خواننده هایی که بازیگر شدند

این روزها بحث شایع اهالی هنر این است که سینمایی ها می توانند در حیطه تئاتر وارد شوند یا نه

این روزها بحث شایع اهالی هنر این است که سینمایی‌ها می‌توانند در حیطه تئاتر وارد شوند یا نه؟ اما حالا ما یک سوال دیگری می‌کنیم:«آیا خواننده‌ها می‌توانند وارد سینما شوند؟» این پرسش را با خواننده‌های مشهوری که بازی در سینما را تجربه کرده‌اند مطرح کرده‌ایم، این شما و این پاسخ‌های آن ها

● پیام صالحی : بازیگری را هم دوست دارم

پیام صالحی خواننده و نوازنده گروه آریان است. خواننده‌ای که همچنان درکنار دوستانش در گروه آریان فعالیت می‌کند ولی سال گذشته تصمیم گرفت به تنهایی آلبومی را وارد بازار کند تا شاید خودش را محک بزند. او در فیلمی به نام «یکی از ما دو نفر» به کارگردانی تهمینه میلانی هم بازی کرد. خودش در مورد بازیگری می‌گوید:‌ «فعالیت من در عرصه سینما صددرصد در فعالیت موسیقی من تاثیرگذار بوده است ولی با تمام این تاثیرگذاری نمی‌توانم بگویم که استقبال مردم و بازتاب کارهایم ربطی به بازی من در آن فیلم داشته است. حرفه خوانندگی باعث شد من با افراد زیادی در سینما آشنا شوم و وقتی که تصمیم گرفتم بازی کنم همان سابقه خوانندگی باعث بیشتر شناخته شدنم شد.»

● کار اصلی‌‌من موسیقی است

فعالیت من در عرصه سینما به هیچ عنوان به کار موسیقی‌ام لطمه نمی‌زند چون مشغله اصلی‌ام موسیقی است البته من همیشه به بازیگری علاقه داشتم و الان هم دوست دارم که این کار را به صورت حرفه‌ای دنبال کنم اما متاسفانه به دلیل مشغله زیاد کاری وقت کافی برای فعالیت در این زمینه را ندارم. دوست دارم اگر در فیلمی بازی می‌کنم بازی خوبی ارائه دهم، مثلا در فیلم «یکی از ما دو نفر» برای اجرای درست خیلی تمرین کردم طوری‌که خیلی از دوستان فکر می‌کردند که من تجربه زیادی در بازی دارم.

● هر کدام سختی‌های خودش را دارد

من هم موسیقی را دوست دارم و هم بازیگری را و مطمئنم اگر موقعیت بازی در فیلم‌های خوبی را پیدا کنم حتما آن را قبول می‌کنم و برای ایفای بهتر نقشم خیلی تلاش می‌کنم. به این قضیه معتقدم، هرکاری را که شروع کنم در آن به بهترین شکل عمل کرده پس اگر بخواهم به بازیگری جدی فکر کنم حتما وقت زیادی صرفش می‌کنم. موسیقی و بازیگری ۲ هنری هستند که سختی‌های خاص خودشان را دارند.

● خواننده‌ها معمولا بازیگرند

اگر یک بازیگر بخواهد خواننده شود حتما باید صدای خوب داشته باشد ولی خواننده‌ها معمولا کمی استعداد بازیگری را دارند. چون اگر این استعداد را نداشته باشند نمی‌توانند روی صحنه با مردم ارتباط خوبی برقرار کنند و حس و آهنگ را به درستی به مخاطب‌شان انتقال بدهند، آن‌وقت این مسئله روی کیفیت کارشان تاثیر می‌گذارد و تبدیل به نقطه ضعف‌شان می‌شود. به هرحال یک خواننده خوب نباید خودش را به استودیو محدود کند و باید روی صحنه بیاید و هرچقدر تکنیک‌های بازیگری را بهتر بلد باشد روی صحنه موفق‌تر است. در عرصه موسیقی خوشبختانه همه این موضوع را مطرح می‌کنند که من نسبت به خیلی از خواننده‌ها در اجرا بهتر عمل می‌کنم، سعی می‌کنم با مردم ارتباط صمیمانه‌ای باشد.

