دوشنبه, ۲۸ خرداد, ۱۴۰۳ / 17 June, 2024
برای چی مردم به سفر میروند؟
مردم چه از قبل بدانند چه بعداً بفهمند، برای اینها مسافرت میکنند:
۱) مسافرت میکنند تا سالم باشند! آدمیزاد اگر تکان نخورد از جایی که هست، چه حواسش باشد و چه نباشد، یکنواختی و تکرار تهدیدش میکند. او اول خسته میشود؛ بعد سعی میکند یا مجبور میشود که خستگی را تحمل کند؛ بعد اعتقاد پیدا میکند که زندگی را همیشه باید با تحمل خستگیها و فشارها پیش برد؛ بعد زیر پــِرس تحمل، همهی حرارت وجودش رو به سردی میگذارد؛ بعد، آدمی که سرد شد، دلسرد، بدبین، افسرده و ناامید هم میشود و دیگر، هرگز، آدم سالمی نیست. آدم برای آنکه وجودش گرم زندگی باشد، نیاز به تفریح دارد. چه کسی میتواند منکر تفریح باشد؟ حتی امام صادق و امام رضا هم تفریح میکردهاند و به مسافرت و گردش میرفتهاند.
۲) مسافرت میکنند تا روزی به دست بیاورند! یک جا ماندن تناظر واضحی دارد با یک پنجره داشتن. اینکه آدمیزاد دائماً در یک محیط سر کند، نورگیرهای ثابت و مشخصی هم برای تابیدن روزی پیش رو دارد. (روزی را فقط درآمد مادی نگیرید؛ روزی علمی هم یکجور روزی است. همینطور روزی معنوی و...) حالا اگر محیط، چندگانه شود، پنجرهها هم چند تا میشود و او جلوههای دیگری از زندگی را هم میبیند و طبیعی است که از نورگیرهای تازهتری میتواند شعاع پرشتاب روزی را کسب کند.
۳) مسافرت میکنند تا ببینند! ما چندتا اهرام ساختهایم از زمان اهرام ثلاثه به این طرف؟ چند تا پرسپولیس و آکروپلیس بنا کردهایم از ساخته شدن پرسپولیس و آکروپلیس تا حالا؟ البته آنها بدون شک کارهایی میکردهاند که ما هم امروز میکنیم: دروغ میگفتند، زور میگفتند، هرچه میخواستند میکردند و.... حالا آنها نیستند؛ اما کاملاً آثار بودنشان هست. چشمهایمان بازتر و گوشهایمان شنواتر و دلهایمان روشنتر خواهد شد اگر در سرانجام کسانی سرک بکشیم که عین ما و مثل ما، زمانی دنیا را زیستهاند. معلوم است که فرق میکنند آدمهایی که سرانجام قدیمیها را میبینند و درس میگیرند و آدمهایی که از جایشان اصلاً تکان نمیخورند تا چیزی ببینند. فقط کافی است یک نفر قرآن را باز کند و قدری ورق بزند؛ فکر میکنید چندتا «اَفَلم (یا «اَوَلم») یسیروا فی الارض» یا «سیروا فی الارض» پیدا میکند که بلافاصله بعدش «فینظروا» یا «فانظروا» آمده ــ که یعنی: «بگردید در زمین تا ببینید...»؟
۴) مسافرت میکنند تا بزرگتر فکر کنند! آدمیزاد اگر یک جا بماند، خیال میکند ــ و به تدریج باور هم ــ که همه چیز همان است که دور و برش میگذرد. بعد، چه بسا کاملاً ناخودآگاه، دنیا را در حد و اندازهی همان چیزها که اطراف اوست، تعریف میکند. از دور به این دسته آدمها نگاه کنید: خودشانند و دایرهی محدودی از بناها و آدمها در اطرافشان. حالا اگر آن دایره شکسته شود و محیطهای بزرگتر و بزرگتر را دور بزند و چه بسا چندین دایرهی متقاطع را بسازد، آدم یا آدمهای توی آن دوایر، دیدی بزرگتر و گستردهتر نمییابند؟ امام علی میگوید برای رسیدن به بزرگی، از خانهات بیرون برو! و میگوید اگر کسی به تو گفت که سفر خیلی مشکلات و سختیها دارد، رهایش کن تا همچنان دمخور آدمهای کوچکی باشد که توی دایرهی کوچک زندگیشان، سرانجامی جز سخنچینی و حسودی به هم ندارند.
انتخابات ریاست جمهوری انتخابات انتخابات ریاست جمهوری 1403 مسعود پزشکیان سعید جلیلی ایران انتخابات ریاست جمهوری چهاردهم علیرضا زاکانی قالیباف محمدباقر قالیباف حمید نوری ریاست جمهوری
هواشناسی پلیس راهور ریزش معدن معدن تهران سازمان هواشناسی شهرداری تهران جاده چالوس سیل سیاست وزارت بهداشت قتل
حقوق بازنشستگان سهام عدالت قیمت طلا قیمت خودرو خودرو همراه اول قیمت دلار دولت سیزدهم ایران خودرو همستر کامبت مسکن بورس
تلویزیون رسانه ملی سینمای ایران حج فیلم سینمایی عید غدیر کربلا موسیقی عرفه سینما دفاع مقدس کتاب
هوش مصنوعی وزارت علوم دانشگاه آزاد اسلامی ایکس
رژیم صهیونیستی روسیه اسرائیل غزه فلسطین آمریکا جنگ غزه اوکراین چین حزب الله لبنان ترکیه جنگ اوکراین
یورو 2024 فوتبال پرسپولیس استقلال کریستیانو رونالدو تیم ملی انگلیس سپاهان مس رفسنجان جام ملت های اروپا باشگاه پرسپولیس جام حذفی لیگ برتر
اینترنت مرگ گوگل اپل تلگرام ناسا ایلان ماسک سامسونگ فیبرنوری
کاهش وزن قهوه رژیم غذایی دیابت مغز میگرن ویتامین سنگ کلیه مراکز درمانی