امروز با سعدی

یار آن بُوَد که صبر کند بر جفای یار
ترک رضای خویش کند در رضای یار
گر بر وجود عاشقِ صادق نهند تیغ
بیند خطای خویش و نبیند خطای یار
یار از برای نفس گرفتن طریق نیست
ما نفس خویشتن بکشیم …

یار آن بُوَد که صبر کند بر جفای یار

ترک رضای خویش کند در رضای یار

گر بر وجود عاشقِ صادق نهند تیغ

بیند خطای خویش و نبیند خطای یار

یار از برای نفس گرفتن طریق نیست

ما نفس خویشتن بکشیم از برای یار

یاران شنیده‌ام که بیابان گرفته‌اند

بی‌طاقت از ملامت خلق و جفای یار

من ره نمی‌برم مگر آنجا که کوی دوست

من سر نمی‌نهم مگر آنجا که پای یار

گفتی هوای باغ در ایام گل خوش است

ما را به در نمی‌رود از سر هوای یار

بُستان بی‌مشاهده دیدن مجاهده است

ور صد درخت گل بنشانی به جای یار

ای باد، اگر به گلشن روحانیان روی

یار قدیم را برسانی دعای یار؟

ما را زدردِ عشقِ تو با کس حدیث نیست

هم پیش یار گفته شود ماجرای یار

هرکس میان جمعی و سعدی و گوشه‌ای

بیگانه باشد از همه خلق، آشنای یار