مشکل پوست من چیست

سخت است که آدم هر روز صبح که بیدار می شود, با یک ضایعه جدید پوستی مواجه شود و پزشکان هم نتوانند برای کنترل یا تخفیف آن راه حلی بدهند یا لااقل بگویند بالاخره نام بیماری چیست و چطور باید درمانش کرد

سخت است که آدم هر روز صبح که بیدار می‌شود، با یک ضایعه جدید پوستی مواجه شود و پزشکان هم نتوانند برای کنترل یا تخفیف آن راه‌حلی بدهند یا لااقل بگویند بالاخره نام بیماری چیست و چطور باید درمانش کرد. مهمان این هفته ما پدری است مهربان که در کنار همه مشکلات زندگی‌اش باید با مشکلی بجنگد که نمی‌داند چیست. او از این ضایعات پوستی دردسرسازی که ناخوانده مهمان پوستش شده‌اند

آقای میم از بندعباس:

هر روز بخشی از پوستم درگیر می‌شود

مردی ۴۲ ساله و ساکن شهر بندرعباس هستم. همسر و ۳ فرزند دختر دارم. ۸ ماه است به ناراحتی پوستی مبتلا شده‏ام. اولین علامت بیماری‏ ام قرمزی و خارش شدید در ناحیه زیربغل و بعد قوزک پایم بود که با پوسته شدن، تورم و ترک خوردگی پوستم همراه شد. قوزک پایم خاکستری شده و در حال حاضر آرنج یکی از دستان، بالای بیضه، دو طرف کشاله ران و جدیدا سر و دو طرف گوش‏ها و زیرشکمم نیز درگیر شده است. احساس می‏کنم انگل یا کرم در بدنم راه می‏رود. گاهی حتی بلور سفیدی مثل دانه‏های شکر روی بدن و ملحفه‌ام می‏بینم. وقتی به بدنم دست می‏کشم، احساس می‏کنم زیرپوست بدنم دانه دانه شده است. این بیماری مرا از زندگی، کار و همسر و فرزندانم دور و گرفتار کرده است. در شهر خودم نزد ۳ پزشک رفتم. پماد و قرص و آمپول شیری رنگی برایم تجویز کردند که تاثیری نداشت. لطفا کمکم کنید و در میزگردتان به مشکلم پاسخ دهید. ۹۴۸****۰۹۱۷

● نگاه متخصص پوست

دانستنی‌های اگزما

دکتر پدرام مهریان

عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی تهران

در شرح حالتان نوشته‌اید که آمپول شیری رنگ، خارش و حساسیت پوستتان را کم نکرده است. این آمپول همان استرویید یا کورتون است. توصیه می‌کنم هرگز خودسرانه از آن آمپول یا داروهای استروییدی دیگر برای کاهش علایم پوستی‌تان استفاده نکنید زیرا مصرف این داروها در طولانی‌مدت باعث می‌شود پوست به دارو عادت کند به‌طوری که اگر یک روز از آن استفاده نکنید، دچار خارش شدید می‌شوید. همچنین مصرف طولانی‌مدت مواد استروییدی، پوست را به‌تدریج نازک و درمان آن را بسیار سخت‌تر می‏کند بنابراین بهتر است فقط از مواد نرم‌کننده‌ای که فاقد مواد استروییدی هستند، استفاده کنید:

- همیشه پوستتان را چرب نگه‌دارید و از مواد نرم‌کننده استفاده کنید.

- لباستان باید همیشه نخی باشد. از پوشیدن لباس‌های چسب غیرنخی خودداری کنید تا باعث تحریک پوستتان نشود.

- محیطی که در آن کار می‌کنید نباید با مواد آلاینده آلوده باشد زیرا این مواد از ۲ طریق استنشاقی و تنفسی یا تماس مستقیم باعث ایجاد اگزما می‌شوند. اگر مجبورید در چنین محیطی کار کنید، ماسک مخصوص بزنید تا از استنشاق مواد آلاینده، ورود آنها به ریه‌ها، جذب شدن در خون و آشکار شدن آنها در پوست جلوگیری شود.

- هرگاه از محیط‌کارتان که آلوده به مواد آلاینده یا حتی گردوخاک است به خانه برگشتید، بلافاصله به حمام بروید و دوش بگیرید.

- هنگام استحمام، از صابون‌هایی که باعث خشک‌تر شدن پوست می‌شوند استفاده نکنید زیرا این صابون‌ها چربی پوست را از بین می‌برند. بهتر است به جای استفاده از صابون از شوینده‌هایی استفاده کنید که چربی پوست را حفظ و در عین حال پوست را تمیز می‌کنند. به این نوع صابون‌ها در اصطلاح پن گفته می‌شود. پن‌ها شکل صابون‌ هستند اما خصوصیت و عملکرد آن را ندارند و چربی پوست را از بین نمی‌برند.

