آنفلوآنزا در المپیک اسکی می کند

به هم خوردن برنامه ریزی چندساله یک ورزشکار تنها به خاطر یک سرفه

کانادا، ونکوور، المپیک زمستانی. قهرمانانی که از چهارگوشه دنیا در ونکوور کانادا جمع شده‌اند در مسابقاتی نفس‌گیر و حساس با اختلاف میلی‌متر و صدم ثانیه مدال‌های رنگارنگ را واگذار یا به دست می‌آورند. مرز پیروزی و شکست، بسیار شکننده و باریک است و گاه یک سرفه یا عطسه برنامه‌ریزی چند ساله یک ورزشکار حرفه‌ای را بر باد می‌دهد.

جیمز ساتم، عضو تیم اسکی ایالات‌متحده می‌گوید: «یک مساله همیشه گوشه ذهن ورزشکار حرفه‌ای آزارش می‌دهد: اگر کوچک‌ترین اشکال بدنی برایتان پیش بیاید دیگر شانسی ندارید.» در مسابقات زمستانی شکستگی استخوان و آسیب‌های عضلانی تنها عامل ترس و وحشت نیست. قوانین سفت و سخت ضد دوپینگ و جای گرفتن برخی داروهای سرماخوردگی در لیست طولانی مواد منع شده برای ورزشکاران، سرماخوردگی و آنفلوآنزا و به دنبال آن بدن‌درد، کاهش حجم تنفس و افت قوای بدنی را نیز به یکی از عوامل اضطراب‌آور در رقابت‌های زمستانی تبدیل کرده است.

● فرار از دوپینگی شدن

مصرف برخی داروهای معمولی ضدسرفه یا عطسه و آب‌ریزش که مواد ممنوعه مثل کدیین در ‌آنها به کار رفته است می‌تواند ورزشکار را در فهرست دوپینگی‌ها قرار دهد و ... تمام!

شاید به همین دلیل بسیاری از آنان به خصوص ورزشکاران رشته‌های استقامت که حجم تنفسی بالا یکی از عوامل مهم بهبود در رکورد آنان است به شدت مراقب‌اند سرما نخورند. ساتم می‌گوید: «همیشه ماسک مخصوص همراه دارم. با شنیدن کمترین صدای بینی یا گلو از صندلی بغل‌دستی ماسک را می‌زنم و به سرعت فرار می‌کنم!»

تکنیک جورندالن قهرمان نروژی ورزش‌های دوگانه از آن هم جالب‌تر است. در تمام مدت بازی‌ها مشغول غرغره کردن الکل است تا بیمار نشود! محکم‌کاری تیم آمریکا از این هم فراتر رفته است. آمریکایی‌ها خودشان را در گوشه دنج و دورافتاده‌ای در یک ساختمان مجزا تقریبا زندانی کرده‌اند و از مسوولان خواسته‌اند دست‌شویی و حمام تیم فقط در اختیار آنان باشد. نگرانی تیم آمریکا بی‌مورد نیست. لول بیلی یکی از اعضای تیم بدشانسی آورده در ماه نوامبر مبتلا به آنفلوآنزا و بعد از آن درست تا موقع مسابقات دچار سرماخوردگی و عفونت تنفسی بود. جی‌هکینن، هم‌تیمی او سال گذشته به دلیل داشتن علایم شبه‌آنفلوآنزا از شرکت در مسابقات جهانی بازمانده بود. بیلی معتقد است تمرینات فشرده باعث طولانی شدن بیماری‌اش بوده و اگر کسی کمتر تمرین کرده بود زودتر معالجه می‌شد.

او می‌گوید: «ورزشکاران به خصوص ورزشکاران رشته‌های استقامت مجبور به انجام تمرینات فیزیکی دشواری هستند که در حالت عادی نامعقول به نظر می‌رسند. هیچ‌کس دوست ندارد در هوای زیر صفر بیرون برود و آن‌قدر بدود تا بالا بیاورد، ولی برای شرکت در رقابت‌های زمستانی هر روز طبق یک جدول زمان‌بندی منظم مجبور به این کار هستید.»

