دوشنبه, ۲۸ خرداد, ۱۴۰۳ / 17 June, 2024
از کمک تا ترحم
شاید هیچ رفتاری مثل ترحم نتواند یک معلول را براحتی از اطرافیانش دلخور و ناامید کند؛ این که عدهای از سر دلسوزیهای ناآگاهانه به کمک فرد معلولی میروند که در آن لحظه، نیازی به کمک اطرافیانش ندارد، حکایتی از یک رفتار ترحمگونه است.
مثلا گاه دیده شده است وقتی فرد نابینایی براحتی توانایی پوشیدن لباسش را دارد، اما افراد مختلفی برای کمک کردن به آن فرد نابینا او را محاصره میکنند؛ در صورتی که چنین رفتارهای ترحم گونهای تنها موجب آزار آن فرد توانیاب میشود.
جالب آن که مطابق گفتههای کارشناسان، حداقل ۵۰ درصد از معلولان ایرانی شغلی برای امرار معاش ندارند، اما در این شرایط میبینیم، هم دولت و هم بسیاری از کارفرمایان، رغبتی برای بهکارگیری افراد معلول ندارند.
یعنی معلولان در وضعیتی قرار گرفتهاند که در شرایطی که به کمکهای واقعی و حقیقی نیاز دارند، معمولا خبری از این کمکها نیست، اما برای اموراتی که خودشان براحتی از پس رفع و رجوع آن بر میآیند، پیشنهاد کمکهای ترحم گونه از سوی بسیاری از افراد را دریافت میکنند.
رفتارهای ترحمگونه، جز القای حس منفی به معلولان و برهم زدن آرامش روانی آنان، تاثیر دیگری نخواهد داشت و جالب آن که معلولان بسرعت فرق بین ترحم و کمک را درک میکنند. وقتی جنس کمکهای افراد به معلولان از مسیر انسانی و منطقی گذر نکند و تنها از روی دلسوزیهای لحظهای باشد، نتیجه اش بروز رفتارهای ترحمی میشود.
علاوه بر این، باید به خاطر داشت اغلب معلولان در صورتی که واقعا نیاز به کمک فرد دیگری داشته باشند، از دیگران کمک میگیرند، در غیر این صورت نیاز به کمک کردن اجباری به آنان نیست.
به طور مثال، هیچ دلیلی ندارد وقتی یک فرد معلول براحتی میتواند غذای خود را بخورد، به او پیشنهاد کمک شود، اما وقتی مثلا برای تهیه کفش طبی خود به کمکهای واقعی دیگران نیاز دارد، آن موقع خبری از کمکهای مالی دولت و اطرافیان نباشد.
به بیان دیگر، هرگاه جنس کمک کردن به معلولان، تنها از سر دل سوختن، منقلب شدن و ضعیف انگاشتن معلولان باشد، جنس آن کمکهای کوچک و بزرگ، خود به خود رنگ و بوی ترحم میگیرد؛ همچنین نباید از خاطر برد که برخی معلولان از تواناییهای بسیار بالاتری نسبت به سایر اطرافیان خود برخوردار هستند و به همین دلیل نیز ملاک قرار دادن وضعیت جسمی معلولان نمیتواند معیار درستی برای سنجش تواناییهای آنان باشد.
به هر حال، معلول ایرانی در شرایطی قرار گرفته است که به دلیل در اختیار نداشتن حقوق اولیهاش، رفته رفته به سمت شهروند درجه دوم حرکت میکند و در این اوضاع و احوال، آن امری که میتواند معلولان را به استیفای حقوقشان نایل کند، مجموعهای از کمکهای هدفمند، علمی و حساب شده از سوی مسوولان و مردم است، در غیر این صورت با ترحم با معلولان نمیتوان انتظار معجزهای در بهبود اوضاع توانیابان ایرانی داشت.
انتخابات ریاست جمهوری انتخابات ریاست جمهوری 1403 انتخابات ریاست جمهوری چهاردهم مسعود پزشکیان سعید جلیلی مناظره انتخاباتی ایران علیرضا زاکانی قالیباف انتخابات محمدباقر قالیباف حمید نوری
هواشناسی ریزش معدن معدن تهران پلیس راهور سازمان هواشناسی شهرداری تهران جاده چالوس سیل سیاست وزارت بهداشت قتل
سهام عدالت مسکن حقوق بازنشستگان قیمت خودرو قیمت طلا خودرو قیمت دلار دولت سیزدهم ایران خودرو همستر کامبت بورس بازار خودرو
تلویزیون رسانه ملی اسدالله یکتا حج سینمای ایران سریال کربلا موسیقی عید غدیر سینما دفاع مقدس کتاب
هوش مصنوعی وزارت علوم دانشگاه آزاد اسلامی ایکس
رژیم صهیونیستی اسرائیل روسیه غزه آمریکا فلسطین جنگ غزه اوکراین چین حزب الله لبنان ترکیه جنگ اوکراین
یورو 2024 فوتبال پرسپولیس استقلال تیم ملی انگلیس سپاهان مس رفسنجان جام ملت های اروپا باشگاه پرسپولیس جام حذفی لیگ برتر یورو
اینترنت مرگ گوگل اپل ناسا تلگرام سامسونگ ایلان ماسک فیبرنوری
قهوه کاهش وزن دیابت مغز ویتامین سنگ کلیه میگرن