یادداشت یک معلم برای مهر

پاییز آغازش با ماه مهر و مهر و مهارت است ماه مهربانی و نیایش و آموزش بهتر زیستن

پاییز آغازش با ماه مهر و مهر و مهارت است. ماه مهربانی و نیایش و آموزش بهتر زیستن. نسیم روح نواز مهرماه هر ساله چهره چندین میلیون دانش آموز این مرز و بوم را می نوازد و تخم مهر و دوستی و صلح و آرامش را برذهن و ضمیر آنها می کارد. اگر دانش و معرفت رابه مثابه چراغی بدانیم که روشنی آن مرهون دو رشته انتقال دهنده انرژی به آن است آن دو رشته غیر از معلمان و متعلمان نخواهند بود. معلمان گرچه با بی مهری های بی شمار رنج فراوان دیده اند اما کام تشنه دانشآموزان را باران وار سیر آب می کنند تا جویبار زلا ل معرفت و دانش و تربیت در این مرز و بوم فارغ از هرگونه رنگی و نژاد و زبان و مذهبی همواره از جریان باز نایستد و فرهنگ و آیین این قوم از نسلی به نسل دیگر انتقال یابد. انتظار می رود سیاست گذاران عرصه تعلیم و تربیت فراتر از لقلقه زبانی در عمل سهم فرهنگی و حاملا ن آن را بپردازند و خرد و خردورزی را جایگزین سلا یق و گرایش های شخصی نمایند.

از فکر کردن به جای دیگران به فکر کردن برای دیگران روی آورند. عرصه تعلیم و تربیت جایی برای خودخواهیها و خودشیفتگی های زیانبار نیست که حضرت رسول (ص) بزرگترین معلم انسانیت آن را «ام الرذایل» خوانده است. مهر را با همه زیباییها و لطایفش پاس بداریم. برای معلمی که سالها در کلا سهای درس تدریس کرده شاید آغاز مهر خیلی خوشحال کننده و خوشایند نباشد و شاید دوباره در ذهنش تکرار خاطره های اول مهر با همان ذوق و شوق خیلی تازه نباشد به همین دلیل اول مهر شادی چندانی در وجودش ایجاد نمی کند. اما برای دانشآموزی که در این روز وارد مدرسه می گردد یک روز خوشحال کننده و بسیار شاد است.

او تمام دوستان و معلمانی را که در سال گذشته با آنها بوده و با به یادآوردن خاطرات گذشته اش شادی زیادی وجودش را فرا می گیرد. همه ما دوران محصلی را که در سالهای دور گذرانده ایم همیشه با شادی به یاد میآوریم چرا که این دوران راهنمای خوبی برای آینده و سعادت ما بوده است. بسیاری از ماها خیلی از تربیت ها و برخوردهای نابجایی را که داشته ایم و یا به دلا یلی در خانه فراگرفته ایم به بازخوردهای بیرونی و توجه معلم و با الگو قرار دادن او خود را اصلا ح کرده ایم. معلم هیچ گاه خود را در سر کلا س تنها نمی بیند چون که ده ها چشم درحال مشاهده اعمال و رفتار او هستند. آنها چون کودک هستند هنوز در صفحه ذهنشان معلم را یک انسان فرهیخته و درست می بینند.

معلم سعی می کند به دلیل این توجهی که به او شده خود را فردی مهم و موثر نشان دهد. پس در ذهن دانش آموز انسان بسیار مهم و خوشبختی ساخته می شود که الگوبرداری از او می تواند باعث سعادت گردد. همه این ها زمانی موثر است که جامعه و مسوولا ن نیز مانند این دانش آموز فکر کنند. شاید به دلیل وجود بعضی از همکاران که در امر تعلیم و تربیت موفق نبوده اند و از ابزارهایی که در اختیار داشته اند نابجا استفاده کرده و موجبات نگرانی و ناراحتی را در خانواده هایی به وجود آورده و متاسفانه با پخش این نگرانی ها توسط افراد غیرمسوول در وسایل ارتباط جمعی از معلم انسانی غیرمنطقی ساخته که تمام عقده ها و مشکلا تش را با تنبیه کردن دانش آموز بر سر او خالی می کند.

و این گونه می گردد که حتی وزیر در مقابل او جبهه می گیرد و پشت او را خالی می کند.

اما این گونه نیست. نمی توان به خاطر جماعتی اندک که کار غیر معقولی کرده اند همه را تنبیه کرد. معلم همان کسی است که همیشه با تمام وجود در کلا س کار می کند ودانشآموزان را چون فرزندانش دوست دارد. از نگاه پدر و مادر ما هر که و هر چه که باشیم باز فرزندشان هستیم و با یک دلیل، غیر منطقی تا پای جان ما را دوست دارند پس ما عشق به خود را در توجه آنها حس می کنیم که متاسفانه با کم شدن تعداد فرزندان این عشق بیشتر گردیده و حساسیت پدر ومادر را نسبت به معلم بیشتر کرده. از دید آنها معلم خوب کسی است که بیشتر بتواند رضایت فرزند دلبندشان را برآورده کند ولی آیا این واقعا درست است؟ اینجاست که معلم نقشش پررنگ می گردد و با اصلا ح رفتار و تربیت های ناپسندیده او را انسانی موجه بار می آورد و این نیاز به صبر و تحمل پدر و مادر دارد چرا که ترک یک عادت زمان بر است و با پشتیبانی پدر و مادر از معلم این امر اتفاق می افتد. نبود هر یک از عوامل باعث ظهور دانش آموزانی با تربیت ناصحیح می گردد که در سال های بعد مشکلا ت فراوانی را برای معلم فراهم می کنند.

من امیدوارم همه ما معلم ها توجه به این نقش بزرگ و خطیرمان داشته باشیم تا فرزندان خوبی را بتوانیم به جامعه آینده مان تحویل دهیم.

نویسنده : نورعلی جاونژاد

دبیر دبیرستان های ناحیه یک ساری