آغاز عصر داد و ستد الکترونیکی چای در هندوستان

دلال های سنتی باید کامپیوتر بیاموزند

معامله‌گران مقابل یک میز چوبی، در یک سالن پر از گرد و خاک صف کشیده‌اند و کاتالوگ‌های قطوری را که جعبه‌های حاوی چای را به تصویر کشیده، بررسی می‌کنند.

یک دلال جلوی در اتاق نشسته و در حالی که معامله‌گران با اشاره دست، قیمت پیشنهاد می‌دهند، قیمت‌ها را با صدای بلند اعلام می‌کند.

این روند دوباره تکرار می‌شود و بر اساس عرف بازار چای، شرکت‌کنندگان در مزایده حق دارند در هر دقیقه حداقل سه سری از کالاهای خود را به فروش برسانند.

این سناریو هر سه‌شنبه و چهارشنبه صبح در مرکز حراجی چای در مرکز ایالت آسام، که به مرکز چای هند معروف است، تکرار می‌شود.

می‌توان گفت که تجارت چای در هند از سال ۱۸۶۱ به این شکل درآمده است. اما امسال تحول بزرگی در این حراجی عمومی چای اتفاق افتاده و آن این است که برای نخستین بار بازارهای چای به صورت دیجیتال درآمده‌اند.

با گسترده‌شدن تجارت الکترونیک، بورس نیویورک و مراکز تجارتی شیکاگو نیز تصمیم گرفتند که حراجی‌های خود را کامپیوتری کنند و به این ترتیب سنت قدیمی معاملات چای نیز شکسته شد و این مراکز هم وارد دنیای دیجیتال شدند. از زمانی که مراکز چند ملیتی معاملات چای به سمت تجارت الکترونیکی پیش رفته‌اند، بسیاری از دلالان کوچک چای از مبادلات الکترونیکی واهمه دارند و تصور می‌کنند که این رویداد، پایان دوران فعالیت آنها در بازار بزرگ چای است. اما مقامات دولتی هند که قوانین فروش چای در این کشور را وضع کرده‌اند، به تجارت الکترونیک به عنوان راهی برای کمک به مزرعه‌دارانی که سال‌های بسیار است چای را با قیمت بسیار نازلی می‌فروشند نگاه می‌کنند.

زیرا با توسعه تجارت الکترونیکی حضور واسطه‌‌ها در معاملات حذف می‌شود که این اتفاق واقعا هم به نفع فروشندگان و هم به سود خریداران تمام می‌شود. مطالعه روی بازارهای کالا در سرتاسر دنیا نشان می‌دهد که افت متوسط قیمت‌ یک کالا به طور خودکار می‌تواند حجم معاملات کالا را بالا ببرد.

تلاش صنف چای‌داران هند برای الکترونیکی کردن معاملات، تنها یکی از چندین ترفندی است که مراکز مختلف تجاری در هند برای بهبود قیمت کالا به نفع کشاورزان و صنعت‌گران دست به آن می‌زنند.

بر اساس گزارش صنف چای‌داران هند، مهم‌ترین مزیت تجارت الکترونیکی چای این است که خریداران فارغ از مکان فیزیکی و سالن‌های معاملات از هر جایی می‌توانند در مزایده چای شرکت کنند.

اچ.ان. دویبدی (D.H. Dwibedi)، مشاور تبلیغات تجارت الکترونیکی صنف چای‌داران هند می‌گوید: این بدان معناست که تعداد خریداران بیش‌تر شده و در نتیجه رقابت در بازار گرم‌تر و شدیدتر خواهد شد.

وی می‌افزاید: رقابت فشرده‌تر به منزله آن است که معاملات با قیمت‌های منطقی و واقعی انجام می‌گیرد. وی خاطر نشان می‌کند: با رواج سیستم‌های الکترونیکی، هم در زمان و هم در پول طرفین معامله صرفه‌جویی خواهد شد.

هند علاوه بر اینکه بزرگ‌ترین مرکز تولید چای در جهان به شمار می‌آید، پس از کشورهای سریلانکا و کنیا، سومین صادرکننده عمده چای است.

در حال حاضر دست کم ۹ مرکز حراجی چای در سرتاسر این کشور فعال است که حدود ۵۵ درصد از معاملات یک میلیون تنی چای هند در این مراکز صورت می‌گیرد. ناگفته نماند که فرآیندهای قبل از ورود چای به مراکز حراجی بسیار وقت‌گیر و گران‌قیمت است، زیرا کشاورزان پس از چیدن برگ‌های سبز چای باید آنها را به چای سیاه تبدیل کنند یا اینکه برای انجام این مراحل آنها را به مراکز مربوطه بفروشند.

پس از این مرحله، یک واسطه پیدا می‌شود تا بارها را حمل کرده، آنها را انبار کند، کیفیت آنها را ارزیابی نموده، خریدار مناسب بیابد و کاتالوگ‌هایی را برای فروش تهیه کند که این فرآیند هفته‌ها به طور می‌انجامد.

این واسطه سپس باید جعبه‌های محتوی چای را به یک مرکز مبادلات یا حراجی حمل کند.

● استقبال‌کنندگان تجارت الکترونیک چای

سیستم‌های الکترونیکی از سوی شرکت‌های بزرگ چای مورد استقبال فراوان قرار گرفته است که از این میان می‌توان به شرکت‌های تاتا و unilever اشاره کرد. این دو شرکت حدود ۴۵ درصد از بازار چای را در اختیار داشته و آن را کنترل می‌کنند و از نخستین شرکت‌هایی هستند که به استقبال حراجی‌های الکترونیکی رفته‌اند. شرکت تاتا امید دارد که توسعه تجارت الکترونیکی تاثیر بسیار خوبی روی سیستم فروش در سرتاسر کشور هند داشته و هزینه‌های اضافی را حذف کند.

به خاطر مشکل و هزینه‌بر بودن مراحل حمل کالا، سیستم مزایده‌ای با حذف این مراحل این فرصت را در اختیار خریداران خود قرار داده تا با مراکز بزرگ خرید و فروش و معامله چای همکاری کنند.

با وجودی که برای آگاهی خریداران از کیفیت انواع چای، کاتالوگ‌هایی به همین منظور تهیه می‌شود، اما برخی از خریدارانی که از بازار الکترونیکی حمایت می‌کنند در مورد این طرح اظهار نگرانی کرده‌اند. زیرا بیم دارند که کاتالوگ‌های چای به طور همزمان به چندین جا فروخته شوند که برای پرهیز از این پدیده منفی، خریداران برای مزایده‌ها شماره سریال تعیین کرده‌اند.

البته باید خاطرنشان کرد که پیش از این اکثر مراکز تجاری که چنین ایده‌هایی را در سر می‌پروراندند با شکست مواجه شده‌اند. به طور مثال مرکز اینترنتی حراجی چای تحت عنوان teauction.com در اوایل دهه میلادی حاضر، پس از یک دوره فعالیت الکترونیکی ناموفق، به شیوه سنتی معاملات بازگشت.

اما به گفته برخی مقامات هندی، حالا دیگر شرایط جهانی عوض شده و زمان حاضر، متفاوت از گذشته است و در نتیجه پیش‌بینی می‌شود تجارت الکترونیکی چای این بارکارآیی لازم را داشته و به سرعت جایگاه خود را خواهد یافت.

ترجمه: نسترن صائبی