کار, تلاش, زندگی و مدیریت آن

یکی از نیازهای اجتناب ناپذیر برای دستیابی به موفقیت, آن است که ما خودمان باید متحول شویم ما باید زندگی خود را در عصری متفاوت با دوران تولد خود بسازیم

یکی از نیازهای اجتناب ناپذیر برای دستیابی به موفقیت، آن است که ما خودمان باید متحول شویم. ما باید زندگی خود را در عصری متفاوت با دوران تولد خود بسازیم. این، به نحوی کاملا طبیعی، ما را به رفتاری نوین فرا می خواند. نواندیشیدن و اندکی جسارت بیشتر. امروزه تغییر مهم‌ترین عامل مؤثر در مدیریت کسب و کار موفق محسوب می‌شود. سازمان‌ها (و افراد شاغل در آنها) باید نگرش مثبتی نسبت به مساله تغییر داشته باشند تا از این طریق توان رقابتی خود در بازارهای تهاجمی امروزی را حفظ کنند. عدم توجه به یک روند در حال تغییر ممکن است بسیار پرهزینه باشد. تغییر کلیه جنبه‌های زندگی را تحت تاثیر قرار می‌دهد. اتخاذ یک رویکرد آینده‌نگر، تنها راهی است که به کمک آن می‌توانید آینده را، چه به عنوان یک فرد و چه به عنوان یک سازمان، در دست بگیرد. بنابراین،‌ پذیرای تغییر باشید و یاد بگیرید که عناصر مثبت آن را توسعه دهید.

● کار...

کار، بخش مهمی از زندگی ماست و این، تنها به خاطر پول نیست. کار به زندگی معنا و هدف می دهد. در درک ما از ارزش ... در خودشناسی ما ... حتی در سلامت روح و جسم مان موثر است.

کار کمک می کند تا تمرکز پیدا کرده – و موقعیتمان را ثابت نگهداریم – و این امر در خلال تحولات آشفته و نامنظم کنونی، بسیار با ارزش است.اما در اینجا تناقضی وجود دارد: تنها راهی که کار ما می تواند اینگونه تاثیر مثبت و پایداری در زندگی – روزمره مان داشته باشد، آن است که نگرش خود به شغل را، در تغییر دایم نگاه داریم. همچنانکه جهان متحول می شود، ما نیز باید دگرگون شویم. اگر روش ها و اندیشه های خود را روزآمد نکنیم، کار به آرامی ما را از بین خواهد برد.درست به خاطر بسپارید، توانایی بزرگی برای تحول در شما به ودیعه گذاشته شده است. شما قدرتمندترین فرد در زندگی خود و راه حل آینده تان هستید.

اسرار دستیابی به موفقیت در قرن جدید، در متن آن نهفته است. در اندیشه ها و تصورات شما، در انرژی شما، در استعدادهای شما برای کشف، نوآوری و پیشگامی شما.این منابع قدرتمند، توام با توانایی ذاتی شما در مدیریت، خود، موقعیتی را فراهم می کند تا از فرصت های طلایی و جالبی که هزاره سوم برای شما به ارمغان آورده است، بهره جویید.شتاب روند تحولات، افزایش خواهد یافت. جهان ما حتی پیچیده تر از آنچه هست، خواهد شد. اما ما بزرگ تر از چالش هایی هستیم که با آن روبرو می شویم.یکی از نیازهای اجتناب ناپذیر برای دستیابی به موفقیت، آن است که ما خودمان باید متحول شویم.ما باید زندگی خود را در عصری متفاوت با دوران تولد خود بسازیم. این، به نحوی کاملا طبیعی، ما را به رفتاری نوین فرا می خواند. نواندیشیدن و اندکی جسارت بیشتر.در ورای همه اینها، ما باید در آینده بیامیزیم.

این متن راهنما بر آن است تا طرح کلی قواعد نوین این آمیزش را ارایه دهد.

● متفاوت بیاندیشید، متفاوت ببینید

امروزه بزرگترین چالش های حرفه ای، فراست و هوشمندی ... و مسایل روان شناختی است نه مسایل تکنیکی و نه حتی مهارت های حرفه ای.

اصلی ترین سازگاری که ما باید بوجود آوریم، ذهنی است. به عنوان مثال، چگونه در کار، امور را تنظیم می کنیم. شیوه ای که رویدادها را در مغزمان پردازش می کنیم. نگرش و چشم انداز ما پیرامون اینکه در شرایط کنونی، مشاغل و سازمان های ما چگونه باید عمل کنند. بازار با بسیاری از روش های اعتقادی گذشته ما در مورد تجارت، شغل و نظایر آن، سازگار نخواهد بود. این موارد را می توان اینگونه توضیح داد.