ورزشکارانی که از راه‌های دوردست برای شرکت در مسابقات سفر می‌کنند، در اماکن دربسته اسکان می‌یابند و در اوج فصل سرماخوردگی و آنفلوآنزا مسابقه می‌دهند باید همیشه نسبت به آلودگی‌های ویروسی یا باکتریایی گوش به زنگ باشند. دکتر برولینسون، سرپرست پزشکان Virginia Tech و پزشک تیم ملی آمریکا در بازی‌های ونکوور می‌گوید: «مهم‌ترین دلیل افت توان بدنی ورزشکار در رقابت‌های زمستانی عفونت‌های تنفسی است.»

به گفته او از زمان ورود به ونکوور، یعنی ۱۰ روز قبل، بیش از ۱۲ تن از ورزشکاران به دلیل ابتلا به عفونت‌های قسمت فوقانی دستگاه تنفس مورد مداوا قرار گرفته‌اند. وی در مقاله‌ای که در سال ۲۰۰۷ میلادی در

Journal Clinics in Sport Medicine چاپ کرد نسبت به اثرات منفی تمرینات بسیار سخت روی سیستم ایمنی هشدار داده بود. در کنار مراقبت‌های خاصی که هر یک از مسوولان تیم‌های ملی انجام می‌دهند مسوولان سلامت در محل نیز ادعا می‌کنند برای جلوگیری یا کاهش شیوع آنفلوآنزا و سرماخوردگی در زمان مسابقات اقدامات زیادی کرده‌اند.

● جنگ ورزشکاران با آنفلوآنزا

معاون بهداشت عمومی و رییس بخش مراقبت‌های پزشکی ونکوور از مسوولان مسابقات می‌گوید: «از مسوولان تیم‌ها خواسته‌ایم قبل از ورود به کانادا ورزشکاران خود را بر علیه آنفلوآنزا و سایر بیماری‌های مسری واکسینه کنند.» جنگ آنفلوآنزا با ورزشکاران زمستانی تنها مربوط به ونکوور نیست. در مسابقات سال ۱۹۹۸ نوگانوی ژاپن در جریان همه‌گیری آنفلوآنزا، ده‌ها ورزشکار، مسوولان مسابقات، خبرنگار و مدعیان عنوان قهرمانی مبتلا شدند. یکی از آنها اسکیت‌باز معروف کانادایی الویس اتوجکو بود که معتقد است آنفلوآنزا مدال طلای او را از دست‌اش ربود. اهمیت در امان ماندن و مداوای آنفلوآنزا در صورت ابتلا میادین مسابقات زمستانی به خصوص المپیک را به بازار پررونق شرکت‌های دارویی تبدیل و نقش آنها در این میانه را پررنگ‌تر کرده است. اسپانسر المپیک زمستانی ونکوور،

شرکت Cold FX تولیدکننده نوعی داروی گیاهی ضدسرماخوردگی است. Vicks از دیگر کارخانجاتی است که با تبلیغات پرزرق و برق و گران‌قیمت محصولی به نام NQuil D بدون مواد محرک را به بازار المپیک عرضه کرده است.

سخنگوی این شرکت می‌گوید: «کارخانه Vicks تنها محصولاتی را به بازار ونکوور آورده که استفاده از آنان در مسابقات ممنوع نشده باشد.» البته با وجود اطمینان خاطر مکرر شرکت‌های دارویی، بسیاری از ورزشکاران به دلیل ترس از قوانین ضددوپینگ هنوز راه‌های سنتی را انتخاب می‌کنند. آنان ترجیح می‌‌دهند آنفلوآنزا را با قرص‌های مکیدنی گلودرد، مایعات فراوان، استراحت و ایبوبروفن و عفونت‌های باکتریایی را با آنتی‌بیوتیک‌های معمولی درمان کنند و از همه مهم‌تر در مورد ابتلا به بیماری دچار اضطراب نشوند.

منبع: N.Y Times

۱۵ فوریه ۲۰۱۰

مترجم: مرجان یشایائی