- بعد از استحمام، تنتان را خیلی خشک نکنید و اجازه دهید مقداری رطوبت روی پوست باقی‌ بماند و بلافاصله کرم نرم‌کننده روی پوستتان بمالید. این کار باعث می‌شود رطوبت پوست به سرعت تبخیر نشود. در نتیجه رطوبت به‌تدریج جذب پوست می‌شود و آن را لطیف می‌کند.

- از کنار آلاینده‏ها به سادگی نگذرید. به‌طورکلی کسانی که در مناطق گرمسیر زندگی می‌کنند، کمتر دچار خشکی پوست می‌شوند زیرا تعریق زیادی دارند مگر اینکه مواد آلاینده در محل کار یا زندگی‌شان زیاد باشد. در این صورت پوست را تحریک می‌کند و باعث خارش آن می‌شود بنابراین آنها را جدی بگیرید و به توصیه‏هایی که شد، عمل کنید. از طرفی وقتی کسانی که پوست حساسی دارند عرق می‌کنند، نمک، اوره‌ و املاح موجود در عرق باعث تحریک پوستشان می‌شود. به همین دلیل باید مرتب استحمام کنند و اجازه ندهند عرق روی پوستشان باقی بماند.

● نگاه متخصص پوست

دانستنی‌های گال

دکترمحمدعلی نیلفروش‌زاده

رییس مرکز تحقیقات سلول‌های بنیادی

به عقیده من مشکل شما به اگزما شباهت بیشتری دارد تا گال. با این حال، توصیه می‌کنم حتما نمونه‌برداری کنید تا مطمئن شوید. در بیماری گال معمولا خارش شدیدی وجود دارد که هنگام خواب و در بستر که بدن شخص گرم می‌شود، تشدید می‌شود. چون انگل‌ها در اثر گرم شدن محیط و در بعضی مواقع به دلیل دوش آب گرم فعال و خارش شروع می‌شود. علایم دیگر شامل ضایعه‌های پوستی قرمز رنگ و برجسته، تورم موضعی، بثورات جلدی و تونل‌های زیر پوستی به طول ۳ تا ۱۵ میلی‌متر است. دانه‌هایی به شکل مروارید که محتوی مایع شفافی هستند و ‌هاله‌ای قرمزرنگ دور آن را احاطه کرده روی پوست پدید می‌آیند که هر یک از دانه‌ها قابل رویت است (معمولا به اندازه ته سنجاق است) و ممکن است به علت خاراندن زیاد، شکل خود را از دست بدهند و به‌صورت آثار خراش یا به صورت زخم‌هایی در محل‌های آلوده دیده شوند. اگزما مانند گال نیست که نیاز به جداسازی بیمار تا بهبودی کامل باشد و قابل انتقال نیست. بیماری گال یک بیماری انگلی خارش‌دار است که عامل آن بندپایی از گروه مایت‌ها یا هیره‌ها به نام سارکوپتس اسکاپیه است. مایت‌ها موجوداتی شبیه کنه اما بسیار کوچک‌تر و میکروسکوپی هستند. اندازه ماده‌های آنها حدود ۳/۰ میلی‌متر است. مایت نر که اندازه‌اش تقریبا نصف ماده است، پس از بارور کردن جنس ماده، بعد از مدت کوتاهی می‌میرد. هیره در هر شبانه‌روز حدود ۲ تا ۳ میلی‌متر زیر پوست پیشروی می‌کند و تخم‌هایش را داخل آن قرار می‌دهد. لاروهایی که از آنها خارج می‌شوند از سلول‌های پوست تغذیه و تونل‌های جدیدی را ایجاد می‌کنند تا نهایتا به هیره بالغ تبدیل شوند. دوره زندگی هیره از تخم تا تولد، ۱۰تا۲۴ روز طول می‌کشد.

راه اصلی انتقال گال، تماس نزدیک حداقل برای ۱۵ دقیقه با افراد آلوده و انتقال از طریق وسایل آلوده آنهاست. سایر راه‌های انتقال بیماری شامل خوابیدن در بستر دیگران که از سلامت و رعایت بهداشت فردی‌شان مطمئن نیستیم، زندگی در محیط‌های اجتماعی شلوغ و انتقال از راه لباس یا وسایل آلوده مثل لباس خواب است. عامل گال می‌تواند تمام افراد یک خانواده را در هر سنی که باشند مبتلا کند اما بچه‌های کمتر از ۱۵ سال حساس‌اند و معمولا اولین کسانی هستند که در خانه علامت‌دار می‌شوند.

