رموز موفقیت در قرن ۲۱

برخی از صاحب نظرها مانند ”گواین “ معتقد هستند سه عنصر یا رکن ضروری در درون ما وجود دارند که در هر وضعیتی تجسم خلاقیت و موفقیت را رقم می زنند

● موفقیت چیست؟

چرا همواره از انسان‌های خوشبخت می‌پرسند: راز موفقیت شما چیست؟ بعضی از صاحبنظران معتقد هستند موفقیت، مثلثی طلائی دارد، مثلثی که سه ضلع آن عبارت است از:

۱) نظم و آرامش

۲) برنامه‌ریزی و دقت

۳) سرعت عمل و زمان شناسی

‌”پرمودیترا‌“ می‌نویسد: ‌”حتی یک سازمان موفق، امتداد سایهٔ یک مدیر موفق است. در حقیقت هر انسانی، ناخدای کشتی زندگی است و زمانی موفق خواهد بود که خوب بیندیشد، خوب حرکت کند، خوب با تغییرها سازگار شود و خوب برنامه ریزی و عمل کند‌“.

‌”ویلیام جیمز‌“ می‌نویسد: ‌”بزرگترین کشف نسل ما این است که انسان می‌تواند با تغییر دادن نگرش خود زندگی‌اش را تغییر دهد‌“.

ما امروزه بیشتر در شرایط شتاب هستیم و سعی داریم مسائل را حل کنیم، اما در واقع بر شدت آن‌ها می‌افزائیم. این از آن جا سرچشمه می‌گیرد که همه چیز را مهم می‌دانیم. از یک ماجرا به سراغ یک ماجراء غم‌انگیز دیگر می‌رویم و بعد از مدتی به‌تدریج باور می‌کنیم که همه مسائل اطراف ما بسیار بزرگ و مهم هستند. به این مهم توجه نمی‌کنیم که طرز برخورد ما با مسائل، روی چگونگی حل آن‌ها تأثیر می‌گذارد. ما باید بیاموزیم که با مسائل، راحت‌تر برخورد کنیم. اگر این نکته را بیاموزیم، مسائلی که حل ناشدنی به‌نظر می‌رسند، راحت‌تر و بی‌اهمیت‌تر به‌نظر خواهند رسید و حتی مسائل بزرگ‌تر و به‌راستی استرس‌آمیز به‌قدر سابق، انسان را ناراحت نمی‌کند. خوشبختانه به‌گونه‌ای دیگر می‌توان با زندگی روبه رو شد، روشی ملایم تر که زندگی را ساده‌تر و اشخاص را سازگارتر می‌سازد. لازمه این زندگی راحت‌تر و ملایم‌تر این است که عادت‌های کهنه را با واکنش‌های جدید عوض کنیم. عادت‌های جدیدتر سبب می‌شوند زندگی رضایت بخش‌تر و سرشارتری داشته باشیم.

● سه رکن ضروری

برخی از صاحب نظرها مانند ‌”گواین‌“ معتقد هستند سه عنصر یا رکن ضروری در درون ما وجود دارند که در هر وضعیتی تجسم خلاقیت و موفقیت را رقم می‌زنند. این عناصر عبارت هستند از:

۱) آرزوها

آرزوها و خواسته‌ها، مقدمهٔ باور هستند و باید از دل و جان باشند. انسانی که آرزوهای معقول دارد، به مرحلهٔ آفرینش دست خواهد یافت. منظور از آرزو، احساس روشن و نیرومند است نه خواستن از سر اعتیاد و حرص و تملک. گاه در خصوص بعضی مسائل از خود بپرسید: ‌”آیا از صمیم قلب نمی‌خواهم این هدف محقق شود؟‌“.

آرزوها، موتور حرکت هستند. موتورهای ذهنی را به تکاپو و توقف‌ها را به تلاطم درمی‌آورد. هرچه آرزوها معقول تر باشند، درجهٔ تحققشان بالاتر می‌رود.

۲) باور و ایمان

ایمان، انتظاری مطمئن است. هرچه بیشتر به هدف برگزیده خود و امکان حصول آن اعتقاد داشته باشید، یقین بیشتری احساس خواهید کرد. همواره از خود بپرسید: ‌”آیا باور قلبی دارم که این هدف می‌تواند وجود داشته باشد؟‌“ آیا باورم این است که حصول و تحقق آن برای من ممکن است؟ وقتی باورمندی به موفقیت بالا باشد، انسان از مواهب زیر برخوردار می‌گردد:

▪ نوع نگاه او به زندگی مثبت می‌شود.

▪ حرکت، فعالیت و تلاش خود را با برنامه ریزی توأم می‌کند.

▪ در تکرار شکست‌های جزئی حل نمی‌شود.

▪ همواره برای توفیق‌هائی بیشتر فعالیت می‌کند.

