چهارشنبه, ۲۶ دی, ۱۴۰۳ / 15 January, 2025
حـل مـعـادلـه هـای زنـدگـی
همه انسانها در زندگی فردی و اجتماعی خود با مسایل و مشکلات متعددی مواجه میشوند. در واقع وجود مشکل در زندگی، امری عادی است. امّا برخی افراد هنگام مواجه شدن با مشکلات، دچار ناتوانی میشوند زیرا به طور انعطافپذیری تنها از یک راهحل برای حل مشکلات مختلف استفاده میکنند.
حل مسأله، یک روش فعال است نه منفعلانه، به این معنا که برای حل مؤثر مشکلات به جای پاککردن صورت مسأله یا فرار از مشکلات و اقدامات نامعقول، لازم است به شیوه فعالانه به دنبال روشهای مطلوب حل مشکل بگردید. بنابراین به جای اینکه منفعلانه عمل کرده و آرزو کنید ای کاش هیچ مشکلی در زندگی ما پیش نیاید، بهتر است یاد بگیرید، که چطور مشکلات خود را حل کنید. اگر از توانایی حل مسأله برخوردار باشید، اعتماد به نفس بیشتری خواهید داشت و احساس ارزشمندی بیشتری پیدا میکنید.
مراحل حل مسأله
۱) اتخاذ نگرش حل مسأله: اولین اقدام در حل موفقیتآمیز مشکل این است که این ادراک را در خودتان پرورش دهید که «تو میتوانی مشکلات را حل کنی». به یاد داشته باشید همه ما یک ندای درونی داریم که مرتب با ما حرف میزند (گفتگوی درونی) بنابراین وقتی با مشکلی مواجه میشوید، اولین قدم اتخاذ نگرش حل مسأله و شناسایی خودگوییهای منفی (من آدم بیعرضه و بدشانسی هستم، هر چه بلاست سر من میآید) و مبارزه با آنها از طریق گفتگوی درونی مثبت است. مثلاً میتوانید به خودتان بگویید که بخشی از زندگی، مواجه شدن با مشکلات است. وقتی با مشکل مواجه میشوم، باید آرام و خونسرد باشم و برای انتخاب بهترین راهحل ممکن بر مهارتهای حل مسأله خود تکیه کنم.
۲) تعریف مشکل: برای حل یک مشکل، اول باید بدانید که مشکل چیست. تعریف مشخص و واضحی از مشکل داشته باشید. برای تعریف مشکل به چهار سؤال توجه کنید: الف) مشکل چیست؟ ب) از چه زمانی ایجاد شده است؟ ج) در چه مکانی به وجود آمده است؟ د) چه کسانی در ایجاد و گسترش آن دخالت دارند؟ در تعریف مشکل، باید مشکلات بزرگ را به گامهای کوچک تقسیم و هر بار یک بخش را حل و فصل کرد.
۳) تهیه فهرستی از راهحلهای مختلف: یک روش خوب برای پیداکردن راهحلهای مختلف، استفاده از تکنیک بارش فکر است. برای استفاده از این روش، باید ذهن خودتان را سیال سازید و تمامی راهحلهایی را که به ذهنتان میرسد، چه خوب و چه بد، چه سخت و چه آسان، یادداشت کنید.
در این مرحله، هیچ قضاوتی در مورد مناسببودن یا نبودن راهحلها انجام نمیدهید. میتوانید با مشورت با دیگران (افراد قابل اعتماد) راه حلهای خود را افزایش دهید. برای اینکه بتوانید راهحلهای مطرح شده را مورد ارزیابی قرار دهید، بهتر است آنها را روی یک برگ کاغذ یادداشت کنید.
۴) انتخاب بهترین راهحل: در این مرحله از بین راههای فهرست شده بهترین راهحل را انتخاب کنید. به یاد داشته باشید هر کاری که انجام میدهید، یک نتیجه و پیامد دارد.
بنابراین اگر یاد بگیرید که قبل از انجام هر کاری، پیامد و نتیجه آن کار را پیشبینی کنید، آن وقت کمتر اشتباه میکنید. برای پیشبینی پیامدهای یک راهحل میتوانید از روش «اگر... آن وقت...» استفاده کنید.
اگر از این راهحل استفاده کنم «آن وقت» چه اتفاقی خواهد افتاد؟ توجه کنید که یک راهحل فقط یک پیامد ندارد بنابراین باید خوب فکر کنید و تمامی پیامدهای یک راهحل را با استفاده از این روش پیشبینی کنید. به این روش تحلیل هزینه ـ فایده هم گفته میشود، یعنی شما باید هزینهها و مضرات و فواید احتمالی هر کدام از راهحلها را مطرح و راهحلی که کمترین هزینه و بیشترین فایده را دارد، انتخاب کنید. در ارزیابی راهحلها به هماهنگی آنها با ارزشهای فردی و خانوادگی خودتان نیز توجه داشته باشید.
