کوری و نابینایی از منظر قرآن

قرآن کریم گروهی از انسانها را نابینا و مرده می نامد, چرا همان گونه که چشم برای دیدن اشیا است, دل هم برای درک حقیقت است و اگر انسان حقیقت را درک نکند کور است و فقط مرده ای است که در بین زنده ها حرکت می کند گناه آثار سوئی بر فرد گناهکار و زندگی او می گذارد

قرآن کریم گروهی از انسانها را نابینا و مرده می‌نامد، چرا همان گونه که چشم برای دیدن اشیا است، دل هم برای درک حقیقت است و اگر انسان حقیقت را درک نکند کور است و فقط مرده‌ای است که در بین زنده‌ها حرکت می‌کند. گناه آثار سوئی بر فرد گناهکار و زندگی او می‌گذارد. یکی از کیفرهای گناه که کیفری معنوی است فاصله افتادن میان بنده و خدای او است. خدای متعال بندگانش را از روی لطف و رحمت آفریده و به آنها از همه کس نزدیکتر و عنایتش بیشتر است. او خالق همه چیز است و همه به او وابسته اند.

غیراو ممکن است و استقلال در او وجود ندارد و شناخت آنها وابسته به شناخت علت آنها است و به عبارت دیگر بدون شناخت علت، شناخت معلول ممکن نیست. پس شناخت جهان بدون شناخت خدا ممکن نیست. او از همه چیز ظاهرتر و آشکارتر است. مونس تنهایی‌ها و انیس در وحشت‌ها است. لکن معاصی بین بندگان و او فاصله انداخته و او را محجوب ساخته است.عبدالله خراسانی خادم امام هشتم می‌گوید بعضی از زندیقها از امام رضا(ع) پرسیدند چرا خدا خود را در پس پرده پنهان ساخته و بین او و بندگانش حجاب فاصله شده است. امام در جواب فرمود؛ محجوب شدن خداوند از بندگان، به خاطر گناهان زیادی است که مرتکب می‌شوند اما خداوند هیچ چیز از او پنهان نیست نه در دل شب و نه در روز.جهان آیینه حق است، کسی که در این آیینه نظر کند جمال حق را مشاهده می‌کند و حجابی نمی‌بیند، اما گناه و صفات رذیله موجب شده است که خدا عده‌ای را از دیدنش محروم سازد. و هر آیه‌ای را ببیند انکار کنند. در همین باره می‌توان به آیه ۱۴۶ سوره اعراف اشاره کرد: کسانی را که بدون استحقاق روی زمین تکبر می‌کنند از آیات خود رویگردان کنم و هر آیه‌ای هم مشاهده کنند ایمان نیاورند و اگر راه رشد و صحیح را هم ببینند، انتخاب نکنند و اگر راه کج و گمراهی ببینند آن را بر گزینند. این عمل آنها بدان جهت است که آیات ما را تکذیب کردند و نسبت به آنها از غفلت‌کنندگان بودند.قرآن کریم این گروه از انسانها را نابینا و مرده می‌نامد. همان گونه که چشم برای دیدن اشیا است.

دل هم برای درک حقیقت است، اگر حقیقت را درک نکند کور است، بلکه مرده‌ای است که در بین زنده‌ها حرکت می‌کند. قرآن در توصیف روندگان حق و باطل در آیه ۲۴ سوره هود می‌گوید: "حال این دو گروه مانند کر و کور و بینا و شنوا است، آیا این دو گروه مساویند چرا متذکر نمی‌شوید". همچنین در آیه ۴۶ سوره حج می‌فرماید: " ...چشم‌ها کور نیستند، بلکه دلهای درون سینه‌ها کورند". نیز آیه ۵۲ سوره روم می‌فرماید؛ "ای پیامبر تو نمی‌دانی مردگان را شنوا سازی و نمی‌توانی صدایت را به کران که پشت کرده‌اند برسانی".یکی دیگر از کیفرهای معنوی گناهان تکذیب کردن آیات حق می‌باشد و کسانی که این آیات الهی را تکذیب می‌کنند عذابی سخت و وحشتناک در انتظارشان خواهد بود و اینان افرادی هستند که در خواب غفلت و فراموشی به سر می‌برند و اصرار بر گناه، آدمی را به تکذیب آیات حق وا می‌دارد و راه توبه و استغفار را بر خود می‌بندند.

قرآن در سوره روم آیه ۱۰ می‌فرماید: سرانجام کسانی که بد کردند این است که آیات خدا را دروغ پنداشتند و آن را مورد استهزا قرار می‌دادند. همچنین در سوره یوم آیه ۳۳ می‌فرماید: این چنین سخن پروردگارت درباره آنها که راه فسق در پیش گرفتند، محقق شد،به درستی که آنها ایمان نمی‌آورند.در نتیجه این افراد از کسانی هستند که راه حق را بر خود بسته‌اند و به دنبال هوای نفس خود حرکت می‌کنند و خود را از شناخت خداوند و آیات نورانی‌اش بی‌نصیب کرده‌اند و به عذابی سخت در دنیا و آخرت گرفتار می‌شوند در حالی که می‌پندارند که کارشان بهترین کار و راهشان بهترین راه است از این جهت به فکر نمی‌آیند و از باطل برنمی‌گردند، این حالت، کیفر کردار آنهاست که آیات حق را تکذیب و از حقیقت‌گرایی و خداجویی روی برمی‌گردانند پس در نتیجه به دست خود هلاک می‌شوند.