سایه روشن های یک اتفاق تلخ

پدر و مادری که به هزاران دلیل طلاق گرفته اند و قرار است به تنهایی فرزند خود را بزرگ نمایند , باید نکات ویژه ای را در پرورش فرزندان خود مورد توجه قرار دهند

پدر و مادری که به هزاران دلیل طلاق گرفته اند و قرار است به تنهایی فرزند خود را بزرگ نمایند ، باید نکات ویژه ای را در پرورش فرزندان خود مورد توجه قرار دهند. برآنیم تا در این مقاله ، رفتارهای مطلوب و نامطلوب این دسته از والدین را مورد بررسی قرار دهیم.

نخستین توصیه ی ما این است که در توانایی خود برای تربیت درست فرزندتان تردید نکنید . اعتماد به نفس خود را از دست ندهید و بکوشید رفتار سنجیده ای داشته باشید .

به طور معمول وقتی زن و شوهر از هم جدا می شوند ، یکی از آن دو که سرپرستی فرزند را به عهده می گیرد ، رفتاری از خود بروز می دهد که مطلوب نیست . در این مجال ، این نوع رفتارها را که رابطه ی مستقیمی با تربیت فرزندان دارد مورد بررسی قرار می دهیم :

● انزوا جویی

والد سرپرست ( به ویژه مادر ) ، پس از جدایی ، ارتباطش را با نزدیکان کمتر می کند ؛ تا ثابت کند می تواند روی پای خود بایستد و به حمایت دیگران نیازی ندارد . توصیه می شود خود را از حمایت نزدیکان و حمایت اجتماعی آنان محروم نکنید . ارتباط شما با دوستان و نزدیکان ، براحساس تعلق و امنیت فرزندتان می افزاید.

● ایجاد انتظارات آرمانی در فرزند

به طور معمول ، والد سرپرست ، برای اثبات توانمندی خود و ایجاد روحیه در فرزند ، به او قول می دهد که به بهترین شکل زندگی اش را تامین کند و نگذارد طعم تلخ ناکامی را بچشد . این رفتار ، انتظاراتی غیر واقعی را در فرزند پدید می آورد و وقتی به خواسته هایش نرسد ، احساس شکست می کند و والد سرپرست نیز مضطرب و غمگین می شود .

در فرزند خود ، توقعات غیر واقعی ایجاد نکنید و به او بگویید که در حد توان به وظیفه خود عمل خواهید کرد ؛ ولی طبیعی است که کار مشکلی خواهد بود.

● اعطای آزادی غیرمتعارف به فرزند

والد سرپرست ، گاهی برای به دست آوردن دل فرزند و کاستن از خشم او، آزادی های غیر متعارفی را به وی می دهد که ممکن است به آسیب های اجتماعی بینجامد. آزادی ها ر ا منطقی و متعارف کنید.

● بی توجهی به خود

والد سرپرست ، تمام همّ و غم خود را صرف فرزند می کند و از نیازهای خود ( استراحت ، خوراک ، پوشاک ، تفریح و ...) غافل می شود و با کار و فعالیت بیش از حد ، سلامت خود را به خطر می اندازد .

به این نکته توجه کنید و در حد متعارف ، به جسم و روح خود برسید تا از پا در نیایید و در آینده نیز بتوانید به فرزندتان کمک کنید.

اگر بدون آمادگی یا جلب نظر فرزندتان به ازدواج مجدد اقدام کنید،به گونه ای که از نظر عاطفی،همسر جدید شما را نپذیرد مشکلات و ناسازگاری هایی را در پی خواهد داشت

با توجه به تجربه ی ناخوشایند از ازدواج پیشین ، در مواردی ، والد سرپرست از ازدواج مجدد می گریزد و خود را از زندگی زناشویی محروم می کند ؛ که این امر ، افزون بر محرومیت خود والد ، فرزند را نیز در معرض آسیب قرار می دهد ؛ زیرا کودکی که سایه ی پدر و مادر هر دو برسرش نباشد ، زمینه ی آسیب های اجتماعی اش بیشتر است.

برای ازدواج مجدد ، آمادگی فرزند را از نظر دور ندارید . اگر بدون آمادگی یا جلب نظراو به ازدواج مجدد اقدام کنید ، به گونه ای که از نظر عاطفی ، همسر جدید شما را نپذیرد ، مشکلات و ناسازگاری هایی را در پی خواهد داشت.

در انتخاب بعدی بیشتر دقت کنید که اگر پس ازایجاد ارتباط عاطفی شما و فرزندتان با او ، دوباره جدا شوید ، هر دو لطمه ی روحی خواهید خورد.

● تغییر عادات

یکی دیگر از مشکلات والد سرپرست ، تغییر عادات پیشین ( شغل ، ورزش ، شرکت در جشن ها و محافل ، رفت و آمدها و ... ) است ؛ چراکه پیش تر محدودیت هایی از سوی همسر پیشین او وجود داشته و اکنون که از او جدا شده و محدودیت ها از بین رفته است ، در رفتار او تغییر محسوسی پدید می آید که این تغییر رفتار ، بر رفتار فرزند نیز تاثیر جدی خواهد گذاشت.

