انسان‌ها ذاتا به دنبال خبر هستند

ما روزانه از افراد عادی اطراف‌مان جملات خبری زیادی را می‌شنویم. هرگاه ما به هم می‌رسیم به یکدیگر می‌گوییم چه خبر؟ یعنی اینکه ما انسان‌ها ذاتا به دنبال خبر هستیم، خبرهایی که …

ما روزانه از افراد عادی اطراف‌مان جملات خبری زیادی را می‌شنویم. هرگاه ما به هم می‌رسیم به یکدیگر می‌گوییم چه خبر؟ یعنی اینکه ما انسان‌ها ذاتا به دنبال خبر هستیم، خبرهایی که تازگی داشته باشد و برای‌مان جالب و جذاب باشند.

هر یک از ما سعی می‌کنیم اگر خبر مهمی‌ داریم یا از موضوع جالبی اطلاع داریم آن را در ابتدا در یک جمله به طرف مقابلمان بگوییم، به‌گونه‌ای که طرف مقابل این انگیزه را پیدا کند که جزییات بیشتری را از ما بپرسد.

وقتی ما یک موضوع مهم یا جالب و جذاب را در یک جمله به طرف مقابلمان می‌گوییم در واقع داریم مهمترین اطلاعات را با ساده‌ترین و کوتاه‌ترین روش به او می‌گوییم. این همان کاری است که در مقدمه خبر باید انجام داد. یعنی انتخاب جمله‌ای که مخاطب را وادار به پیگیری خبر کند، پرسش‌هایی در ذهنش شکل بگیرد و به دنبال پاسخ آن‌ها در خبر باشد.

اگر ما بتوانیم برای مقدمه خبر، جمله‌ای بنویسیم که اصل ماجرا را به بهترین شکل و ساده‌ترین روش گفته باشیم در برداشتن گام اول که همان نوشتن لید است، موفق بوده‌ایم. اینجاست که مخاطب به داخل خبر کشیده می‌شود، اما این بار با ذهنی پر از سوال.

مخاطب انتظار دارد که پاسخ پرسش‌هایی را که در ذهن‌اش شکل گرفته در خبر پیدا کند. زمانی که می‌خواهیم خبر را تنظیم کنیم باید خود را جای مخاطب بگذاریم و پرسش‌هایی را که در ذهن او شکل می‌گیرد با خود مرور کنیم و برای هر یک پاسخ مناسبی در خبر داشته باشیم.