از گاوهای آلوده تا پیدایش واکسن‌ آبله

در سال ۱۷۹۶، توجه و دقت یک جراح و دانشمند انگلیسی به نام ادوارد جنر منجر به پیدایش نخستین واکسن جهان شد. در آن سال‌ها، بیماری آبله یک بیماری لاعلاج‌ بود و بسیاری از مردم از جمله …

در سال ۱۷۹۶، توجه و دقت یک جراح و دانشمند انگلیسی به نام ادوارد جنر منجر به پیدایش نخستین واکسن جهان شد. در آن سال‌ها، بیماری آبله یک بیماری لاعلاج‌ بود و بسیاری از مردم از جمله بسیاری از افراد خاندان سلطنتی فرانسه جان خود را در اثر این بیماری‌ از دست داده بودند. در سال ۱۷۹۶، یک کارگر شیردوش جوان به جنر گفت که کارگران شیردوشی که به آبله گاوی مبتلا می‌شوند، هرگز در آینده دچار آبله انسانی کشنده نمی‌شوند. آبله گاوی یک بیماری بی‌خطر است که از راه تماس با گاو آلوده به انسان منتقل می‌شود.

جنر وقتی این حرف را شنید، نمونه‌هایی از زخم‌ آبله گاوی را از روی دست‌های یک کارگر جوان برداشت و آن را به یک پسربچه هشت‌ساله تلقیح کرد. البته اکنون انجام چنین آزمایش‌هایی روی انسان یک عمل غیراخلاقی محسوب می‌شود اما از قرار معلوم در قرن هیجدهم چنین ممنوعیتی وجود نداشته است. خلاصه، پسرک بعد از ‌تلقیح، دچار تب خفیف و ضایعات پوستی شد ولی مشکل دیگری پیدا نکرد.

چند ماه بعد، جنر مجدداً یک تزریق دیگر روی پسر انجام داد که این بار حاوی میکروب آبله واقعی بود. این تزریق هیچ اثری نکرد و بیمار دچار آبله نشد. به این ترتیب عمل واکسیناسیون ورود خود را به جهان پزشکی اعلام کرد.