سخنانی چند از فردوسی

▪ اگر برای انجام کاری بزرگ ، زمان نداری .بهتر است بی درنگ آن را به دیگران بسپاری .
▪ کتاب زندگی گذشتگان ، جان تاریک را روشنی می بخشد .
▪ این جهان سراسر افسانه است جز نیکی و بدی چیزی …

اگر برای انجام کاری بزرگ ، زمان نداری .بهتر است بی درنگ آن را به دیگران بسپاری .

کتاب زندگی گذشتگان ، جان تاریک را روشنی می بخشد .

این جهان سراسر افسانه است جز نیکی و بدی چیزی باقی نیست .

فرمان ایزد به جهانداران داد و دهش است .

کسی که به آبادانی می کوشد جهان از او به نیکی یاد می کند .

آنکه آفریننده و با فر است در این جهان رنج های بسیار خواهد خورد .

از بزرگان تنها رنجهاست که باقی می ماند .

جایگاه پرستش گران کوهستان است .

آزادگان را کاهلی ، بنده می سازد .

فرمانرویانی که گوش به فرمان مردم دارند در زندگی جز رامش و آوای نوش نخواهند شنید .

کسی که بر جایگاه خویش منم زد بخت از وی روی بر خواهد تافت

خسروی بزرگتر ، بندگی بیشتر می خواهد .

ابلیس مانند نیکخواهان پیش می آید ، ابتدا عهد و پیمان می گیرد ، سپس راز می گوید .

آنگاه که هنر خوار می گردد جادو ارجمند می شود .

دیوان که فرمانروا و دست دراز شدند سخن از نیکی را هم باید مانند راز گفت .

جز مرگ را ، هیچ کسی از مادر نزاد .