بکوشید محدودیت های پیشین را به طور کامل از بین نبرید ؛ گر چه حذف بعضی از محدودیت ها پس از جدایی زن و مرد ، طبیعی و قابل انتظار است.

● استمرار نفرت از همسر پیشین

در موارد بسیاری ، پس از جدایی ، نفرت زن و شوهر از یک دیگر همچنان باقی می ماند که این کینه ی درونی ، هم به والد سرپرست ضربه می زند و هم به فرزندان لطمه های جبران ناپذیری وارد می نماید .

بکوشید خود را از زندان نفرت و خشم برهانید ؛ زیرا با این خشم ، لطمه ای به همسر پیشین نمی زنید ؛ بلکه خود را در معرض آسیب قرار می دهید . رهایی از خشم ، سبب می شود با مشکلات راحت تر کنار بیایید .

حال در ادامه ی مقاله ، جهت داشتن رفتاری درست و سنجیده با کودکان طلاق ، باید روحیات کودک پس از جدایی را مورد توجه قرار دهید . حالات کودک در این موقعیت ، متفاوت است ؛ و باید با او رفتار خاصی داشته باشید .

در این مجال ، روحیات و شرایط این دسته کودکان را مورد بررسی قرار می دهیم :

شما مدت ها پیش از جدایی به این مساله اندیشیده و خود را برای متارکه آماده کرده اید ؛ ولی فرزند شما یکباره با این وضع مواجه شده است ؛ بنابراین ، باید صبور باشید تا او نیز به تدریج خود را با وضعیت جدید وفق دهد . شما باید با قاطعیت ، اما به نرمی و عطوفت ، وضعیت جدید را برایش جا بیندازید .

ممکن است تطابق فرزند با موقعیت فعلی ، ۲تا۳ سال طول بکشد ؛ زیرا دست کشیدن از روابط عمیق عاطفی ، به راحتی و با سرعت ، امکان پذیر نیست و به زمان نیاز دارد .

● قبول نکردن واقعیت

فرزند شما پس از مدتی ، با اکراه ، واقعیت جدید را می پذیرد ؛ اما ممکن است هنوز به وضعیت گذشته تمایل داشته باشد یا درباره آن ، احساس وفاداری کند . از این حالت او نگران نباشد . سرانجام ، خود را سازگار خواهد کرد .

● احساس خشم

با توجه به این که کودک ، والدین را در جدایی مقصر می داند ، بیش از پیش خشمگین می شود و از اوضاع پیش آمده شکایت می کند ؛ بنابراین ، تامدتی اجازه دهید شکوه کند و سخنش را قطع نکنید . بگذارید خشم خود را بروز دهد تا تخلیه شود ؛ البته این مدارا نباید بیش از یک سال ادامه یابد ؛ زیرا ممکن است عادت شود و در زندگی آینده اش مشکلاتی را فراهم آورد .

فرزند طلاق پس از ورود به مدرسه ، ممکن است به انجام وظایف و تکالیف مدرسه بی رغبت باشد . با او مدارا کنید و از اهرم فشار استفاده نکنید . این مشکل به تدریج از بین خواهد رفت

ممکن است در مساله جدایی شما از همسرتان ، خود را مقصر بداند ؛ بدین جهت ، دلیل جدایی خود را با بیانی ساده و منطقی به او بگویید .

● انزوا جویی

فرزند شما در این موقعیت ، دچار انزوا می شود . بهترین تدبیر این است که او را به سمت همسالانِ خوب هدایت نمائید.

● وابستگی

احتمال وابستگی شدید او به شما وجود دارد ؛ پس بکوشید با مشارکت وی در امور ، استقلالش را تقویت کنید .

● اخاذی عاطفی

فرزند طلاق به طور معمول در موقعیت جدید ، اخاذی عاطفی می کند ؛ بدین معنا که برای به دست آوردن قدرت بیشتر ، از ابزار عاطفه ( برای مثال نیاز شما به دوست داشتن او ) استفاده می کند .توصیه می شود مغلوب احساسات خود نشوید و گاهی خشم خود را در برابر او بروز دهید .

● خلاء عاطفی

با توجه به جدایی از والد دیگر ، دچار خلاء عاطفی می شود ؛ پس مانع ارتباط او با همسر خود ( درحدی که قانون مقرر کرده است ) نشوید .

● ترس از مدرسه

ممکن است از رفتن به مدرسه بترسد ؛ زیرا گمان می کند شما را نیز از دست بدهد و وقتی از مدرسه به خانه باز گردد ، شما را نبیند . به او اطمینان دهید که ترکش نمی کنید ؛ تا با این احساس ناامنی مقابله کند .

● بی رغبتی به انجام وظایف

پس از ورود به مدرسه ، ممکن است به انجام وظایف و تکالیف مدرسه بی رغبت باشد . با او مدارا کنید و از اهرم فشار استفاده نکنید . این مشکل به تدریج از بین خواهد رفت.

سرور حاجی سعید