دوشنبه, ۱۷ اردیبهشت, ۱۴۰۳ / 6 May, 2024
۲۰۰ تاکسی جدید آمدند, مشکل حل می شود
● بازی بازی با واژههای «خصوصیسازی» و «نظارت»
حمل و نقل عمومیدر تهران به یك معضل حاد و یك مشكل بزرگ تبدیل شده است. در حالی كه نخست باید یك برآورد كلی ازسطح درآمد و رفاه مردم یك شهر به دست بیاید و سپس بر اساس آن برای امور كلان از جمله حمل و نقل برنامهریزی شود، مسئولان ناوگان حمل و نقل عمومیتهران ابتدا برای برون رفت از معضلات فعلی، چند راهحل را اجرا كردهاند تا بعدا با یافتن اقشار آسیبپذیر! فكری به حال آنها بكنند. یعنی اینكه به جای جواب دادن به سئوال، سئوال را پاك كردهاند، جواب دلخواهشان را نوشتهاند و بعد یك سئوال مناسب آن پیدا كردهاند، یا همچون چیزی. فعلا كه كار از كار گذشته، جایی برای نق زدن نمیماند اما مسئله اینجا است كه راهحل پیدا شده برای مشكل حمل و نقل را در حقیقت چندان نمیتوان «راهحل» خواند. در شرایطی كه تصمیم گرفته شده ۶۰ درصد اتوبوسهای شركت واحد خصوصی باشند و حالا هم سازمان تاكسیرانی دست به دامان بحث «خصوصیسازی» شده به نظر میرسد اولین و دمدستیترین راه برای حل مقطعی روی زمین ماندن مسافران اجرا شده، یعنی تكیه به سرمایههای خود مردم برای جابهجایی آنها. البته واژه پرطمطراق «خصوصیسازی» میتواند به «راهحل» اجرایی برای كمك به باز شدن گره حمل و نقل پایتخت تبدیل شود اما برای رسیدن به چنین جایگاههایی، باید بسترها و زیرساختهای مناسب آن را هم فراهم كرد. در شرایطی كه خطوط مترو پس از سالها هنوز در بخش عمدهای از شهر دیده نمیشوند، كرایه تاكسیها خارج از توان پرداخت بخش كثیری از افراد جامعه، همچنان در حال افزایش است- دیگر حرف از سهمیهبندی بنزین نزنید -و اتوبوسهای بلیتی شركت واحد- كه با توجه به بهای پرداختی، بهترین وسیله جابهجایی برای بسیاری از شهروندان هستند- كم، كندرو، فرسوده و در مجموع تقریبا ناكارآمد هستند، نمیتوان یكباره عنان بخش زیادی از كار را به بخش خصوصی سپرد، چون بخش «خصوصی» زیر سایه «رقابت» معنا پیدا میكند و زمانی موثر است كه مردم حق «انتخاب» داشته باشند، یعنی اگر كسی نخواست از اتوبوسهای صد، صد و پنجاه تومانی یا تاكسی استفاده كند، بتواند بدون دردسر و زحمت، با اتوبوسهای بلیتی یا مترو، به موقع به مقصدش برسد، نه اینكه با فروختن چند اتوبوس و دادن مجوز به چند شركت خصوصی برای راهاندازی تاكسی، همین تعریف از بخش خصوصی را هم ناقص پیاده كنیم و مشكلی بر انبوه مشكلات بیفزاییم.
به هر جهت، بخش خصوصی باید قسمتی از سیستم حمل و نقل باشد، نه همه آن. دست آخر میماند بحث نظارت. تیموری كرمانی، خبر از ارائه مجوز به پنج شركت خصوصی و آغاز به كار ۲۰۰ دستگاه تاكسی برای این شركتها در سطح شهر تهران داده كه قرار است نرخ آنها بر اساس تاكسیمتر محاسبه شود-نه اینكه تاكسیهای معمولی با تاكسیمتر كار میكنند؟!- طرح ساماندهی مسافركشهای شخصی هم هست. همه اینها را كه كنار هم بچینیم به این نتیجه میرسیم كه ظاهرا مسئولان ناوگان حمل و نقل عمومی -خدای ناكرده- قصد دارند ناكارآمدی در جذب بودجه، تهیه دستگاههای اتوبوس و تاكسی نو و بالا بردن كیفیت ارائه خدمات را پشت سر واژههایی مثل «نظارت» و «خصوصیسازی» پنهان كنند.
نمایندگی زیمنس ایران فروش PLC S71200/300/400/1500 | درایو …
دریافت خدمات پرستاری در منزل
pameranian.com
پیچ و مهره پارس سهند
تعمیر جک پارکینگ
خرید بلیط هواپیما
اسرائیل ایران آمریکا شورای نگهبان مجلس شورای اسلامی انتخابات دولت حسین امیرعبداللهیان حجاب جنگ دولت سیزدهم حسن روحانی
فضای مجازی قتل هواشناسی تهران شهرداری تهران شورای شهر تهران سیلاب سامانه بارشی آموزش و پرورش سازمان هواشناسی باران شهرداری
خودرو بانک مرکزی بازار خودرو قیمت دلار قیمت طلا قیمت خودرو دلار یارانه مسکن ایران خودرو حقوق بازنشستگان تورم
تلویزیون مهاجرت مدرسه نمایشگاه کتاب سینمای ایران دفاع مقدس صدا و سیما مسعود اسکویی صداوسیما موسیقی سریال مهران غفوریان
معماری
رژیم صهیونیستی غزه حماس فلسطین جنگ غزه روسیه اوکراین امیرعبداللهیان طوفان الاقصی ایالات متحده آمریکا نوار غزه جنگ اوکراین
فوتبال استقلال لیگ برتر جواد نکونام رئال مادرید عبدالله ویسی سپاهان بارسلونا بازی لیگ برتر انگلیس باشگاه استقلال باشگاه پرسپولیس
باتری گوگل آیفون اینستاگرام مایکروسافت سامسونگ اپل عکاسی ناسا
ویتامین چای کاهش وزن توت فرنگی سیگار فشار خون کبد چرب