۱۲ ژانویه ۲۰۰۳ ـ فرهنگ جنگ!

این عکس ۱۲ ژانویه ۲۰۰۳ در روزنامه های آمریکا چاپ شده بود و لحظه وداع یک مادر با فرزند ملوانش را نشان می دهد که کشتی او ماموریت خلیج فارس و شرکت در جنگ با عراق را یافته بود که دو …

این عکس ۱۲ ژانویه ۲۰۰۳ در روزنامه های آمریکا چاپ شده بود و لحظه وداع یک مادر با فرزند ملوانش را نشان می دهد که کشتی او ماموریت خلیج فارس و شرکت در جنگ با عراق را یافته بود که دو ماه و یک هفته بعد آغاز شد.

هیچ مادری؛ آمریکایی، عراقی، چینی، روس و ... چنین لحظه ای و اصولا جنگ را نمی خواهد ببیند. «تاریخ» سراسر از جنگ می گوید و همه را به حساب این می گذارد که نظمی در جهان وجود نداشت که مسائل را از راه مذاکره و مسالمت و میانجیگری حل و فصل کند. اینک در عصر پیشرفتهای تکنولوژیک، سخن از دمکراسی و حقوق بشر، توجه به اندیشه های انساندوستانه، بیدار شدن وجدانها، حساس شدن انسانها نسبت به سرنوشت هم و وجود تشکیلاتی - گرچه ناقص و بی خاصیت - به نام سازمان ملل؛ جنگ پدیده ای پذیرفتنی و مطابق منطق و اصول نیست و بسیاری هستند که از خود می پرسند: پس چه فرقی است میان دنیای امروز و قرنهای گذشته و ...؟!.

بلوک شرق خود را داوطلبانه منحل کرد که حالت معارضه در جهان پایان یابد و نظمی تازه برقرار شود ــ نظمی که مانع از هرگونه جنگ شود. روسها خود را کنار کشیدند، زیرا که ۲۷ میلیون کشته خود در جنگ جهانی دوم را فراموش نکرده بودند و کشته بیشتری نمی خواستند.

مروری بر «تاریخ» نشان می دهد که هر جنگ، جنگهای دیگری را زاییده و پس از هر جنگ سالها و گاهی تا چند نسل «فرهنگ جنگ» جهان را ترک نگفته است. با مذاکره و راههای مسالمت آمیز آسانتر و ارزانتر از جنگ و خونریزی می توان به هدف رسید که نتیجه هم قانونی، قابل قبول، غیر قابل اعتراض و پایدارتر خواهد بود.