ارزش و اهمیت راستگویی

راستی و راستگویی، از نشانه‌های آشکار شخصیت انسان پاک طینت و الهی است و از بزرگی روح خبر می‌دهد. راستگو، نمایاندن حقیقت را بر خود عیب نمی­داند و همان را که هست، می‌گوید.

راستی و راستگویی، از نشانه‌های آشکار شخصیت انسان پاک طینت و الهی است و از بزرگی روح خبر می‌دهد. راستگو، نمایاندن حقیقت را بر خود عیب نمی­داند و همان را که هست، می‌گوید. راستگویان معمولاً افرادی شجاع، صریح، با اخلاص و خالی از تعصب‌های نادرست و حب و بغض‌های غیرالهی هستند و البته راستگویی بدون اینها ممکن نیست. در مقابل، دروغگویان معمولاً ترسو، ریاکار، طمع­کار، متعصب، لجوج و گرفتار حب و بغض‌های غلط هستند. مردی برای کسب فضیلت به حضور امام محمد باقر(ع)شرفیاب می‌شود. حضرت این سخن را نخستین درس قرار می‌دهد: «راستی را پیش از سخنگویی بیاموزید».امام صادق(ع)نیز برای یکی از دوستانش چنین پیام می‌فرستد: «در نظر بگیر که علی(ع)، نزد رسول خدا(ص)، بر اثر چه به این قرب و منزلت رسید؟ علی به این مقام نرسید، مگر بر اثر راستی و درستی».راستی، کلید نیکی‌ها و نیک‌بختی است و آن که خویش را بدین صفت عالی بیاراید و مراقب باشد که شیطان، راستی اش را از کف او نرباید، بر او مژده باید داد که باطن و کردارش نیک است و راستی، وی را به سر منزل نیکان خواهد رسانید. گفتار پاک از دل پاک برمی خیزد و به رفتار پاک بارور می‌شود.