مرحمت فرموده از ما هم عبور كنید

به ظاهر تفهیم اتهام دانشجویان به جهت ناكامی اصلا حات همچنان ادامه دارد هر از چند گاه و به هر مناسبتی كه یاد اصلا حات به میان می آید, تذكره تندروی دانشجویان و پرونده عبور از فلا نی و بهمانی هم مفتوح می گردد كه دانشجو و زیاده خواهی هایش سبب ریزش اقبال عمومی شده است

به ظاهر تفهیم اتهام دانشجویان به جهت ناكامی اصلا‌حات همچنان ادامه دارد. هر از چند گاه و به هر مناسبتی كه یاد اصلا‌حات به میان می‌آید، تذكره تندروی دانشجویان و پرونده عبور از فلا‌نی و بهمانی هم مفتوح می‌گردد كه دانشجو و زیاده‌خواهی‌هایش سبب ریزش اقبال عمومی شده است.

اگر هدف برخی دوستان اصلا‌ح‌طلب از مرور مكرر این حدیث اعلا‌م برائت از دانشجویان سال‌های اصلا‌حات است و تبرئه خود از آنچه پیش آمد كه رخداد بس فرخنده‌ای است، نگارنده و بسیاری از جوانان آن نسل دانشگاه هم فراوان خرسندیم كه ما را به چوب نقد بنوازید و از خود برانید. آن‌قدر از تركش‌های آن روزها آسیب دیده‌ایم كه همان به كه اصحاب قدرت ما را به حال خود واگذارند و در نقدمان گوی سبقت از هم بربایند.

هر بار كه شور و تندی آن روزها را به خاطر می‌آوریم خود معترف‌تر از همه‌ایم كه در تعریف و تحلیل و تمجید افراد و افعال سیاسی خامی كردیم و جوانی. همان بهتر كه از ما عبور بفرمایید كه دانشجو اگر به بیراه گرایید، در باب چرایی بیداد ۷۸ هم بیراه شنید. آن هم معركه‌ای كه به خاطر دفاع دانشگاه از تریبون موقوف شده اصلا‌ح‌طلبان برپا شده بود. امروز اما از برای چسبانیدن تئوری عبور از خاتمی به نادانی دانشگاه و اتصال آن به ناكامی اصلا‌حات، طومار آسمان و ریسمان بافته می‌شود و فراموش می‌شود روزگاری كه هر روز سیاسیون دلا‌ور واژه‌ای تازه می‌آفریدند و نور به تاریكخانه‌ای می‌تاباندند تا جنبش اصلا‌حات پیش رود.ما خود امروز از دام افراطی كه سال‌های گذشته گرفتارش شدیم، خسته و دل‌شكسته‌ایم و دل‌نگران دوستانی كه از آن سوی بام غلطیدند و از آفت افراط راه به تركستان بیگانه پیمودند.

هرچند كه در همان قالب افراطی آن روزگار هم مشخص بود كه از میان سیاست‌پردازان و دانشجویان چه كسی مرد میدان‌تر است و چه كسی بیش از دیگران هزینه پرداخته است اما برای نسل ما هیچ‌چیز خوشایندتر از این نیست كه از ما اعلا‌م برائت كنید. دانشجوی آسیب‌دیده آن روزها همان بهتر كه كناره بگیرد و نظاره كند كه تندروها و تمامیت‌خواهان اصلا‌ح‌طلبی كه همراهان خود در جبهه اصلا‌حات را هم به برچسب اعتدال مزین می‌فرمودند و به حاشیه می‌راندند، چگونه در یك هفته بهار ۸۴ با رویایی‌ترین شعارهای محیرالعقول در باب دموكراسی همگان را به سخره گرفتند و به پیش می‌تاختند و آن یك هفته بعد تابستانی با سراسیمگی شعارهای ۷۸ را كتمان كرده و دستپاچه از خود هم عبور كردند تا قافیه را نبازند كه باختند. همان به كه ما را تخطئه كنید تا آسوده در سایه‌سار عافیت بنشینیم و نظاره كنیم كه بی‌مای تندروی اهل عبور، شما چه می‌كنید. برای ما تنها فقط افسوس چوب و فلكی می‌ماند كه بیهوده به جان خریدیم تا امروز برخی همراهانمان راه به بیراه آن سوی آب برند و ما شبانه‌روز از سایه خود در هراس باشیم كه مباد چیزی بگوییم كه بزرگان را خوش ننشیند.

پیمان مقدم