● نگاه روان‌شناس

دکتر حسین ابراهیمی‌مقدم

مشاور خانواده و عضو هیات علمی دانشگاه آزاد اسلامی

درمان بیماری را از ذهنتان شروع کنید

بیماری شما احتمالا اگزماست که قطعا باید تحت نظر یک پزشک متخصص پوست درمان شود. از نظر شخصیتی، افرادی که بسیار حساس و زودرنج هستند یا افرادی که در زندگی استرس‌های ناگهانی را تجربه کرده‌اند بیشتر به این بیماری مبتلا می‌شوند.

به نظر می‌رسد استرس‌های مداوم با آزاد کردن برخی هورمون‌ها مثل آدرنالین و به تبع آن آزاد شدن چربی در خون و افزایش چربی خون برای در دسترس قرار دادن انرژی کافی در عضلات برای جنگ و گریز، باعث ایجاد مشکل‌های پوستی می‌شوند، بنابراین افرادی که به‌طور دائم در معرض استرس‌های محیطی‌ قرار دارند بیشتر از اگزما رنج می‌برند.

توصیه می‏شود در کنار درمان‌های دارویی که زیر نظر پزشک متخصص پوست انجام می‌شود سعی کنید استرس‌های روزمره زندگی و کارتان را شناسایی و حساسیت‌های بیش از اندازه را از خود دور کنید و نسبت به مسائل پیرامونتان دقت افراطی و وسواس‌گونه نشان ندهید.

معمولا کسانی که بار فعالیت و کار زیادی را تحمل می‌کنند نیز در معرض این بیماری قرار می‌گیرند. از این رو داشتن یک برنامه‌ریزی منظم نسبت به مسائل زندگی می‌تواند موثر باشد.

خارش موضعی و نسبتا شدید پوست می‌تواند این احساس اشتباه را در فرد ایجاد کند که حشره یا انگلی زیر پوست بدنش در حال حرکت است.

توصیه می‌شود تا جایی که می‌توانید مقاومت و از خاراندن پوستتان پرهیز کنید زیرا خارش زیاد باعث آسیب بیشتر پوست می‌شود و اگزما را در قسمت‌های دیگر منتشر می‌کند.

سعی کنید افکارتان را نسبت به موضوع‌های دیگر درگیر کنید. هر چقدر به مشکل پوستی‌تان بیشتر فکر کنید و به‌طور وسواس‌گونه مدام جلوی آینه بایستید و خودتان را وارسی کنید اگر مشکل سطحی و کوچک باشد هم در ذهنتان بزرگ می‌شود چه برسد به اینکه بیماری مناطق وسیعی از پوست را درگیر کرده باشد.

مسلما نگهداری از پوست با کرم‌های موضعی تجویزشده، استفاده نکردن از کیسه و لیف و عدم مصرف آب‌های سنگین که متخصصان پوست تجویز می‌کنند مفید خواهد بود.

● خانواده بیمار باید از او حمایت کنند

خانواده و به‌خصوص همسر بیمار، نقش مهمی در ایجاد آرامش وی خواهد داشت. البته گاهی برخی بیماری‌های پوستی می‌توانند مسری باشند و به‌راحتی به همسر فرد منتقل شوند مانند زگیل‌های تناسلی.

در این صورت برای پیشگیری از انتقال بیماری به همسر باید برخی احتیاط‌ها صورت بگیرد و از دستورهای پزشک پیروی شود اما اگر پزشک تشخیص دهد که بیماری پوستی قابل‌انتقال نیست، همسر فرد بیمار باید وانمود کند که رابطه زناشویی آنها مانند گذشته است و اتباطاتشان از نظر عاطفی مشکلی پیدا نکرده است. زیرا عدم همکاری همسر و نشان دادن احساس بد در رابطه با همسرش، می‌تواند این حس را در بیمار ایجاد کند که بسیار متفاوت و منزجرکننده شده است. اگر چنین حسی در بیمار ایجاد شود، به‌تدریج اعتمادبه‌نفسش دچار مشکل خواهد شد و این حس، روند بیماری را بدتر می‌کند.

به همسر این آقا توصیه می‌کنم به همسرش آرامش بدهد و از به کار بردن الفاظ ناخوشایند در مورد بیماری او و حتی نگاه کردن با حالت بد به ضایعه‌های پوستی‌اش خودداری و به او در درمان بیماری کمک کند.

● نگاه متخصص پوست

دکتر سیدناصر عمادی

عضو هیات علمی دانشگاه

علوم‌پزشکی تهران

بیماری ایشان

یا اگزماست یا گال

مریم منصوری

«میزگردزیبایی» درباره ضایعات پوستی یکی از خوانندگان «سلامت» با حضور

دکتر سیدناصر عمادی، دکتر محمدعلی نیلفروش‌زاده و دکتر پدرام مهریان متخصصان پوست و دکتر حسین ابراهیمی‌مقدم روان‌شناس