نحوه انتخاب یك كارت صدا

قبل از انتخاب كارت صدا باید نیازهای خود را بدانید, یعنی برای خودتان مشخص كنید كه از كارت صدایی كه تهیه می كنید چه می خواهید این می تواند دامنه ای از پردازشگر كلمه یا سایر كاربردهای اداری كه اصلا صدایی لازم ندارد تا وسایل سرگرمی خانگی و پردازش حرفه ای صدا را در برداشته باشد

در ابتدا اگر بخواهیم بلندگوی داخلی (به كامپیوتر) بیافزاییم، ما یك كار صدا می خریم،(معمولا استریو ولی نه همیشه ) و آن را در یك اسلات خالی از نوع ISA قرار می دادیم. وقتی PCL ظاهر شد(اسلات های روی مادربرد پیشرفت كردند)، ما در مورد خرید كارت بین یك كارت ۱۶ بیتی قدیمی و یك كارت ۳۲ بیتی جدید حق انتخاب پیدا كردیم. هر یك از این دو مدل از سه وسیله ی اتصالی یكسان پشتیبانی می كردند. فیش بلندگو، ورودی میكروفن و یك خط برای تمام ورودی های دیگر. شما خیلی به ندرت ممكن بود یك DIN-۵ ورود/خروج برای یك صفحه كلید MIDI ببینید. اما امروزه حتی بعضی از كارت صداهای Low-end كه قیمت كمی هم دارند؛ می توانند صدای دالبی دیجیتال(Dolby) را پشتیبانی كنند. قبل از انتخاب كارت صدا باید نیازهای خود را بدانید، یعنی برای خودتان مشخص كنید كه از كارت صدایی كه تهیه می كنید چه می خواهید. این می تواند دامنه ای از پردازشگر كلمه یا سایر كاربردهای اداری كه اصلا صدایی لازم ندارد؛ تا وسایل سرگرمی خانگی و پردازش حرفه ای صدا را در برداشته باشد. بازی ها و فیلم های DVD دوزمینه ی استفاده از كامپیوترها در سرگرمی های خانگی هستند. هر دوی این بخش ها به سرعت در حال رشد بوده و روز به روز تولید كننده ها برای رقابت با یكدیگر مجبور به ابداع نوآوری می باشند، البته این برای كاربران كامپیوتر ومشتریان بسیار این محصولات عالی است. چرا كه كالایی با كیفیت بهتر و قیمت كمتر تهیه می كنند. اما همانطور كه ابتدا گفتیم؛ همین تنوع انتخاب كارت مناسب را سخت تر می كند. در اینجا نمونه هایی از یان تكنولژی را با هم مرور می كنیم : DS۳D-DirectX Sound ۳D یك شیوه ابتدایی برای شبیه سازی و تقلید از "۳D Surround" است كه اخیرا به نحو قابل توجهی پیشرفت كرده است. "DS۳D DirectX Sound ۳D" ساخت مایكروسلفت است و با شیوه ای به نام صدای موضعی(Positional audio) حجم گسترده ای از دستورات را برای قراردادن صدا در فضای ۳D(۳ Dimension Space) ارایه می كند. به طور خلاصه، "DS۳D" با به كارگیری صحیح و ماهرانه ی ویژگی های صدا باعث می شود كه به نظر برسد صدا از یك جهت خاص منتشر می شود. برای مثال ازعقب یا از سمت چپ، و ای احساس را به شما می دهد كه بیشتر از دو بلندگو به كامپیوتر متصل است. در ابتدا این كار كلا از طریق CPU انجام می شد كه به قدرت پردازش بالایی نیاز داشت. بعد از ورود DirectX۵ بود كه مایكروسافت اجازه داد تا "DS۳D" توسط سخت افزار مهمانی (Party Hardware) سوم افزایش سرعت داده شود تا فشار بر CPUی سیستم اصلی كاهش یابد. A۳D A۳D، مخفف Aureal ۳D است، كه در ابتدای كار در سال ۱۹۹۷ به طور مشترك با ناسا(سازمان فضایی آمریكا) برای كاربری در شبیه سازهای پروانه توسعه پیدا كرد. تكنولوژی A۳D تقلید دیگری از ۳D بود و مانند DS۳Dی ساخت مایكرو سافت (تا چندی پیش) كاملا بر قدرت پردازش CPU تكیه داشت، ولی امروزه سخت افزار افزایش دهنده ی سرعت را نیز می پذیرد. نسخه های جدیدتر؛ حتی یك اداره كننده ی منبع دارند كه به سازنده های بازی این امكان را می دهد كه الگوریتم های A۳D را به نحوی اداره و كنترل نمایند كه بتواند محیطهای مختلف جوی مانند مه غلیظ یا محیط زیر آب را شبیه سازی كنند. EAX EAX( گسترش صوتی محیطی) اواین بار توسط شركت Creative در سال ۱۹۹۸ معرفی شد. EAX به عنوان یك راه ساده برای افزودن پژواك به DS۳D مورد استفاده قرار گرفت. در سال ۱۹۹۹ نسخه دیگری از این نمونه با نام EAX۲.۰ ایجاد محیط های جالب و واقع گرایانه ای مانند شبیه سازی اثرات كاهش دهنده ی وسایل جداكننده ی (مثل تیغه دیوار) بین محیط ها (مانند دیوار) و موانع درون محیط ها مانند مبلمان خانه را ممكن ساخت. این كار به واسطه ی افزودن وسایل و اجزاء مانع ؛ به الگوریتم مانند منبع سمعی خودش ممكن شد. Dolby Digital كارت صداهای جدیدتر به صدای دالبی دیجیتال اجازه می دهند تا صدا از سخت افزار كارت عبورداده شود وبه ۵ كانال جدا رمز گشایی و باز خوانی گردد. این صدا بعدا توسط مدار واقع بر روی كارت صدای Dolby ۵.۱ می تواند از رمز گشایی ۶كانال نا واضح صدا توسط پردازشگر روی بردش (Board) پشتیبانی كند. این كانال ها عبارتند از: چپ جلو، راست جلو ،جلوی مركزی، چپ عقب، راست عقب و یك زیر بلندگوی صدای بم (برای ۱/۰). البته این كانل ها در مدل های بعدی Dolby نظیر۶.۱ ب افزودن یك كانال میانی مركزی و در مدل ۷.۱ نیز با فازودن دو كانال راست مركزی و چپ مركزی كامل تر شده اند. بلندگوها برای مدت طولانی بلندگوهای كامپیوترها ابزارهای ثابتی محسوب می شدند. در حالی كه سیستم استریو با دقت زیاد انتخاب می شود، تنها هر بلندگوی قدیمی برای كامپیوتر شخصی كار را انجام می دادو تا همین اواخر هم این كاملا معقول به نظر می رسید، برای این كه كیفیت صدای خارج شده از كامپیوتر هرگز نمی توانست از بلندگوهای بهتر حداكثر استفاده را ببرد. اما در حال حاضر با وجود Dolby Digital ۶.۱ كیفیت و كمیت بلندگوها تفاوت بسیاری كرده است. برنامه ریزی مهم ترین نكته در یك سیستم Dolbyی خوب جداسازی صداها ست. یعنی اضافه كردن بلندگو در جای مناسب. این نیازمند برنامه ریزی است، ولی به كمك تكنولوژی اخیر این كار هزینه زیادی ندارد. در حال حاضر شركت هایی چون Creative، Labtech و Logitech با قیمتی بسیار مناسب؛ كیفیت خوب و قابل قبولی برای سیستم بلندگوی Dolby ۵.۱ و ۶.۱، ارایه می كنند.