۳) باورهای غلط

چنانچه آدمی، میل‌ها و آرزوهای خود را مرده تلقی کند و خود را در کل عالم، بی‌ستاره به‌شمار آورد، به مرحلهٔ باور مثبت نمی‌رسد و همواره در باور منفی غوطه ور خواهد شد. برخی از اشخاص فریاد می‌زنند: ‌”من در انتظار بدترین حوادث هستم‌“. یا فریاد می‌زنند و باور دارند که ‌”باز هم بدترین‌ها در راه هستند‌“. بدیهی است انسان همان گونه زندگی می‌کند که باور دارد. قبول شکست پیاپی و ایمان به اضمحلال وجود و عدم اندیشه در مراحل موفقیت، آدمی را بی خاصیت می‌کند و انسان در تخریب خود تسلیم می‌شود. این افراد در عمل، جدیدترین و غیرمنتظره ترین حوادث را به‌خود می‌خوانند. بنابراین، باید در آغاز، اندیشه خود را دگرگون کنند. وقتی فرد عادت کند که پیوسته بافت‌ها، شکست‌ها، فقدان، کینه‌ها، دشمنی‌ها و اتفاق‌های ناگوار را پیشاپیش خود فرا خواند، دیگر به سمت موفقیت‌ها، کامیابی‌ها، خوشبختی‌ها و برکت‌ها جهت نمی‌یابد پس کاری کنید تا موفقیت را به مرحله باور برسانید و چیزی بپندارید که منتظرش هستید، زیرا ایمان فعال، شعور نیمه هوشیار را تخریب می‌کند.

باورهای مثبت، عامل هدایت گر انسان به سمت موفقیت هستند و انسان موفقیت‌جو، موفقیت ساز می‌شود. گویا دست‌هائی نامرئی به سمت او دراز می‌شوند تا وی را یاری دهند. چنین انسانی، دارای نظم، برنامه ریزی و فرصت شناسی می‌شود.

باورهای منفی نیز به اندازهٔ مثبت قدرت دارند، اما تأثیر مستقیم می‌گذارند، گاه یک باور منفی ترکش‌های خود را در سرتاسر زندگی یک فرد رها می‌سازد، بنابراین، باید فراموش کرد که باورداشتن به چیزی سبب می‌شود آن چیز تجلی کند.

● قانون تدارکات

قانون تدارکات می‌گوید: ‌”اول این که انسان نیاز دارد برنامه‌های کوتاه مدت، میان مدت و دراز مدت داشته باشد، دوم این که انسان باید در واقع برای روز مبادا تدارکات منطقی و معقول داشته باشد، اما اگر شما خود را برای چیزی که از آن می‌ترسید یا به آن احتیاج ندارید، آماده کنید، همان را به سوی خود جذب خواهید کرد‌“.

ما به طور معمول در اطرافمان می‌شنویم: ‌”من باید پولی برای هنگام بیماری کنار گذارم، به این ترتیب، به طور مصمم فرد، بیماری خود را تدارک می‌بیند. گروهی می‌گویند من برای روزهای سخت، پولی کنار می‌گذارم. این افراد دربارهٔ روزهای سخت و بی‌چیزی، به مرحله باور و شاید یقین رسیده‌اند و به طور حتم روزهای سختی خواهند داشت، چون منتظر لحظه‌های بسیار ناگوار هستند.

البته انبارهای غلهٔ هر فرد باید پر باشد و از حساب مالی مطمئن و ارزشمند بهره ببرد، ولی باید آگاه بود و درست پیش رفت. موفقیت‌هائی که به خاطر ترس، آرزو شود، نوعی شکست پنهان یا ترس وحشتناک از شکست بزرگ است. موفقیت را به خاطر توفیق و برای اعتماد به نفس و به خاطر باورمندی خویش آرزو کنید. ‌”نیچه‌“ می‌گوید: ‌”انسان، می‌تواند با هر چرائی بسازد، به شرطی که باور داشته باشد‌“.

● پذیرش

آدمی باید مشتاق پذیرفتن و داشتن چیزی باشد که جویای آن است. گاه بی‌آنکه هدفی را بخواهیم، دنبال می‌کنیم. تنها به این دلیل که از فرآیند دنبال کردن یک امر یا رویداد لذت می‌بریم. همواره باید از خود پرسید: ‌”آیا ره راستی می‌خواهم این را به طور کامل داشته باشم؟‌“ مجموع سه رکن آرزو، باور و پذیرش را ‌”نیت‌“ می‌نامیم.

باید به خاطر سپرد:

▪ هرگاه نیت فرد برای آفریدن چیزی کامل شود، مرزهای موجود را درهم می‌شکند.

▪ هرگاه فرد سراپا طلب آرزو باشد و اعتقاد کامل داشته باشد، برای انجام هر کاری توانائی دارد. به قول ‌”دکتر شریعتی‌“: ‌”وقتی عشق فرمان می‌دهد، محال، سرتسلیم فرود می‌آورد‌“.

▪ هرگاه به طور کامل، مشتاق و باورمند به سمت کاری حرکت کردید، آن را انجام شده، تلقی کنید.

