صحبت هایی از یک انقلاب سبز در تهران است

ندیدن این نشانه ها مستلزم کوری کامل است

شماری از مفسران و تحلیل گران، اعتقادات آرمانی خود را درباره پاکدامنی و خلوص «میرحسین موسوی» و جوانان غرب زده تهران مطرح ساخته اند، اما طرح بی ثبات سازی سازمان جاسوسی سیا، که از دو سال قبل اعلام شده بود، به دلیلی که در زیر می آید حوادث اخیر ایران را آلوده کرده است.

ادعا شد که «محمود احمدی نژاد»، انتخابات را دزدیده است، زیرا نتایج این انتخابات بعد از این که محل های رای گیری به روی همه رای دهندگان به منظور شمارش آراء بسته شد، خیلی زود اعلام گردید. همچنین موسوی اعلام کرد راه پیروزی او چند ساعت قبل از شمارش آرا مسدود شد. باید گفت، این شیوه بی ثبات سازی کلاسیک سازمان سیا است که برای بی اعتبار کردن مخالفان انجام می گیرد. جای تعجب است که برخی از مردم، این ترفند و نیرنگ را ندیدند.

مفسران و تحلیل گران، انتخابات ایران را بر اساس خیال، پندار، احساسات و نفع شخصی خود توضیح می دهند. تا کنون هیچ نشانه ای فراتر از یک حدس و گمان، دال بر این که این انتخابات دزدیده شده بود، مطرح نگردیده است، اما، گزارش های معتبری مبنی بر این که سازمان سیا از دو سال قبل برای بی ثبات کردن دولت ایران در تلاش بوده، وجود دارد.

در ۲۳ می ۲۰۰۷، «برایان راس» و «ریچارد اسپوزیتو» در ای.بی.سی نیوز گزارش دادند که: «سازمان سیا موافقت پنهانی رییس جمهور را برای انجام عملیات «سیاه» به منظور بی ثبات سازی دولت ایران، دریافت کرد. مقامات کنونی و سابق این مجموعه اطلاعاتی این موضوع را به ای.بی.سی نیوز گفتند».

در ۲۷ می ۲۰۰۷، روزنامه تلگراف لندن به طور جداگانه گزارش داد: «بوش یک سند رسمی امضا کرد که بر طرح های سازمان سیا برای تبلیغات و عملیات اطلاعات جعلی و نادرست به منظور بی ثبات سازی و در نهایت سرنگونی حاکمیت مذهبی روحانیون صحه می گذاشت».

چند روز قبل از آن، تلگراف در ۱۶ می ۲۰۰۷، گزارش داد که، «جان بولتون»، جنگ افروز نومحافظه کارِ دولت بوش، به تلگراف گفته که حمله نظامی آمریکا به ایران بعد از تحریم های اقتصادی آخرین گزینه خواهد بود و تلاش برای برانگیختن یک انقلاب مردمی شکست خورده است.

در ۲۹ ژوئن ۲۰۰۸، «سیمور هرش» در نیویورکر گزارش داد: «طبق اظهارات منابع کنونی و سابق نظامی، اطلاعات و کنگره، اواخر سال گذشته، کنگره با تقاضای بوش برای تامین بودجه یک عملیات مخفی بزرگ علیه ایران، موافقت کرد. این عملیات ها، که رییس جمهور برای انجام آن به دنبال ۴۰۰ میلیون دلار بود، در حکم ریاست جمهوری شرح داده شده که توسط بوش امضا شد و برای بی ثبات سازی رهبری مذهبی این کشور طراحی گردیده بود».

اعتراض کنندگان در تهران بدون تردید هیچ همراه و شرکت کننده صادقی نداشتند. اعتراض کنندگان همچنین نشانه های اعتراض های سازماندهی شده در گرجستان و اوکراین را نیز به همراه داشتند. ندیدن این نشانه ها مستلزم کوری کامل است.

«دانیل مک آدام»، برخی نکات موثر را فاش ساخته است. «کنث تیرمن» نومحافظه کار، یک روز قبل از این انتخابات نوشت: «صحبت هایی از یک انقلاب سبز در تهران است». چگونه تیمرمن این موضوع را می دانست، جز آن که یک طرح سازماندهی شده باشد؟

چرا باید یک انقلاب سبز قبل از رای گیری برنامه ریزی شده باشد، به ویژه اگر موسوی و حامیانش آن گونه که ادعا کرده اند از پیروزی خود اطمینان داشتند؟ به نظر می رسد که این ها نشانه های قطعی و صریحی است دال بر اینکه ایالات متحده درگیر در اعتراضات بعد از انتخابات بوده است.

تیمرمن در ادامه نوشت: «صندوق ملی برای دموکراسی، میلیون ها دلار را صرف انقلاب های رنگی کرده است. روشن شده است که بخشی از آن مبالغ در دست گروه های طرفداران موسوی بوده که ارتباطاتی با سازمان های غیردولتی خارج ایران داشته اند که موقوفه ملی برای دموکراسی بودجه آنها را تامین کرده بود».

بنیاد نومحافظه کاران برای دموکراسی که تیمرمن به آن تعلق دارد یک سازمان غیر انتفاعی است که در ۱۹۹۵ با اهداء و کمک مالی صندوق ملی برای دموکراسی موسوم به ان.ای.دی، برای ارتقاء دموکراسی که از نظر بین المللی تحت عنوان استانداردهای حقوق بشر در ایران شناخته می شود، ایجاد شد.

نویسنده: پائول کریگ - رابرتس

مترجم: کیانوش - کیاکجوری

منبع: هفته نامه - پنجره - ۱۳۸۸ - شماره ۳۶ - تاریخ شمسی نشر ۰۰/۰۰/۱۳۸۸ - به نقل از counterpunch.org، ژوئن ۲۰۰۹