زندگی برزخی

طبق آنچه از کتاب و سنت استفاده می ‏شود انسان در فاصله میان مرگ و رستاخیز عمومی،یک زندگانی محدود و موقتی دارد که برزخ و واسطه میان حیات دنیا و حیات آخرت است. (۱)
انسان پس از مرگ از …

طبق آنچه از کتاب و سنت استفاده می ‏شود انسان در فاصله میان مرگ و رستاخیز عمومی،یک زندگانی محدود و موقتی دارد که برزخ و واسطه میان حیات دنیا و حیات آخرت است. (۱)

انسان پس از مرگ از جهت اعتقاداتی که داشته و اعمال نیک و بدی که در این دنیا انجام داده مورد باز پرسی خصوصی قرار می ‏گیرد و پس از محاسبه اجمالی،طبق نتیجه ‏ای که گرفته شد به یک زندگی شیرین و گوارا یا تلخ و ناگوار محکوم گردیده با همان زندگی در انتظار روز رستاخیز عمومی به سر می ‏برد. (۲)

حال انسان در زندگی برزخی بسیار شبیه است‏به حال کسی که برای رسیدگی اعمالی که از وی سر زده به یک سازمان قضایی احضارشود و مورد بازجویی و باز پرسی قرار گرفته به تنظیم و تکمیل پرونده ‏اش بپردازند،آنگاه در انتظار محاکمه در بازداشت ‏بسر برد.

روح انسان در برزخ،به صورتی که در دنیا زندگی می ‏کرد،بسر می ‏برد اگر از نیکان است از سعادت و نعمت و جوار پاکان و مقربان درگاه خدا بر خوردار می ‏شود و اگر از بدان است در نقمت و عذاب و مصاحبت‏ شیاطین و پیشوایان ضلال می‏ گذراند.

خدای متعال در وصف حال گروهی از اهل سعادت می ‏فرماید:

و لا تحسبن الذین قتلوا فی سبیل الله امواتا بل احیاء عند ربهم یرزقون فرحین بما آتیهم الله من فضله و یستبشرون بالذین لم یلحقوا بهم من خلفهم ان لا خوف علیهم و لا یحزنون یستبشرون بنعمهٔ من الله و فضل و ان الله لا یضیع اجر المؤمنین (۳)

«البته گمان مبر کسانی که در راه خدا کشته شده ‏اند،مرده ‏اند بلکه زنده ‏اند و پیش خدای خودشان (در مقام قرب) روزی داده می ‏شوند از آنچه خدا از فضل خود به ایشان داده شاد هستند و به کسانی از مؤمنین که به دنبالشان می ‏باشند و هنوز به ایشان نرسیده ‏اند مژده می ‏دهند که هیچگونه ترس و اندوهی بر ایشان نیست. مژده می‏ دهند با نعمت و فضل (وصف نشدنی) خدا و اینکه خدا مزد و پاداش مؤمنان را ضایع و تباه نمی‏ کند.»

و در وصف حال گروهی دیگر که در زندگی دنیا از مال و ثروت خود استفاده مشروع نمی ‏کنند، می ‏فرماید:

حتی اذا جاء احدهم‏الموت قال رب ارجعون لعلی اعمل صالحا فیما ترکت کلا انها کلمهٔ هو قائلها و من ورائهم برزخ الی یوم یبعثون (۴)

«تا آن دم که به یکی از آنان مرگ می ‏رسد می ‏گوید : خدایا! مرا (به دنیا) برگردانید شاید در ترکه خود کار نیکی انجام دهم، نه هرگز این سخنی است که او می‏ گوید (به سخنش گوش داده نمی ‏شود) و در پیش‏شان برزخی است که تا روز رستاخیز ادامه دارد.»