▪ هرچه نیت شما روشن تر و نیرومندتر باشد، تجسم خلاق شما سریع تر و آسان تر به ثمر خواهد رسید.

● تمرین پالایش‌گری

یکی از تمرین‌های معروفی که روانشناسان بر آن تأکید می‌ورزند، ‌”پالایش افکار‌“ است که آغاز راه برنامه ریزی موفقیت به‌شمار می‌آید، زیرا قدرتمندترین کاری که برای عوض کردن دنیا می‌توانید انجام دهید، عوض کردن باورهایتان درباره ماهیت زندگی، مردم و واقعیت‌ها و تبدیل این باورها به اعتقادهای مثبت‌تر و عمل طبق آن است.

پس اگر در رسیدن به هدفی دچار مشکل هستید و خود را ناموفق می‌پندارید یا احساس می‌کنید در درونتان مقاومتی وجوددارد که نمی‌گذارد به هدف برسید، تمرین پالایش‌گری زیر را انجام دهید:

یک صفحه کاغذ بردارید و بالای آن بنویسید: افکار زیر علت ناتوانی من در رسیدن به هدف است. آن گاه آنچه به ذهنتان می‌آید، فهرست کنید. مدت زمان طولانی به هر جمله فکر نکنید و زیادی آن را جدی نگیری فوری ۲۰ یا ۳۰ مورد را حتی اگر احمقانه و بچه‌گانه می‌نماید، بنویسید، برای مثال می‌توانید موارد زیر را یادداشت کنید:

۱) خیلی تنبل هستم.

۲) خودم را کوچکتر از تصور دیگران می‌بینم.

۳) پول کافی ندارم.

۴) در گذشته، امتحان کرده‌ام و اثر نکرده است.

۵) مادرم گفته نمی‌توانم.

۶) نمی‌خواهم.

۷) خیلی سخت است.

۸) می‌ترسم.

۹) شاد نیستم.

۱۰) در دنیا و این آسمان یک ستاره ندارم.

۱۱) بدبخت‌ترین آدم هستم.

اکنون چند دقیقه آرام بنشینید و ببینید کدام یک از مواردی که نوشته‌اید، به‌راستی حقیقت دارند و تا چه اندازه به آن‌ها اعتقاد دارید. به این ترتیب، درمی‌یابید چه نوع محدودیت‌های را بر خود و جهانتان تحمیل کرده‌اید.

● باورهای موفقیت

اگر بعد از تمرین پالایش گری آرام بنشینید و چند عبارت تأکیدی مثبت و باز و سازنده را جانشین باورهای مثبت و منقبض و محدود کننده خود سازید، گامی بلند به سمت موفقیت برخواهید داشت و در حقیقت به سمت برنامه ریزی موفقیت پنجره‌ای خواهید گشود. عبارت‌های تأکیدی زیر در این زمینه سودمند است:

▪ اکنون همهٔ گذشته را به طور کامل رها می‌کنم، من آزادم!

▪ اکنون هرگونه اعتقاد منفی و محدود کننده را نابود می‌کنم، این‌گونه باورها بر من اقتداری ندارند.

▪ اکنون همه را می‌بخشم و رها می‌کنم.

▪ من می‌توانم شاد، خوشبخت و سعادتمند باشم.

● تجسم موفقیت

تجسم موفقیت تنها یک فن یا تلقین نیست، مقامی از دل آگاهی است که از خزانهٔ غیب صادر می‌شود اما شرایطی دارد. نخستین شرط آن نیت است که با سه عنصر آرزو، باور و پذیرش تعریف شد. در پرتو تجسم موفقیت، انسان به جایگاهی رفیع نائل می‌شود و درمی‌یابد که خود آفریدگار بی‌وقفهٔ عالم خویش است. تجسم موفقیت و ایمان به آن، سبب می‌شود میان خود و خدا جدائی یا فاصله‌ای احساس نکنیم. ما تجلی خدا هستیم و همهٔ هستی در وجود ما است. ما در باطن خود صاحب همه چیز هستیم. تجلی از طریق تجسم موفقیت یعنی فرآیند دریافت و ادراک این موفقیت و مرئی ساختن قدرت الهی وجودمان در عرصه‌های زندگی.

● قدرت‌های نهفته

جالب این‌که همهٔ ما در ژرفای خود از نیروی برتر خویش باخبریم همه ما می‌دانیم در وجود ما قدرت‌هائی نهفته است که اگر به‌کار افتد جهان ما دگرگون می‌شود. ‌”بسیاری از ما سال‌ها است با موتورهای خاموش و بدون برنامه و خطی زندگی کرده‌ایم‌“. در حالی که ۹۰ درصد ما می‌توانیم قدرت‌های زیادی را که در درون ما به ودیعه گذاشته شده است، بشناسیم و از آن‌ها استفاده کنیم. این داستان شاید برای بسیاری از ما به شیوه‌های گوناگون روی داده است.

دکتر پریناز بنی‌سی

عضو باشگاه پژوهشگران جوان