لحظات توفانی در زندگی مشترک

همه انسان ها تمایل دارند پس از ازدواج, لحظات بسیار خوب و خوشی را در کنار همسرشان بگذرانند البته این هدفی مطلوب است اما زندگی مشترک دو نفر که از دو جنس با دو روحیه, خانواده, فرهنگ و متفاوتند, همواره هم با آرامش و بدون مشکل نخواهد بود مگر آن که هر دو بخوبی از نقش و تعهدشان آگاه باشند

همه انسان‌ها تمایل دارند پس از ازدواج، لحظات بسیار خوب و خوشی را در کنار همسرشان بگذرانند. البته این هدفی مطلوب است اما زندگی مشترک دو نفر که از دو جنس با دو روحیه، خانواده، فرهنگ و... متفاوتند، همواره هم با آرامش و بدون مشکل نخواهد بود مگر آن‌که هر دو بخوبی از نقش و تعهدشان آگاه باشند.

هر یک از زوجین باید از نقش، مسوولیت‌ها و تعهدات خود در زندگی مشترک بخوبی آگاه باشد و هنگام بروز مشکل یا رنجش نیز درصدد حل مشکل باشد نه پاک کردن صورت مساله. زیرا در غیر این صورت تا مدتی در ظاهر آرامش حکمفرما خواهد بود، اما پس از مدتی شدت مسائل و رنجش‌های سرکوب شده با فشار هر چه بیشتر بیرون خواهد زد و قدرت ویرانگری خواهد داشت.

بحرانی بودن این مساله بویژه اگر زوجین صاحب فرزند باشند نیز مضاعف می‌شود، زیرا حتی اگر طرفین در هنگام ناراحتی و خشم سکوت کنند، فرزندان از حالت آنها متوجه وجود مشکل و نارضایتی والدین خواهند شد و نگرانی خود را به اشکال گوناگونی از قبیل اختلالات خواب، خوراک، تحصیل یا ناهنجاری‌هایی از قبیل پرخاشگری یا دروغ بروز می‌دهند.

در مواردی که مساله‌ای در زندگی پیش می‌آید، بهترین کار این است که زوجین با مراجعه به یک مشاور متخصص و کارآزموده، برای رفع هر چه سریع‌تر آن بکوشند و در این مورد نیز نتیجه مطلوب‌تر در صورتی حاصل می‌شود که هر دو به مشاور مراجعه کنند.

اما در شرایطی که زوجین احساس کنند خود بخوبی از عهده حل مسائل برمی‌آیند نیز بهتر است نکاتی را مدنظر داشته باشند تا بهتر بر مشکلات غلبه کنند.

پیش از هر چیز بهتر است در یک محیط آرام که بد نیست گاهی اوقات در یک محیط آرام خارج از منزل باشد، شروع به گفتگو و تبادل نظر کنید.

نخست باید ماهیت مشکل مشخص شود. از عقاید یکدیگر آگاه شوید تا بتوانید اهدافی را برای خود تعیین کنید.

برای رسیدن به یک توافق دوجانبه باید از درک طرف مقابل نسبت به موضوع آگاه شوید و این هم میسر نخواهد شد مگر این‌که درباره آن صحبت کنید. نه این‌که به امید این‌که منظور یکدیگر را می‌دانید به عکس‌العمل‌های بعضا نادرست بپردازید.

در گفتگو‌ها از درد، رنج، نگرانی و حتی خشم‌های خود با رعایت احترام و آرامش صحبت کنید.

باید روند گفتگو به صورتی باشد که طرفین احساس نکنند مورد قضاوت واقع می‌شوند و پس از گفتگو از صحبت‌هایشان علیه خودشان استفاده می‌شود.

به یاد داشته باشید که ادامه یک رابطه مهم و حساس مانند رابطه زناشویی نیاز به مراقبت و توجه زیاد دارد و صرفا با انتخاب درست همسر خوشبختی تا آخر عمر در قلب ما احساس نخواهد شد.

در گفتگوها احترام به عقاید یکدیگر و حساسیت نسبت به احساسات طرفین در ایجاد محیطی آزاد برای بیان صادقانه عقاید و نظرات الزامی است.

برای حل نهایی مشکلات باید هر دو طرف در یافتن یک راه‌حل مناسب انگیزه کمک به یکدیگر را داشته باشند وگرنه فقط مطرح کردن مسائل و مشکلات گذشته و نمک روی زخم طرف مقابل پاشیدن مشکلی را برطرف نمی‌کند.

شما در هر سنی که باشید بی‌نیاز از آموختن نخواهید بود. بنابراین آموختن مهارت‌های ارتباطی جدید و موثر در رسیدن به هماهنگی، رضایت و نهایتا آرامش نقش قابل توجهی ایفا می‌کند.