تصور کنید در بازی شطرنج، بی نظیر هستند. بیایید بگوییم شما سالها است این بازی را انجام می دهید و می دانید که چگونه برنده شوید. اما چه اتفاقی خواهد افتاد اگر حریف شما بر روی تغییر بازی به یک بازی ویدئویی پافشاری کند. مهارت شما در عرصه شطرنج خیلی به حساب نخواهد آمد، اینطور نیست؟ شما به واکنش سریع و سرعت عمل نیاز دارید. یک رویکرد بسیار متفاوت. و مهم نیست که شما در استراتژی شطرنج چقدر نخبه بوده اید، اکنون شما باید در تعامل با این رویکرد جدید، یک تغییر ذهنی بزرگ در خود بوجود آورید؛ چرخشی از یک بازی فکری به بازی دستی، جایی که علاوه بر مغز و بیشتر از آن، مهارت در چرخاندن یک دسته یا فرمان (بازی کامپیوتری) می تواند حریف شما را به عقب براند.

اگر شطرنج بازی تفکر، استراتژی و نقشه است، بازی های مدرن ویدئویی تماما سرعت، تطبیق پذیری و تفاهم می باشد. سرعت روی دست دقت بلند می شود. اینکه چگونه زمان را مدیریت می کنید یکی از عوامل مهم موفقیت است. توانایی شما در برخورد با غیر منتظره ها، نقش کلیدی در توانایی شما برای رقابت ایفا می کند.این بدان معنا نیست که یک بازی از بازی دیگر سخت تر است. بازی های ویدئویی بسیار متفاوت از شطرنج هستند و چنانچه تلاش کنیم با شیوه شطرنج بازی کنیم، در عمل با اهرم های کنترل ویدئو دچار مشکلات زیادی خواهیم شد. ما نیاز داریم که قواعد جدید را بپذیریم... و براساس مجموعه ای متفاوت از فرضیات، با توجه به اینکه بازی چگونه پیش می رود، عمل کنیم ... پس متفاوت بیاندیشید و ببینید.

امروز در دنیای کار هم چنین است. بازی در حال تغییر در ما است.

به عنوان نتیجه، برخی از الگوهای کاری بسیار پیشرفته مان، در حال حاضر، عملا" با کارآیی ما تداخل دارند. هر چه بیشتر برای بکار بستن بسیاری از عقاید و روش های قدیمی مان تقلا کنیم، موفقیت دشوارتر به دست می آید. تا زمانی که روش ذهنی مان را تغییر ندهیم، سازمانهای ما شکست خواهند خورد و ما نیز از سرکار با حالتی مایوس، خسته و شکست خورده به خانه خواهیم رفت. یا ما تغییر ذهنی لازم برای ورود به بازی جدید را ایجاد می کنیم یا کارهایمان شدیدا" پیچیده و گیج کننده به نظر خواهند آمد.

در اینجا، نکته بسیار جالبی وجود دارد. کار، در ذات خود، دشوارتر نمی شود. در عمل آسان تر هم شده است. اما از آنجا که تغییر زیادی نسبت به آنچه که در گذشته ها بوده، کرده است، ما آن را پیچیده تر ارزیابی می کنیم. از آنجا که ما به صورت تاریخی تمایل به نزدیک شدن به آن داریم، در حال تجربه دشواری های جدیدی هستیم. وضعیت موجود اقتضای روابط جدیدی را دارد - بین شما و کارتان ... شما و کارفرمای تان ... شما و خودتان.به یاد داشته باشید، ایده های نو، کم بنیه و شکننده اند، با پوزخندی یا دهن دره ای می توان آن را از بین برد، می توان با اخمی بر ابرو یا با طعنه ای آن را در هم شکست. در هر دقیقه، هزاران ایده ی بزرگ در اثر مسموم بودن محیط، جوان مرگ می شوند! بر خلاف محیط مسموم، محیط مساعد برای ایده، مثل گلخانه است، تخم گل را می کارد، دانه سبز می شود، شکوفا می شود و به گل می نشیند.

این امر نشان می دهد که باید در کارها جسور و بی باک بود تا به نتیجه رسید. اما این بی باکی هم باید در گذر زمان تحول پیدا کند. و اینجا است که سخن رومن رولان تحقق می یابد که: برای موفق شدن، مرزی است در بی باکی که باید به آن رسید، اما از آن عبور نکرد.باید "تغییر" را پذیرفت و آن را کلید واژه رفتارهای نوین شغلی در هزاره سوم به حساب آورد. باید به رغم مقاومت های موجود در این زمینه، "تغییر" و پیامدهای مثبت آن را به دیگران باوراند تا تجربه جدید "کار" مند بودن را احساس کرد.

نوشته: پرایس پریچت