● فرزاد فرزین : حالا بازیگری برایم جدی شده است

فرزاد فرزین از اول اعتقاد زیادی به تصویر داشت او می‌دانست که وقتی صدایش همراه با تصویرش پخش شود مخاطبانش بیشتر می‌شوند و در کارش موفق‌تر خواهد بود. به همین دلیل به کلیپ‌هایش خیلی اهمیت می‌داد. بعد از این‌که اجازه پخش کلیپ از خواننده‌ها گرفته شد او تصمیم گرفت در کنسرت‌هایش از زیبایی‌های تصویری استفاده کند طوری‌که او یکی از یکه‌تازان استفاده از تصویر در کنسرت‌هایش است.

● قبل از خوانندگی بازیگر بودم

همیشه به بازیگری علاقه‌ داشتم و این موضوع به قبل از ورود حرفه‌ایم به حیطه خوانندگی برمی‌گردد. گاهی هم در آن زمینه کارهایی کردم، مثلا در سال ۷۷ برای جشنواره رشد فیلم کوتاهی ساختم. وقتی برای اولین‌بار به من پیشنهاد بازی در فیلم شد سعی کردم از این موقعیت استفاده کنم و در این زمینه توانایی خودم را محک بزنم. اما می‌توانم بازی در فیلم «صحنه ۱۱۳» را اولین فعالیت جدی‌‌ام در این زمینه عنوان کنم این فیلم قرار است در جشنواره فیلم فجرپخش شود. در این فیلم نقش من ربطی به خواننده بودنم ندارد و می‌توانم بگویم نقش سختی را دارم که برای ایفای آن تمرین زیادی کردم. در فیلم دیگری هم بازی کرده بودم به نام «کنسرت روی آب» اما در‌آن فیلم نقشم جدی نبود. درست است که بازیگری به شکلی به خوانندگی من کمک می‌کند اما الان دیگر به این موضوع با این دید نگاه نمی‌کنم.

● حرفه‌ای هستم

موسیقی برای من خیلی جدی است اما بازیگری هم برایم زیباست و ترجیح می‌دهم در هر ۲ زمینه فعالیت کنم. راستش من خط بازیگری و خوانندگی را در مورد خودم خیلی جدا از هم نمی‌بینم اما می‌دانم که اگر بخواهم در هر ۲ زمینه به شکل صحیح کار کنم باید آن ۲ را از هم جدا کنم تا با هم ترکیب نشود. معتقدم که هرکسی هرکاری را بخواهد به صورت حرفه‌ای دنبال کند و موفق شود باید به صورت حرفه‌ای هم آموزش ببیند وگرنه نمی‌تواند کامل و درست قدم بردارد. من از وقتی تصمیم به بازیگری گرفتم به‌طور مجزا دوره‌های یادگیری بازیگری را می‌گذرانم چون به نظرم بازیگری واقعا یک حرفه است که باید با علم وارد آن شد البته این را هم اضافه کنم که از اول به بازیگری به این شکل نگاه نمی‌کردم اما بعد از بازی در فیلم «صفحه۱۱۳» که یک فیلم کاملا جدی است و نقش من در آن هیچ ربطی به موسیقی ندارد این تصمیم را گرفتم. در حال حاضر با افراد حرفه‌ای در زمینه فن بیان و حرکات بدنی تمرین می‌کنم.

● بازیگری را پیگیری کنید

خوانندگی و بازیگری ۲ حرفه مجزا هستند ولی می‌شود که در هر ۲ حیطه کارکرد و موفق بود. وقتی آدم‌ها در رشته‌ای استعداد دارند باید آن را پیگیری کنند تا به نتیجه برسند، مثلا اگر کسی در یکی از رشته‌های مهندسی درس خوانده و استعداد بازیگری هم داشته باشد نمی‌تواند بازیگر خوبی شود؟! بیشتر بازیگرهای ما در رشته‌های دیگری تحصیل کرده‌اند هرچند این موضوع خوب نیست اما ثابت می‌کند که می‌شود رشته‌ات چیز دیگری باشد اما بازیگر خوبی باشی. بعضی‌ها فکر می‌کنند، خواننده‌ها نمی‌توانند بازیگر شوند یا اگر بازی کنند به خواندن لطمه می‌زند اما به نظر من این قضیه درست نیست. ما در ایران خواننده‌هایی را داشتیم که بازیگر هم بوده‌اند و فیلم‌هایی را بازی کرده‌اند که مرتبط با خواننده بودن‌شان نبوده. اشتباهی که من و بیشتر دوستانم در این حرفه انجام دادیم نوع ورودمان بوده است. ورود اکثر ما بیشتر جنبه تجاری داشته یا با کار اصلی‌مان که خوانندگی است عجین بوده و مسلما این شروع غلطی است ولی حالا تمام سعی‌ام را می‌کنم تا این تجربه را در مسیر درستش قرار دهم.