به آنچه موجب نارضایتی شده دقت کنید تا بهتر بتوانید برای غلبه بر آن بکوشید.

مطمئن باشید که برای دوام و بقای یک رابطه مشترک عشق کافی نیست.

وقتی یکدیگر را دوست دارید اما نقش یکدیگر را نادیده می‌گیرید، به مسوولیت‌ها و تعهدات خود در رابطه نمی‌اندیشید، تصمیمات یکجانبه و بدون مشورت با همسر می‌گیرید، بدانید که رابطه سالم و خوشحال ‌کننده‌ای نخواهید داشت و در نتیجه احساس رضایت و خوشبختی نخواهید کرد.

شکست روابط در بسیاری موارد به دلیل ناامیدی از یکدیگر است. پس بدانید که تمام افراد حتی سرسخت‌ترین آنها نیز از نظر رفتاری دارای دو روی سکه هستند و قابلیت‌های قابل تحسینی برای خوب بودن دارند، اما در صورتی که احساس آزادی و آرامش کنند نه این‌که زیر ذره‌بین هستند و برای تمام حرکات و رفتارشان باید پاسخگو باشند. پس با تنگ کردن عرصه بر طرف مقابل، هرگز نتیجه نمی‌گیرید.

یکی دیگر از مسائل مهم این است که همان‌طور که هر دو نفر به نوعی در مشکلات احساس می‌کنند، قربانی رفتار طرف مقابل بوده‌اند به نوعی نیز در حق طرف مقابل ظلم کرده‌اند. در بسیاری از شرایط با توجه به این‌که ما در سطح متفاوتی از امیال، عواطف، احساسات و انتظارات نسبت به همسرمان هستیم، نباید توقع داشته باشیم که او هم در سطح احساسی ما رفتار کند. در غیر این صورت موجب بروز مشکلات مضاعف و تشدید بحران در خانواده می‌شویم.

البته انتظار توجه و محبت معقول از طرف همسر امری طبیعی و بدیهی است، اما میزان آن بسته به وجود هر فرد است. بهتر است طرف مقابل را همان‌طور که هست بپذیریم و مرتب در پی تغییر وی نباشیم.

ممکن است برخی افراد ذاتا برونگرا بوده و تمایل به ابراز تمامی احساسات کنند، اما در مقابل برخی افراد درونگرا سعی کنند با رفتار و کارهایشان برخی مسائل اعم از علاقه یا ناراحتی را نشان دهند و علت رفتار آنها این نیست که مطابق میل همسرشان نباشند یا حتی او را برنجانند.

از طرفی باید توجه داشت که انتظارات و توقعات ما از همسرمان معلول تلقین عوامل و اشخاص دیگر نباشد زیرا طرف مقابل بسرعت این موضوع را درک خواهد کرد و احساس می‌کند تحت فشار روحی است. پس رفتاری به مراتب نامطلوب‌تر انجام داده و مرتب در لاک دفاعی فرو می‌رود و اکثر رفتارهای بی‌منظور شما را نیز به قصد خاصی تلقی می‌کند.

یکی دیگر از موضوعات مهم در حل مسائل این است که همواره به دنبال غلبه و پیروزی بر همسرتان نباشید. زیرا اگر در ظاهر نیز این طور باشد در واقع شما برنده نیستید بلکه در حقیقت هر دو شکست خورده و روابط به سردی می‌گراید و خدشه‌دار می‌شود.

در مقابل برای این‌که طرف مقابل تمایل به امتیاز دادن قلبی به شما شود، سعی در خوشحال کردن یکدیگر داشته باشید تا شانس موفقیت هر دو افزایش یابد. زیرا حالا من و تو معنی ندارد بلکه ما مساله اصلی خانواده است.

در پایان باید این نکته را ذکر کنیم که هر وقت احساس کردید با مشکلی مواجه شده‌اید، اما می‌خواهید با بی‌اعتنایی نسبت به آن بگذرید از خود سوال کنید:

عواقب این کار چیست؟ آیا ممکن است وضع بر همین منوال ادامه یابد یا اگر برطرف نشود شرایط بدتر و سخت‌تر می‌شود؟

در صورتی که کاری برای حل آن نشود آیا می‌توانید بقیه عمر خود را با آن سپری کنید؟

خوشبختانه در اکثر موارد می‌توانید کاری کنید تا زندگی بهتر شود بویژه اگر با یک متخصص نیز مشاوره نمایید تا نتیجه‌ای سریع‌تر و بهتر بگیرید.

منبع :سحر کمالی نفر