پنجشنبه, ۱۳ اردیبهشت, ۱۴۰۳ / 2 May, 2024
مجله ویستا

عاقبت ظلم و بیدادگری


عاقبت ظلم و بیدادگری

حکیمی درحال گفتگو با عده ای از مومنان بود. در بین سخنان او که درباره آتش افروزی ظالمان و گردنکشان تاریخ و آزار و اذیت های فراوانی که آنها به مردم وارد کرده اند، بود ـ مومنی گفت: …

حکیمی درحال گفتگو با عده ای از مومنان بود. در بین سخنان او که درباره آتش افروزی ظالمان و گردنکشان تاریخ و آزار و اذیت های فراوانی که آنها به مردم وارد کرده اند، بود ـ مومنی گفت:

آقا! این خدانشناسان بزرگ، روی تاریخ بشر را سیاه کرده اند! اینها ما را هم نزد فرشتگان سر به زیر و سرافکنده کرده اند. اینها با پیروی دقیق و گوش سپردن همه جانبه به شیطان، آرامش و آسایش را از بندگان خدا گرفته اند...

حکیم اظهار داشت: بله، متاسفانه، از اینها هم بدتر عمل کرده اند!

سپس با لحن سوزناکی در حالیکه اشک از گوشه چشمانش بیرون زده بود نجوا کرد که خداوند فرموده است:

بندگان ما امانت بوده اند در کف این طاغیان کالوده اند

جای تدبیر امور و کارشان دائما می کرده اند آزارشان

گرگها بودند در پوستین میش مال مردم می زدند درمال خویش

روی دنیا را سیه کردند و تار احمقان معجب بی بند و بار...

سپس آهی کشید و ساکت شد.

جوانی که در جمع حاضر بود پرسید: آقا! به نظرم می رسد که آخر عاقبت حکام جور، خیلی وحشتناک باشد، یعنی اینها به همان اندازه ای که به مردم آزار رسانده اند، باید آزار ببینند!

حکیم گفت: همینطور است! و حماقتی بالاتر از این نیست که انسان بخاطر حکومت چند روزه، برای عالم آخرت و خانه ابدی خویش اینهمه درد و رنج و گرفتاری و عذاب بفرستد.

دیگری گفت: منظورتان این است که حکام جور بزرگ، احمقهای بزرگ بوده اند؟

حکیم اظهار داشت: بله!

پیرمردی که دربین جمع بود گفت:

ای کاش می دانستیم که عذاب جهنمی فراعنه، نرونها، کسری ها، پادشاهان و حکام جور که اینهمه ظلم و ستم کرده اند، چگونه است.

حکیم گفت: خداوند سبحان در آیات متعدد قرآن پرده از انواع و اقسام عذابهایی که آنها برای خود فرستاده اند و در دوزخ گرفتار آنها می باشند، اشاره فرموده است؛ مثلا در آیات ۱۷ و ۱۶و ۱۵ ابراهیم می فرمایند: وخاب کل جبار عنید، من ورائه جهنم و یسقی من ماء صدید. یتجرعه و لایکاد یسیغه و یاتیه الموت من کل مکان و ما هو بمیت و من ورائه عذاب غلیظ...

هر گردنکش جبار و منحرفی، ناامیدو نابود شد! به دنبال او جهنم خواهد بود؛ و (به او) از آب بد بوی متعفنی نوشانده می شود. (او) به زحمت جرعه جرعه آن را سرمی کشد؛ و هرگز حاضر نیست به میل خود آنرا بنوشد؛ و (بخاطر عذابهای شدید) مرگ از هر سو به سراغش می آید؛ ولی با اینهمه نمی میرد (که راحت شود)؛ و به دنبال آن، عذاب شدیدی (برای او) است...

یکی از حاضرین گفت: چه آخر عاقبت نکبت باری دارند گردنکشان و حکام جور!

و حکیم افزود: بله، آه از روزگارشان!

عباسعلی کامرانیان