دوشنبه, ۱۷ اردیبهشت, ۱۴۰۳ / 6 May, 2024
مجله ویستا

هشدار برای فوتبال ایران


هشدار برای فوتبال ایران

وقتی در جریان کنفرانس مطبوعاتی خاویر کلمنته در تهران به وی گفتند فوتبال کشوری را تحویل گرفته که آقای آسیا است جواب به جا و صحیحی داد, او گفت تا آنجا که من می دانم آقایی شما در فوتبال آسیا به جوانی های من و ,۳۰ ۴۰ سال پیش باز می گردد و شما مدت ها است که به زیر سایه امثال ژاپن و کره جنوبی رفته اید

وقتی در جریان کنفرانس مطبوعاتی خاویر کلمنته در تهران به وی گفتند فوتبال کشوری را تحویل گرفته که آقای آسیا است جواب به جا و صحیحی داد، او گفت: تا آنجا که من می دانم آقایی شما در فوتبال آسیا به جوانی های من و ،۳۰ ۴۰ سال پیش باز می گردد و شما مدت ها است که به زیر سایه امثال ژاپن و کره جنوبی رفته اید. مربی سابق تیم ملی اسپانیا حتی به عربستان هم اشاره ای نکرد و به این نکته نیز نپرداخت که استرالیا ۲ سال و ۲ ماهی است به جمع آسیایی ها پیوسته است و عراق نسخه آخر جام ملت های آسیا را برده است.

اگر کیفیت و روال کار از تایید نظریه مربی اسپانیایی حکایت می کنند، آماری که باز وی اشاره ای به آن نکرد، نیز چنین می کنند. از آخرین مرتبه ای که جام ملت های آسیا را بردیم ۳۲ سال می گذرد و در دوره آخر این پیکارها که تابستان امسال در خاک۴ کشور شرق قاره برپا شد، ایران در همان مرحله یک چهارم پایانی حذف شد. در این مدت مدید حتی یک بار به فینال این جام هم نرسیده ایم، اما برخی رقبای ما که مدعی برتری بر آنها هستیم، در همین دوره زمانی رکوردهای محیرالعقولی را به جای نهاده اند که باور آنها واقعا سخت است. سرآمد آنها عربستان است که در ۷ دوره واپسین جام ۶ بار فینالیست شده و ۳ جام را به خانه برده است.

به واقع از ۱۹۸۴ به بعد فقط در سال ۲۰۰۴ بود که عربستان از رسیدن به دیدار نهایی بازماند و در تمام ادوار دیگر جام حداقل به فینال رسیده است. تیم بعدی ژاپن است که از ۱۹۹۲ به بعد و در ۵ دوره برگزار شده جام از آن تاریخ به این سو ۳ بار به فینال رسیده و هر ۳ مرتبه قهرمان شده و در سال ۲۰۰۷ نیز به رتبه چارم دست یافته است و فقط در سال ۹۶ از رسیدن به جمع ۴ تیم مرحله پایانی بازمانده است. همین چین که ما همیشه بر آن سایه انداخته و فوتبالش را قبول نداشته ایم، از ۱۹۸۴ تا به حال در دو دوره( ۱۹۸۴ و ۲۰۰۴) فینالیست و نایب قهرمان شده و همان طور که پیشتر آمد، ما حتی حسرت یک فینال بر دل مان مانده است.

● غیرقابل قیاس

البته در این سال های طولانی ( ۱۹۷۶ به بعد) ایران در ۳ نوبت رشته فوتبال را در بازی های آسیایی فتح کرده، اما از یک سو دوره ۱۹۹۸ این پیکارها بدون حضور کامل مدعیان برپا شد و از دوره ۲۰۰۲ به بعد فقط مختص رده سنی زیر ۲۳ سال بوده و بنابراین بیش از پیش غیرقابل قیاس با جام ملت های آسیا و تحت الشعاع آن بوده و اصلا نمی توان آن را همپا با جام ملت ها دانست و اصولا فقط فاتح آن جام می تواند خودش را قهرمان قاره بنامد و نه تیم هایی که در بازی های آسیایی مدال طلا بگیرند. نه فقط شرایط به هم ریخته فوتبال ما و تشکیلات نابسامان آن در دو سال اخیر نشانگر عدم آقایی ما بر فوتبال قاره بوده و نتایج جام ملت های آسیا آن را تضمین و قطعی کرده است، بلکه شروع اخیر دور مقدماتی جام جهانی ۲۰۱۰ در قاره آسیا نیز مهر تایید بر آن به حساب آمده است. اواخر هفته پیش در روزی که کره جنوبی و ژاپن بدون فشار آوردن مفرط به خود ۴ گل به حریفان زدند و استرالیا نیز ۳ گل در دروازه قطر کاشت، تیم ملی ایران در ورزشگاه آزادی تهران ۹۰ دقیقه دور خودش گشت و گشت و خودش را دور زد و بالا و پایین شد، اما آخر هم راهی برای گلزنی به تیم متوسط سوریه نیافت و با تساوی بدون گل از زمین خارج شد.

● ذات زیبا

البته فوتبال ایران هنوز ذاتا فوق العاده و فنی و زیبا است و به لحاظ استعدادهای ذاتی و طبیعی در سطح قاره کهن هیچ کس با آن برابری نمی کند اما عدم آموزش ریشه ای بازی گروهی و نبود تداوم در کار و نابسامانی های داخلی و سستی ها و لغزش های تشکیلاتی که نقطه اوج آن ماجراهای دو سال اخیر بوده، باعث شده که از اریکه قدرت به زیر آییم و فقط در فکر و خیال مدعی سروری بر فوتبال آسیا باشیم.چه فایده که بهترین بازیکنان فردی فوتبال آسیا را داشته باشیم، اما فن استفاده صحیح و اکمل از آنها در قالب های گروهی مناسب را نشناسیم و در بازی تیمی بلنگیم و به دفعات کمتر از حق خود نتیجه بگیریم؟ و چه فایده که دیگر فوتبال تیمی برتر آسیا نباشیم و خودمان فکر کنیم که هستیم.

● کجا ایستاده ایم؟

بحرین و عمان و حتی امارات به لطف آموزش های بهتر، از بازی های گروهی بهتری نسبت به ما برخوردار شده اند و با این که استعداد ذاتی فوتبال شان یک صدم ما نیست، گاه سد راه ما می شوند و ما حتی در انتخاب سرمربی تیم ملی به بیش از ۶ ماه زمان نیاز پیدا می کنیم. وقایع نابسامان سال های اخیر و گرایش نه چندان زیاد مربیان نامدار خارجی به قبول پست مربیگری تیم ملی نشانه مشکلات فوتبالی است که هنوز می پندارد در قاره اول است اما ۵/۱ سال بدون فدراسیون بود و بیش از ۳ دهه است که در آن قاره قهرمان نشده است!

وصال روحانی