۵ ) اجرای راهحل انتخاب شده: برای اجرای درست به طور دقیق مشخص کنید که اجرای نقشه شما مستلزم چه چیزهایی است، چه کاری، کجا، چه موقع و توسط چه کسی باید انجام شود و چه موادی لازم است. اگر این مسائل رعایت نشود، اجرای برنامه با مشکل مواجه میشود.
۶) ارزشیابی: پس از اجرا، باید ارزیابی شود که آیا راهحل موردنظر مؤثر است یا خیر. اگر مؤثر بود باید مراحل حل مسأله را مرور کنید و ببینید در کجا اشکال وجود داشته است. کسب مهارت حل مسأله شما را قادر میسازد تا به طور سازنده با مشکلات زندگی برخورد کنید.
مهارت تصمیمگیری مؤثر
مهارت تصمیمگیری مؤثر، مهارتی است که در موقعیتهای مختلف (انتخاب رشته، شغل، همسر، محل زندگی، سک زندگی، دوست و...) میتوان از آن استفاده کرد.
مطالعات نشان میدهد که عدم برخورداری از مهارتهای تصمیمگیری مؤثر با بسیاری از مشکلات روانی، اجتماعی (اعتیاد، افسردگی و...) ارتباط دارد. برای تصمیمگیری مؤٍثر، داشتن یک سری از مهارتها ضروری است مانند مهارت تفکر خلاق و نقاد، حل مسأله، جمعآوری و ارزشیابی اطلاعات، عوامل فردی زیادی وجود دارند که بر تصمیمگیریهای ما تأثیر میگذارند. مهمترین عوامل عبارتند از: اعتماد به نفس، استقلال فکر، ارزشها و باورها، انعطلافپذیری، شیوهی تصمیمگیری، آمادگی برای مشورت با دیگران ـ درک درست موقعیت و اطلاعات درباره موقعیت یا مشکل.
سه عامل مهم در تصمیمگیری
۱) آگاهی و اطلاعات: مثلاً در تصمیمگیری در مورد رشته تحصیلی باید اطلاعات لازم درباره رشتههای تحصیلی داشته باشید.
۲) فشارهای اجتماعی: مثلاً دانشآموزی تحت تأثیر والدین خود، رشته خاصی را انتخاب میکند.
۳) موقعیتها: انسانها ممکن است در یک موقعیت، یک تصمیم و در موقعیت دیگر تصمیم متفاوتی بگیرند. مثلاً ممکن است نوجوانی که تمایلی به مصرف سیگار ندارد، در یک موقعیت گروهی از سر لجبازی و اثبات ترسو نبودن خود اقدام به مصرف سیگار بکند.
به طور کلی تصمیمگیری دارای ۴ مرحله اساسی به شرح زیر است:
مرحله اول) مسأله یا موقعیتی که میخواهید درباره آن تصمیم بگیرید را مشخص کنید.
مرحله دوم) همه راهحلهای مسأله یا موقعیت را درنظر بگیرید.
مرحله سوم) مزایا و معایب هر کدام از راهحل را مورد بررسی قرار دهید.مرحله چهارم: تصمیم خود را بگیرید. هر راهحلی که مزایای آن بیشتر از معایبش است، بهترین راهحل است.
تسلط بر مهارت تصمیمگیری، باعث مهار بسیاری از مشکلات بین فردی، خانوادگی و اجتماعی میشود.
ایران مسعود پزشکیان دولت چهاردهم پزشکیان مجلس شورای اسلامی محمدرضا عارف دولت مجلس کابینه دولت چهاردهم اسماعیل هنیه کابینه پزشکیان محمدجواد ظریف
پیاده روی اربعین تهران عراق پلیس تصادف هواشناسی شهرداری تهران سرقت بازنشستگان قتل آموزش و پرورش دستگیری
ایران خودرو خودرو وام قیمت طلا قیمت دلار قیمت خودرو بانک مرکزی برق بازار خودرو بورس بازار سرمایه قیمت سکه
میراث فرهنگی میدان آزادی سینما رهبر انقلاب بیتا فرهی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی سینمای ایران تلویزیون کتاب تئاتر موسیقی
وزارت علوم تحقیقات و فناوری آزمون
رژیم صهیونیستی غزه روسیه حماس آمریکا فلسطین جنگ غزه اوکراین حزب الله لبنان دونالد ترامپ طوفان الاقصی ترکیه
پرسپولیس فوتبال ذوب آهن لیگ برتر استقلال لیگ برتر ایران المپیک المپیک 2024 پاریس رئال مادرید لیگ برتر فوتبال ایران مهدی تاج باشگاه پرسپولیس
هوش مصنوعی فناوری سامسونگ ایلان ماسک گوگل تلگرام گوشی ستار هاشمی مریخ روزنامه
فشار خون آلزایمر رژیم غذایی مغز دیابت چاقی افسردگی سلامت پوست