمن ۱۲ ستون در طبقه دوم سمبل ۱۲ ماه سال است جمعا ۲۴ ستون نشانه ۲۴ بخش اب و هوای سال به تقویم کشاورزی چین است. در درون دروازه غربی جایگاه " هنرمندان " و "قربانی " دیده می‌شود که افراد هنرمند و پرورش دامهای روستایی برای عبادت از آن استفاده می‌کردند . معماریهای خاندان به طور عمده با آجرهای کاشی زرد سمبل امتیازات امپراتوری است اما صنعتگران از رنگ ابی سمبل رنگ اسمان رنگ عمده استفاده کرده‌اند . در بام دیوار انعکاس صدا – "قصر حوان چون یو " و بام "قصر چی نیان " از آجرهای کاشی رنگ ابی استفاده شده است . سال ۱۹۹۸ میلادی معبد آسمانی در فهرست میراث جهانی ثبت شد. ارزیابی کمیته میراث جهانی این است : " معبد اسمانی به عنوان بزرگترین مجموعه معماریهای موجود باستانی برای عبادت در چین با ساختار دقیق و معماری عجیب و تزیینات زیبا در جهان شهرت دارد نه تنها در تاریخ معماری‌های چین جایگاه مهمی در اشغال دارد بلکه میراث گرانمایه هنر معماری جهان است ."

×

‹›