تأیید فلسطین, آچمز صهیونیست

فلسطینی ها به منظور تثبیت جایگاه خود در برابر زیاده خواهی رژیم صهیونیستی, می خواهند استقلال خود را به تأیید جهان برسانند

حرکت دوباره جامعه جهانی در جهت اِعمال توافق صلح بین اسراییل و فلسطین، صهیونیست‌ها را نگران کرده است. از سوی دیگر، تهدید فلسطینی‌ها به اعلام یک جانبه استقلال کشورشان در ماه سپتامبر، بی‌صبری کشورهای جهان را بیشتر به رخ می‌کشد.

سازمان ملل متحد، در تاریخ ۲۹ نوامبر ۱۹۴۷ طرح تقسیم فلسطین و اسراییل را تصویب کرد. همزمان با پایان قیمومیت بریتانیا بر فلسطین، اسراییل در تاریخ ۱۴ مه ۱۹۴۸ با صدور منشور استقلال، اعلام موجودیت کرد. پس از آن، طی مجموعه‌ای از درگیری‌های نظامی بین نیروهای رژیم صهیونیستی و اعراب همسایه فلسطین، صهیونیست‌ها به تدریج کرانه باختری، شبه جزیره سینا، نوار غزه و بلندی‌های جولان را به اشغال خود درآوردند.

در سال ۱۹۹۴ در نتیجه پیمان صلح اسلو بین رژیم صهیونیستی و سازمان آزادی بخش فلسطین، دولت خودگردان فلسطین در چارچوب یک سازمان اداره موقت که حکومت کرانه باختری و نوار غزه را بر عهده دارد تشکیل شد و رییس جمهور و نخست وزیر انتخابی، آن را اداره می‌کنند. دولت خودگردان در جامعه بین‌المللی به عنوان دولتی مستقل به رسمیت شناخته نمی‌شود، اما بخش‌های مختلف تحت حکومت خود را که به عنوان سرزمین فلسطین نامیده می‌شوند، مانند نظام سیاسی یک کشور اداره می‌کند. دولت خودگردان و سازمان‌های بین‌المللی، شرق بیت‌المقدس را جزو خاک این کشور و پایتخت آن می‌دانند، در حالی که صهیونیست‌ها معتقدند از سال ۱۹۸۰ این منطقه به آنها ملحق شده و مناقشات بر سر آن ادامه دارند.

● استقلال نمادین برای جلوگیری از تجاوز

اکنون رهبران فلسطین گفته‌اند که قصد دارند در ماه سپتامبر اعلام استقلال کرده و از سازمان ملل بخواهند این کشور را به رسمیت بشناسد. سازمان ملل نیز اعلام کرده دولت فلسطین آمادگی و قابلیت این را دارد که به عنوان یک کشور مستقل اعلام وجود کند و اشغالگری اسراییل، تنها مانع این امر است. نمایندگان بانک جهانی و صندوق بین‌المللی پول نیز در نشستی موافقت خود را با سازمان ملل اعلام کرده‌اند.

از سوی دیگر، دو حزب رقیب فتح و حماس در ماه آوریل در قاهره، برای تشکیل دولت موقت و تعیین تاریخی برای برگزاری انتخابات عمومی با یکدیگر به توافق رسیدند. یک ماه پس از آن، دیوید کامرون، نخست وزیر بریتانیا، در دیدار با بنیامین نتانیاهو هشدار داد که اگر اسراییل شرایط مذاکرات صلح را فراهم نکند، بریتانیا احتمالاً از اعلام یک جانبه استقلال فلسطین حمایت خواهد کرد که نشانه‌ای از بی‌طاقتی بریتانیا در قبال اسراییل است.

به طور کلی، با وجودی که واضح است آمریکا بازیگر مؤثر مسأله صلح خاورمیانه بوده، اما به بن‌بست رسیدن مذاکرات صلح، این روزها نقش دولت اوباما را کمی به حاشیه برده و پای اروپا را به میان آورده است. پُررنگ شدن نقش اروپا، نه تنها ناشی از خستگی آمریکا از این مشکل حل نشدنی است، بلکه به طرفداران فلسطین در سازمان ملل هم برمی‌گردد. انتظار می‌رود بیش از ۱۰۰ کشور در حال توسعه در سازمان ملل، از استقلال فلسطین حمایت کنند و بریتانیا، فرانسه و آلمان احتمالاً رأی بی‌طرفانه خواهند داد. به رسمیت شناختن فلسطین از سوی اروپایی‌ها، تنها راه بازگرداندن اسراییل به مذاکرات است.

در این شرایط، اسراییلی‌ها نگران این هستند که آمریکا نتواند به تنهایی جلوی تولد فلسطین را در نشست‌‌های آینده سازمان ملل بگیرد. تلاش‌های اخیر این کشور برای انجام مذاکرات صلح خاورمیانه ناکام بوده و این مذاکرات بیش از ۲ سال است که متوقف شده‌اند. صهیونیست‌ها نپذیرفته‌اند که روند ساخت شهرک‌های یهودی را در شرق بیت‌المقدس متوقف کنند و فلسطینی‌ها تا زمانی که اسراییل دست از شهرک‌سازی نکشد مذاکره نمی‌کنند. اوباما برای شکستن این بن‌بست، قبلاً پیشنهاد داده بود از مرزهای قبل از جنگ ۱۹۶۷ عرب-اسراییل، به عنوان مبنایی برای تشکیل فلسطین جدید استفاده شود که نتانیاهو آن را نپذیرفته بود.

به هر حال، اعلام استقلال فلسطین عمدتاً نمادین است. ‌اما با این حال، مقامات این کشور امید دارند که با این کار بتوانند اسراییل را تحت فشار گذارند تا از مناطقی که فلسطین ادعا دارد در آینده جزو خاک این کشورند بیرون رود.

اما به نظر نمی‌رسد همه چیز به خوبی پیش رود. وزیر امور خارجه رژیم صهیونیستی اعلام کرده که اگر پاییز امسال فلسطینی‌ها برنامه اعلام استقلال رسمی کشورشان را در سازمان ملل دنبال کنند، با پاسخی شدید مواجه خواهند شد. آویگدور لیبرمن، به خبرنگاران گفته که "اقدامات یک جانبه، ما را هم مجبور به انجام اقدامات یک جانبه خواهد کرد." به گفته لیبرمن، لغو توافق نامه‌های صلح قبلی و یا تصرف بخش‌هایی دیگر از کرانه باختری از جمله این اقدامات خواهند بود!