از کسی توقعی نداشته باشید

هیچ‌گاه توقع کامل بودن از کسی نداشته باشید. شما اصولا حق ندارید هیچ توقع و انتظاری از کسی داشته باشید.
اگر کسی تو را دوست دارد از او متشکر باش، ولی چیزی از وی مطالبه نکن. زیرا او …

هیچ‌گاه توقع کامل بودن از کسی نداشته باشید. شما اصولا حق ندارید هیچ توقع و انتظاری از کسی داشته باشید.

اگر کسی تو را دوست دارد از او متشکر باش، ولی چیزی از وی مطالبه نکن. زیرا او هیچ اجبار و الزامی‌ ندارد که تو را دوست داشته باشد. عشق ورزیدن همچون معجزه است، مشاهده این معجزه کافی است تا تو را دچار شور و هیجان کند. ولی بیشتر مردم تحت تاثیر این معجزه قرار نمی‌گیرند. آن‌ها عشق را در برابر چیزهای کوچک و ناقابل، قربانی می‌کنند.

مردم را نگاه کن، ببین که چطور همه چیز را حق بدیهی خود می‌پندارند و قدرنشناس هستند. من نمی‌گویم که تشکر را باید حتما در قالب کلماتی ادا کنی، ولی بایستی حداقل در چشمانت مشهود باشد. عشق نیازمند محیطی است که در آن قدرشناسی و سپاسگزاری و خوشنودی حکم‌فرماست. عشق نیازمند فضایی عاری از توقع و انتظار است.

عشق می‌آید، عشق هزاران بار می‌آید، ولی بایستی خودش بیاید. نبایستی آن را مطالبه کنی، زیرا در این صورت هرگز نمی‌آید. اگر عشق را به‌زور بطلبی، آن را می‌کشی و از بین می‌بری. بنابراین ببخش.

انسان بالغ در تنهایی خویش شاد است. انسان بالغ کسی است که می‌تواند با خودش شاد و خوشبخت باشد. تنهایی او به معنای غریبی و بی‌کسی نیست. تنهایی او به مثابه خلوت کردن با خویش است.

پس در وهله اول یاد بگیرید که شخصی مستقل و منحصر به فرد باشید. در وهله دوم هیچ گاه در پی کمال مطلوب نباشید و از توقعات و مطالبه کردن دوری کنید. به مردم عادی عشق بورزید. مردم عادی هیچ چیز از دیگران کم ندارند. زیرا هر انسان به نوبه خویش منحصر به فرد و شایسته احترام است. ببخشید، بدون شرط و شروط ببخشید. آنگاه عشق را درک خواهید کرد.