جدایی واقعی در دنیای مجازی

از سال ۲۰۰۵ میلادی تاکنون که عضویت در شبکه‌های مجازی به یکی از اصلی‌ترین کارکردهای شبکه جهانی اینترنت و بحث‌برانگیزترین مباحث اجتماعی تبدیل شده، آسیب‌های این فضا هم دامن خانواده‌ها را گرفته است.

از سال ۲۰۰۵ میلادی تاکنون که عضویت در شبکه‌های مجازی به یکی از اصلی‌ترین کارکردهای شبکه جهانی اینترنت و بحث‌برانگیزترین مباحث اجتماعی تبدیل شده، آسیب‌های این فضا هم دامن خانواده‌ها را گرفته است.

حالا خیلی‌ها به این دلیل طلاق می‌گیرند که همسرشان از ارتباطات دنیای مجازی، خیانت‌های واقعی خلق کرده است. نتیجه مطالعه‌های آکادمی وکلای خانواده در آمریکا نشان می‌دهد در سال ۲۰۱۰ حدود ۸۰ درصد از متقاضیان طلاق در دادخواست‌های خود به موضوع عضویت شریک زندگی‌شان در شبکه‌های مجازی اشاره کرده‌اند. در بیشتر موارد، فرد در اثر حضور مستمر در این شبکه‌ها و نداشتن تعامل با همسر در اصطلاح دچار «انزوای الکترونیک» می‌شود. گرچه این انزوا در بدو امر ظاهرا جنبه‌ای فردی دارد اما پس از مدتی عوارض خانوادگی پیدا می‌کند.

قبح‌زدایی از برخی هنجارهای اجتماعی و ترویج رفتارهای نامتعارفی از قبیل قماربازی اینترنتی، ازدواج اینترنتی، بروز طلاق عاطفی بین زوج‌ها و... از دیگر آسیب‌ها و صدمه های ناشی از عضویت از شبکه‌های اینترنتی به شمار می‌رود. گاهی گفت‌وگوی اینترنتی مداوم در این فضاها باعث شکل‌گیری رابطه عاطفی می‌شود و برای شریک زندگی نگران‌کننده خواهد بود بنابراین لازم است جوان‌ها مخصوصا پس از ازدواج، روابط خود را در این شبکه‌ها محدود کنند. هیچ کس جز شما نمی‌تواند مانع بروز چنین آسیبی شود. تعریف کردن حد روابط اینترنتی، محدود کردن ساعت‌های حضور در شبکه‌های اجتماعی و رفتار شفاف و صادقانه در این فضا کاری است که هر کدام از شما باید انجام دهید. یادتان باشد شما نمی‌توانید همان آزادی‌ که در دوران مجردی داشته‌اید، در زندگی مشترک داشته باشید. چنین رویکردی نتیجه‌ای جز فاصله و سردی و به‌مرور زمان بروز طلاق عاطفی ندارد.