ردیابی آثار متان بر یک سیاره دوردست خارجی

برای نخستین بار یک ملکول حاوی کربن در سیاره ای خارج از منظومه شمسی ردیابی شده است.
این سیاره از نوع مشتری اما بسیار نزدیکتر به ستاره مرکزی است
ترکیب ارگانیک متان در اتمسفر سیاره …

برای نخستین بار یک ملکول حاوی کربن در سیاره ای خارج از منظومه شمسی ردیابی شده است.

این سیاره از نوع مشتری اما بسیار نزدیکتر به ستاره مرکزی است

ترکیب ارگانیک متان در اتمسفر سیاره ای که در فاصله ۶۳ سال نوری از زمین دور یک ستاره دیگر غیر از خورشید می گردد پیدا شد.

آثار آب نیز در اتمسفر این سیاره ردیابی شده است، اما دانشمندان می گویند که این کره داغ تر از آن است که امکان بقای موجودات زنده در آن وجود داشته باشد.

به گفته دانشمندان این یافته که در نشریه "نیچر" تشریح شده گام مهمی در جهت اکتشاف کرات تازه ای است که ممکن است محیط مساعدتری برای حیات فراهم کنند.

متان که از کربن و هیدروژن تشکیل شده، ساده ترین ترکیب ارگانیک ممکن در جهان است.

در برخی شرایط خاص، متان می تواند نقشی کلیدی در کنش و واکنش های شیمیایی اولیه که برای تشکیل حیات بسیار مهم تلقی می شود بازی کند.

دانشمندان این گاز را در جو یک سیاره اندازه مشتری به نام "اچ دی ۱۸۹۷۳۳بی" یافتند.

جیووانا تینِتی، از "کالج یونیسورسیتی" لندن که از نویسندگان مقاله "نیچر" است به بی بی سی گفت: "این سیاره یک غول گازی و بسیار شبیه به سیاره مشتری در منظومه شمسی است، اما خیلی نزدیک به ستاره اش دور می زند."

"متانی که آنجا هست، هرچند می توانیم آن را یک ماده ارگانیک بنامیم، اما ناشی از حیات نیست - چرا که آن محیط برای تشکیل حیات خیلی داغ است."

تایید وجود بخار آب

دکتر تینتی و دیگر نویسندگان مقاله شامل مارک سواین و گواتام واسیشت از آزمایشگاه رانش جت (جی پی ال) در شهر پاسادینا در کالیفرنیا، شواهد گویای حضور متان در اتمسفر این سیاره را با استفاده از تلسکوپ فضایی هابل یافتند.

رصدها درحالی انجام شد که سیاره از نگاه زمین از برابر ستاره مرکزی عبور می کرد. با گذر نور از اتمسفر این سیاره، گاز متان اثر شیمیایی خود را بر نور گذاشت.

شیوه ای موسوم به اسپکتروسکوپی، که نور را به اجزای آن تقسیم می کند، "اثر انگشت" شیمیایی متان را آشکار کرد.

محققان همچنین یافته ای قبلی درباره این سیاره توسط تلسکوپ فضایی اسپیتزر را تایید کردند - اینکه اتمسفر "اچ دی ۱۸۹۷۳۳ بی" حاوی بخار آب نیز هست.

به گفته دانشمندان این نشان می دهد که هابل، اسپیتزر و نسل تازه دیگری از تلسکوپ های فضایی که در آینده به فضا پرتاب خواهند شد می توانند با استفاده از اسپکتروسکوپی، ملکول های ارگانیک را بر سایر سیارات خارج از منظومه شمسی ردیابی کنند.

دکتر تینتی گفت که این تکنیک در نهایت می تواند در مورد سیاراتی خارجی که به نظر می رسد برای پیدایش حیات مساعدتر باشند به کار گرفته شود.

وی گفت: "من مسلما فکر می کنم که جایی در کرات دیگر حیات هست. نظر شخصی من این است که خیلی خودخواهانه است اگر فکر کنیم ما تنها موجودات زنده در جهان هستی هستیم."

تاکنون ۲۷۰ سیاره در اطراف ستاره های دیگر غیر از خورشید پیدا شده است.

دانشمندان در مورد اکثر آنها هنوز چیزی بیش از جرم و مشخصات مداری سیاره را نمی دانند.

اما به گفته آدام شومن از دانشکده علوم سیارات در دانشگاه آریزونا در آمریکا گفت دانشمندان بالاخره شروع به حرکت ورای این اطلاعات اولیه کرده اند.

هیجان نسبت به یافتن کرات مشابه زمین ناشی از احتمال وجود حیات در آنهاست یا اینکه شاید انسان قرن ها بعد بتواند مستعمره هایی در آنها تشکیل دهد.

کلید تحقیق در این زمینه، ناحیه به اصطلاح "Goldilocks Zone" است، ناحیه ای که در آن سیاره در فاصله مناسب از ستاره مرکزی قرار دارد به طوری که سطحش بیش از حد داغ یا بیش از حد سرد نباشد و امکان وجود آب به صورت مایع در آن وجود داشته باشد.