ریرا به چه معناست

ریرا به چه معناست نامی دخترانه است به معنای آگاه باش یا هشیار باش می باشد در ادامه به معنای ریرا و همچنین جایگاه آن در ادبیات و شعر معاصر ایران پرداخته شده است

ریرا به چه معناست؟

ری را..." در زبان مازندرانی به معنای "هان"! "آگاه باش"! "بیدار باش"! "هشدار"! است این کلمه در بازی سنتی ومحلی و کودکانه مترادف "بپا و هوشیار باش" به کار می رود . و دومین معنا در زبان مازندرانی نیز "ری را..." نام پرنده ای کوچک، کوچکتر از گنجشک است .

همچنین" ری را " به معنای " زن باهوش " در فرهنگ نام ثبت احوال کشور آمده است .

ریرا در ادبیات ایران

در آغاز ما یعنی همه کسانی که بهتر بگویم اغلب کسانی که هم ولایتی نیما یو شیج نیستیم این کلمه ـ « ری را» ـ را در شعر « ری را» صدا می آید امشب / از پشت کاج که بند آب / برق سیاه تابش ، تصویری از خراب / در چشم می کشاند / گویا کسی است که می خواند …

نیمای بزرگ دیده بودیم و یا در کاست های شعر و انجمن های ادبی از خوانش همین شعر شنیده بودیم و هر کس اظهار نظری شخصی درباره کلمه « ری را» می کرد . یکی می گفت : نام دریاچه ای است . دیگری می گفت : اسم زنی است. ـ البته در مورد استفاده نیما از این کلمه صحیح نمی باشد ـ و چه بسیار کسانی که ، حتی در درست خواندن و تلفظ این کلمه عاجز بودند و بعدها « ری را» را در صمیمیتی دیگر گونه در شعرهای سید علی صالحی دیدیم :

هی ری را ، دیر آمدی

دیرآمدی ری را

باد آمد و همه ی رویاها را با خود برد

« ری را » ی نیما « از جمله نامهای آوایی است که نتیجه آوای پرنده شب زی است که در گوش مردمان منطقه شمال ، « ری را» شنیده شده یا باز تولید شده است.

این پرنده « ری را » با آوای عجیب خود : ری را … ری را بر سطح آبها پرواز می کند … نیما در حقیقت صدای آن پرنده را می شنود و شعر با صدای او آغاز می شود ، البته بر خلاف تصور نه با حالت ندایی . ری را! پس نیما در شب تاریک و کور سوی مهتاب ( شاید ) صدای ری را ، … ری را … ی آن پرنده کوچک را می شنود و با خود و در خود می سراید : صدا می آید امشب .

اما آن صدا در غیبت خود پرنده به گوش می رسد پرنده آن سوتر از نیماست . در آب بندی تاریک پشت « کاج» یا همان قطعه کوچک جنگلی در میان مزارع که شبیه جزیره های کوچک جلوه می کند .

برای نیما صدای مرموز پرنده غایب لزوما” صدای همان پرنده آشنا که اهالی گاه او را لیلا می خوانند، گاه

« ری را » نیست ، بلکه صدایی است با آوای غمناک انسانی .

شیوه آواز خوانی « ری را » آوای ممتد نیست . فاصله آوازی پرنده ، هر بار با فاصله بیشتری شنیده می شود . تا آنجا که تعلیق غریبی در آدمی ایجاد می کند تعلیقی شیرین و گاه نا امید کننده که پس کی آواز خواهد خواند».

نظر های دیگری هم در مورد « ری را » ی نیما از لحاظ مفهومی وجود دارد که با توجه به نقد نبودن این نوشته از حوصله و مجال این بحث خارج است.

استاد سید علی صالحی – بنیانگذار شعر گفتار – در مصاحبه حضوری که با نگارنده داشتند بیان داشتند که « ری را یا لیلی » نام زنی است که در جوانی در زندگی ایشان بوده و این بانو دو نامه بوده است و حالا زیر خروارها خاک است وبه زعم نگارنده «ری را» ی صالحی زنی است اثیری که در آثارش چه شعر و چه نثر به صورت زنی فرشته وار که از نور خالص آسمان است مطرح شده برای آشنایی با نکته نظراستاد صالحی در مورد زن ، به بیان چند جمله از زبان ایشان در مورد زن می پردازیم .

« زن برای حافظ معشوقه ، برای شاملو پرستار و برای من انسانه ، انسان آسمانیه بیشتر ، اگر بدی داره ، نقص داره ، آن چیزییه که مردها بهش تحمیل کردن ، جنس خودش نیست » .

« ری را » ی صالحی خطابی است که صالحی حرفش را به او می زند، با او حرف می زند ، برایش نامه می نویسد : نه ری را جان / نامه ام باید کوتاه باشد / ساده باشد / بی حرفی از ابهام و آینه ، / از نو برایت می نویسم / حال همه ما خوب است/ اما تو باور مکن !