روزی كه دوباره ایرانیان سراسر ایران حاكم شدند (در این روز ۲۷ ژوئن)

ایالت كرمان ۲۷ ژوئن سال ۹۶۷ ملادی (ششم تیرماه) به متصرفات فناخسرو دیلمی (عضدالدوله) پیوست. در آن زمان ایالت كرمان كه جنوب آن را خلیج فارس و دریای عمان تشكیل می داد به مراتب وسیعتر …

ایالت كرمان ۲۷ ژوئن سال ۹۶۷ ملادی (ششم تیرماه) به متصرفات فناخسرو دیلمی (عضدالدوله) پیوست. در آن زمان ایالت كرمان كه جنوب آن را خلیج فارس و دریای عمان تشكیل می داد به مراتب وسیعتر از امروز بود. با پیوستن كرمان به قلمرو عضدالدوله، سراسر ایران دارای حكومت های ایرانی شد كه سامانیان و آل بویه سهم بیشتری داشتند.

فناخسرو معروف به عضدالدوله پسر ركن الدوله در اصفهان به دنیا آمده بود. پدر و دو عموی او از دیلمان( شمال ایران ) برخاسته بودند كه به همراه «ماكان كاكی» و مرد آویز پرچم استقلال ایران و جدا ساختن آن را از قلمرو خلفای عباسی را برافراشته بودند و موفق به این كار مهم شدند. بغداد به تصرف علی بویه (عماد الدوله) درآمد و از آن زمان، خلفای عباسی تحت سلطه ایرانیان قرار داشتند.

قلمرو عضدالدوله پس از پیوستن كرمان، شامل سراسر جنوب و مركز ایران بود.

از زمان دیلمیان بود كه مذهب شیعه به صورت پایه اصلی ناسیونالیسم ایرانی درآمد. به عبارت دیگر، ناسیونالیسم ایرانی باعث تقویت مذهب شیعه شد. هدف بوئیان این بود که ایران را کاملا از عربان دور سازند و ایرانیان راضی به جنگ با عربان شوند که عمدتا غیر شیعه بودند . بویه خود را از فرزندان بهرام گور و ساسانیان می دانست كه در زمان ساسانیان نیز آیین زرتشت ستون اصلی ناسیونالیسم ایرانی بود كه قرنها به صورت یكی از دو ابرقدرت جهان عمل می كرد. علی بویه پس از تصرف بغداد خلیفه وقت عباسی را وادار کرد که روز عاشورا با پای برهنه در خیابانهای بغداد راه برود و در ماتم امام حسین ابن علی ( ع ) سینه بزند .

دکتر نوشیروان کیهانی زاده