● تصویر را فراموش نکنید

فرم کنسرت‌های من با خواننده‌های دیگری که در ایران کار می‌کنند تفاوت دارد. من کنسرتم را با سیستم نمایشی و تئاتری تلفیق کرده و روی طراحی آن از قبل کار می‌کنم. به نظرم همه باید در اجرای کنسرت‌شان از زیبایی‌های تصویری استفاده کنند، چون مردم از ایده‌های جدید و جالب استقبال می‌کنند. وقتی مردم ۷۰ یا ۸۰ هزار تومان برای دیدن کنسرت خرج می‌کنند نباید تنها آن آهنگ‌ها را به صورت زنده بشنوند بلکه باید کاری حرفه‌ای و نمایشی را هم کنار این شنیدن تماشا کنند. مسلما وقتی خواننده‌ای کارش خوب باشد استقبال مردم از کارها و آلبوم‌هایش خوب است و آن خواننده چه در فیلمی بازی کند چه نکند باز هم موفق است. دوست دارم زمانی در مورد بازیگری صحبت کرده و این ۲ شغل را با هم مقایسه کنم که در زمینه بازیگری هم موفق شده باشم. آن‌وقت موفقیتم در بازیگری حتی در بازتاب کارهایم موثر است.

● رضا یزدانی : فقط در فیلم‌های مربوط به دنیای موسیقی بازی می‌کنم

رضا یزدانی تا به حال در ۴ - ۳ فیلم بازی کرده است ولی بیشتر نقش‌هایی که قبول کرده به نحوی مرتبط با خوانندگی‌اش بوده حتی در حال حاضر تئاتری را تمرین می‌کند که باز هم نقش او با خواندنش در ارتباط است. سبک و استیل خاص او باعث شده، نقش‌هایش هم خاص باشد. رضا یزدانی از تجربه‌هایش می‌گوید: «من همیشه سعی کرده‌ام و سعی می‌کنم تا در فیلم‌هایی بازی کنم که نقشم مرتبط با موسیقی و حرفه اصلی‌ام یعنی خوانندگی باشد و اگر بازی در فیلمی که موضوعی غیر از این داشته باشد به من پیشنهاد شود آن را قبول نمی‌کنم. مثلا به‌تازگی پیشنهاد بازی در نقش اصلی فیلمی به من شد که آن نقش هیچ ربطی به موسیقی نداشت و من آن را رد کردم. راستش شانس داشتن تصویر، فرصت خوبی به خواننده‌ها می‌دهد که دیده شوند چون ما جز زمان اجرای کنسرت شانس دیگری برای دیده شدن نداریم. تصویر عنصر مهمی است که به خواننده کمک می‌کند بهتر خودش و کارش را به دیگران معرفی کند. من در فیلم «طهران تهران»، «حکم» و «رئیس» جلوی دوربین رفتم در ۲ فیلم آخر که ساخته مسعود کیمیایی بود دیالوگ نداشتم اما در فیلم «طهران تهران» یک نقش محوری را بازی کردم. این فیلم موسیقی محور است و در ستایش خلیج‌فارس ساخته شده من هم ترانه خلیج‌فارس را در این فیلم خواندم.»

● سینما سرگرمی من است

خواندن، شغل، زندگی و عشق ایده‌های اصلی من است و در کنار آن‌ها سینما یکی از بهترین سرگرمی‌هایم است. من یک فیلم بین قهار هستم و هیچ‌وقت از سینما دور نبوده‌ام ولی با این حال بازیگری علم دیگری است که کاملا با خوانندگی متفاوت است و نمی‌شود این ۲ هنر را با هم مقایسه کرد.

