چگونه با آلزایمر زندگی کنیم

اگر شما هم سالمند مبتلا به آلزایمر در خانه دارید, این مطلب را بخوانید

بیماری آلزایمر و آمار رو به رشد آن در چند دهه اخیر، نگران‌کننده است. آلزایمر، علاوه بر مشکلاتی که برای خود بیمار به وجود می‌آورد، سختی‌ها و مشکلات زیادی هم به اطرافیان تحمیل می‌کند...

وقتی یکی از اعضای خانواده به بیماری آلزایمر مبتلا می‌شود، تمام خانواده درگیر این مشکل می‌شوند بنابراین نه‌تنها بیماران مبتلا به آلزایمر، بلکه اطرافیان آنها از نظر عاطفی و اجتماعی به حمایت نیاز دارند. این بیماری بسیار رنج‌آور است. در اغلب موارد، خود خانواده‌ها نگهداری و مراقبت از بیمار را بر عهده می‌گیرند و او در خانه و در کنار اعضای دیگر خانواده به زندگی ادامه می‌دهد. همین امر مشکلات و فشارهای زیادی را به خانواده تحمیل می‌کند. اگر شما هم سالمند مبتلا به آلزایمر در خانه دارید، این مطلب را بخوانید.

بیشتر محققان عقیده دارند باید بیمار را در جریان بیماری‌اش قرار داد مگر در موارد خاص که نیازی به این کار نیست. از نظر اخلاقی، حق هر انسانی است که واقعیت را در مورد بیماری‌اش بداند. اگر بیمار از وضعیتش آگاه شود، بهتر می‌تواند با مشکلات دست‌وپنجه نرم کند. از این گذشته، بیان واقعیت باعث می‌شود برقراری ارتباط بین بیمار، خانواده و پزشک معالج آسان‌تر و روند درمان سریع‌تر انجام شود. برخی از خانواده‌ها از ترس اینکه بیمار نتواند با وضعیت جدیدش کنار بیاید و افسرده شود یا دست به خودکشی بزند، واقعیت را از او پنهان می‌کنند اما تجربه‌ها نشان داده است پنهان‌کاری به نفع بیمار نیست بنابراین بهتر است قبل از اینکه قدرت درکش را کاملا از دست بدهد، بتواند تشخیص دهد بیماری آلزایمر چیست و از بیماری‌اش مطلع شود. وقتی شخص بداند چه چیزی باعث فراموشی‌اش می‌شود و به چه دلیل وضعیتش در حال تغییر است، کمتر دچار اضطراب و افسردگی خواهد شد.

● چگونه می‌توان با بیمار مبتلا به آلزایمر ارتباط برقرار کرد؟

برای ارتباط برقرار کردن با بیمار از توصیه‌های زیر کمک بگیرید:

▪ بیان واقعیت تا حد زیادی ایجاد ارتباط با بیمار را آسان‌تر می‌کند. وقتی واضح در مورد مشکلات آتی و راه‌حل‌های مناسب آنها صحبت شود، به مراتب راحت‌تر می‌توان با بیمار ارتباط برقرار کرد.

▪ شخصی که کنار یک سالمند مبتلا به آلزایمر زندگی می‌کند، باید یاد بگیرد سوال‌های ساده‌ای مطرح کند، اطلاعات کوتاه و قابل درکی بدهد و به بیمار زمان کافی بدهد تا بتواند مسایل را درک و هضم کند.

▪ بهتر است هنگام برقراری ارتباط با بیمار، از روش‌های غیرکلامی مانند نقاشی، نشان دادن تصاویر، نوشتن و به‌خصوص نگاه، حرکات دست و حالت‌های صورت که به فرد اطمینان خاطر بیشتری می‌دهد، استفاده کرد.

▪ از طرفی اطرافیان باید یاد بگیرند بیمار از آنها چه می‌خواهد، البته نه از طریق کلام بلکه از طریق عکس‌العمل‌ها و رفتاری که از خود نشان می‌دهد. آنها باید بتوانند معنی تمام رفتار، حالت‌ها و عکس‌العمل‌های فرد مبتلا به آلزایمر را تشخیص بدهند.

● با بیماری که خانه را ترک می‌کند، چه باید کرد؟

اول باید فهمید چرا و در چه شرایطی خانه را ترک می‌کند. در این صورت می‌توان به روش‌های زیر از تکرار این مشکل پیشگیری کرد:

▪ در طول روز درها باید بسته و قفل باشند. می‌توان به بالای در آویزی وصل کرد تا در صورت باز شدن آن، اطرافیان متوجه آن شوند.

▪ کمک گرفتن از سیستم‌های الکترونیکی موجود در بازار نیز که اگر بیمار از محدوده مشخصی خارج شود علامت می‌دهند، مفید است.

▪ لازم است نشانی و مشخصات بیمار همیشه در جیبش قرار داشته باشد تا امکان گم شدنش به حداقل برسد.

● آیا امکان خودکشی بیمار مبتلا به آلزایمر وجود دارد؟

بر اساس نتایج مطالعه‌ها می‌توان گفت گرچه احساس افسردگی یا افکار منفی در مبتلایان به آلزایمر رایج است، اما به ندرت پیش می‌آید که اقدام به خودکشی کنند.

ولی اطرافیان باید دقت کنند تا بتوانند افسردگی ساده و رایج را از احساسات منفی و دلمردگی شدید تشخیص دهند زیرا در صورت بروز افسردگی، لازم است بیمار تحت درمان دارویی قرار بگیرد.

● چند توصیه کلی

▪ خطرناک‌ترین مکان در خانه برای بیمار مبتلا به آلزایمر آشپزخانه است. از بسته بودن شیر گاز مطمئن شوید و اجازه ندهید بیمار زیاد به آشپزخانه رفت و آمد کند.

▪ حمام از دیگر مکان‌های مشکل‌ساز است. هنگام حمام کردن بیمار، حواستان به درجه حرارت آب باشد تا دچار سوختگی نشود. کف حمام نباید لیز باشد. سعی کنید به دیوار دستگیره‌هایی نصب کنید تا فرد مبتلا بتواند آنها را بگیرد و راحت‌تر جابجا شود.

▪ اتاق‌ها را خلوت کنید. اشیاء و وسایل غیرضروری را از جلوی دست و پا بردارید. دقت داشته باشید کف اتاق لیز نباشد. بهتر است اتاق‌ها با دقت فرش شوند.

▪ وسایل بیمار را جابجا نکنید و علایمی که برای خود گذاشته، تغییر ندهید.

▪ ساعت دیواری را جایی نصب کنید که از هر طرف برای فرد مبتلا به آلزایمر قابل دید باشد. به دیوار تقویم بزنید و از او بخواهید هر روز که گذشت، تقویم را ورق بزند.

▪ با خط درشت و خوانا مثلا بالای تلفن اسم، نشانی و شماره تلفن را بنویسید تا چشمش به آن بیفتد.

▪ وقتی بیمار از خانه بیرون می‌رود، حتی اگر خودتان همراهش می‌روید، شماره تلفن، مشخصات و نشانی منزل را بنویسید و در جیب او بگذارید.

منبع: medisite

ترجمه: فاطمه مهتی پور