● فرش قرمز در کنسرت

بازیگری مثل خوانندگی، نقاشی و همه رشته‌های هنری ماهیت یکسانی دارند و ذات هنر باید در انسان وجود داشته باشد تا بتواند در حیطه هنری موفق و ثابت قدم شود. خوشبختانه من همیشه با بازیگران و عوامل سینما رابطه صمیمانه‌ای دارم و این موضوع به حرفه موسیقی‌ام نیز ارتباط پیدا کرده و بسیاری از دوستان هنرمند و بازیگرم در کنسرت‌هایم شرکت می‌کنند، شرکت دوستان هنرمندم آنقدر زیاد است که یکی از دوستانم به من پیشنهاد کرد که در کنسرتم فرش قرمز تدارک ببینم اما خب این کار اصلا به حرفه من ربطی ندارد و فکر می‌کنم که فرش قرمز را تنها برای بازیگران و عوامل سینما تهیه می‌کنند نه کنسرت خوانندگان! فعالیت من در حیطه سینما به همکاری من با حامد بهداد در آهنگ میعادگاه در آلبوم ساعت ۲۵ شب و همچنین خواندن قطعه‌ای در آلبوم بهرام رادان که همه این همکاری‌ها به آشنایی ما در حیطه سینما برمی‌گردد.

● نقش خودم را بازی کردم

این قضیه پیش آمده که بعضی دوستان به من گفتند، همه پیشنهادات سینمایی را قبول نکنم ولی منظورشان این بود که فیلم‌هایی را بازی کنم که در راستای موسیقی ام باشد. درست همان هدفی که برای خودم درباره فعالیت در عرصه سینما در نظر گرفتم. در واقع دوستانم نگران وجهه موسیقی‌ام بودند که این موضوع دغدغه خود من هم است. فکر می‌کنم اگر خواننده‌ای بخواهد در عرصه سینما فعالیت کند باید به موسیقی هم ربط داشته باشد در غیر این صورت شاید ریسک کار برای خواننده‌ای که می‌خواهد بازیگر شود بالا باشد. اگر خواننده‌ای بخواهد در قالب نقش شخص دیگری بازی کند باید خیلی تلاش کند تا به خوبی بتواند از پس آن برآید و موضوع مهم دیگر از نظر من این است که طرفداران یک خواننده سال‌هاست که او را با یک شخصیت و چهره می‌شناسند و ناگهان خواننده‌شان را در قالب دیگری می‌بینند و اگر هنرمند محبوب‌شان نتواند به خوبی کارش را انجام دهد قطعا برای مخاطبش دیگر باورپذیر نخواهد بود.

● محمد رضا گلزار : سینما باعث شد از موسیقی دور شوم

او فعالیت موسیقی خود را از سال ۱۳۷۶ به عنوان گیتاریست با گروه آریان آغاز کرد. به جز گیتار، در نواختن ارگ و پرکاشن هم مهارت دارد. در گروه آریان او همراه با پیام صالحی و علی پهلوان می‌خواند اما به‌واسطه چهره‌اش وارد دنیای سینما شد. اولین فیلمی که بازی کرد «سام و نرگس» ساخته ایرج قادری بود، بعد از آن پشت‌سرهم پیشنهاد بازی در فیلم‌های مختلفی به او داده شد طوری‌که کاملا موسیقی را کنار گذاشت و به سمت بازیگری رفت: «چون دغدغه سینما را داشتم از موسیقی فاصله گرفتم. پروژه‌های سنگین سینمایی بسیار وقت‌گیر بودند و من به عنوان یک حرفه‌ای باید تمام وقتم را صرف یکی از این ۲ رشته می‌کردم اما بعد از ۸ سال دوری از موسیقی تصمیم گرفتم دوباره به سمتش برگردم و براساس علائقم گروهی تشکیل بدهم. ساز زدن جزو جدانشدنی از زندگی من است، ممکن است گاهی موسیقی در زندگی‌ام کمرنگ شده باشد اما هیچ‌وقت قطع نشده است. من به سازهای کوبه‌ای علاقه زیادی دارم و در طول این مدت وقتم را بیشتر صرف پرکاشن و درافو کرده‌ام. برای خوانندگی نه تمرین داشتم نه به کلاس رفته‌ام به همین علت در گروهم از خواننده‌های خوبی مثل مازیار فلاحی و بابک جهانبخش دعوت به عمل آورده‌ام. نام گروه من «ریزار» است که مخفف نام خودم است. برای کنسرتی هم که اجرا شده ۳ ماه تمرین کردیم و به مسائلی مثل استیج، نور، طراحی لباس و... یعنی مسائلی که به طور معمول در کشور ما به آن‌ها توجهی نمی‌شود پس فکر کردیم و سعی کردیم برنامه‌ای را اجرا کنیم که تا به حال مشابه‌اش اجرا نشده باشد. مردم برای دیدن کنسرت باید کلی هزینه کنند و وقت بگذارند پس حس کردیم که باید همه‌چیز بهترین باشد.»