اولویت های صنعت نرم افزار چیست

صنعت نرم افزار در كشور ما از جنبه های مختلفی دچار ضعف و مشكل است این مشكلات نیز به حدی است كه صنعت نرم افزار ایران را با بحران های جدی مواجه كرده و این در حالی است كه مشكلات مذكور به ناگاه و یك شبه به وجود نیامده اند, بلكه این مواردی است كه به علت بی مهری و كم توجهی به این صنعت پرسود از گذشته تا كنون وجود داشته و شاید به همین علت است كه كارشناسان به اشكال مختلف از «فنا یا بقا»ی این صنعت سخن می گویند تا شاید به این ترتیب توجهات بیشتری از سوی مسئولان امر به صنعت نرم افزار و تولید كنندگان داخلی شود

صنعت نرم‌افزار در كشور ما از جنبه‌های مختلفی دچار ضعف و مشكل است. این مشكلات نیز به حدی است كه صنعت نرم‌افزار ایران را با بحران‌های جدی مواجه كرده و این در حالی است كه مشكلات مذكور به ناگاه و یك شبه به وجود نیامده‌اند، بلكه این مواردی است كه به علت بی‌مهری و كم توجهی به این صنعت پرسود از گذشته تا كنون وجود داشته و شاید به همین علت است كه كارشناسان به اشكال مختلف از «فنا یا بقا»ی این صنعت سخن می‌گویند تا شاید به این ترتیب توجهات بیشتری از سوی مسئولان امر به صنعت نرم‌افزار و تولید كنندگان داخلی شود. تمام اصرار و فشار كارشناسان و فعالان این عرصه نیز به علت آن است كه آنها پتانسیل‌ها و توانایی‌هایی را در كشور و در صنعت نرم‌افزار می‌بینند كه ذره ذره در حال از دست رفتن است. اما درعین حال برخی از نهاد های خصوصی و دولتی نیز ظاهراً یا عملاً در تلاش برای حفظ و رونق بخشیدن به صنعت نرم‌افزار كشور هستند.

بدیهی است كه هر بخشی به فراخور توان، امكانات و اختیارات خود باید به شكلی به شكوفایی بخشی از این صنعت كمك كند تا به این ترتیب و با اصلاح اجزاء به اصلاح كل برسیم. ولی در اینجا پرسش بسیار مهمی مطرح می شود. پرسشی كه پاسخ به آن از اتلاف انرژی ، نیروی انسانی، منابع ملی، موازی كاری، شكست و تشدید ابهامات در سودمند بودن صنعت نرم‌افزار جلوگیری خواهد كرد.

● اولویت های صنعت نرم افزار چیست؟

این پرسشی است كه پیش از هر حركتی ابتدا باید به آن پاسخ داد. چرا كه در غیر این صورت نه تنها مشكلی حل نمی‌شود بلكه شاهد اتلاف منابع ملی و سایر مسائلی كه در پاراگراف قبل به آنها اشاره شد نیز خواهیم بود. كما این كه در حال حاضر این اتفاق به نوعی افتاده و ما شاهد صرف بودجه‌ها ومنابعی از سوی برخی از نهادها هستیم كه در راستای اولویت‌ها و نیازهای فعلی این صنعت نیست. حال اینكه چه كسی باید به مسائلی از این دست رسیدگی كرده و مانع اقدامات موازی و كم فایده شود موضوعی است كه باید به شكل جداگانه و در مبحث بعدی مورد بررسی قرار گیرد.

اما در خصوص اولویت‌های صنعت نرم‌افزار و این كه ما به ترتیب باید دست به چه اقداماتی بزنیم تا به اهداف مورد نظر برسیم، میرابراهیمی( دبیر جشنواره نرم‌افزارهای چندرسانه‌ای) خوانساری (رییس كمیته نرم‌افزار انجمن شركت‌های انفورماتیك) و طلایی( رییس اتحادیه صادركنندگان نرم‌افزار ایران) نظراتی ارائه كرده‌اند كه در پی می‌آید. جا دارد مسئولان امر و به ویژه مدیران دستگاه‌های دولتی كه از بودجه عمومی كشور(بیت‌المال برای صنعت نرم‌افزارهزینه می‌كنند، به این موارد توجهی ویژه داشته باشند تا زمینه رشد و توسعه واقعی صنعت نرم‌افزار را فراهم كرده وبه بیراهه نروند.

مهندس محسن میرابراهیمی( دبیر جشنواره نرم‌افزارهای چندرسانه‌ای) در خصوص اولویت‌های صنعت نرم‌افزار چنین می گوید: «ابتدا و قبل از تولید، باید استراتژی و برنامه‌های استراتژیك دولت در صنعت نرم‌افزار را مشخص كنیم و ببینیم جایگاه كشور كجاست. سپس به قوانین و چارچوب‌ها می‌رسیم. ما باید قوانین شفاف و كاملی تدوین كنیم. موضوع بعدی تقویت زبان انگلیسی است. موضوع دیگر به افزایش سطح همكاری‌های ما با دنیا و كشورهای پیشگام در این عرصه باز می‌گردد. برای مثال سفارتخانه‌های ما در خارج از كشور باید برنامه و روش‌های گسترده‌ای را در ایجاد ارتباطات بر عهده بگیرند. اما در خصوص حضور در بازارهای جهانی نیز باید گفت این پروسه و این مرحله خود به خود شكل می‌گیرد و محصولات و شركت‌های ما وارد عرصه‌های بین‌المللی می‌شوند كما این كه معدود شركت‌های موفق ایرانی خودشان به این توان رسیده‌اند كه به بازار جهانی وارد شوند.» اما مهندس خوانساری (رییس كمیته نرم‌افزار انجمن شركت‌های انفورماتیك) در مورد اولویت‌ها و ترتیب حل مسائل و مشكلات صنعت نرم‌افزار به این موارد اشاره می كند:

۱- تقویت و شناسایی نیروی انسانی(شامل نیروهای مدیریتی فعال و نیروهای كارشناسی ماهر)

۲- مسائل پایه‌ای شامل قوانین و مقررات مانند كپی‌رایت و بحث‌های مالیاتی، امكانات سرمایه‌گذاری، زیرساخت‌های مخابراتی، قوانین صادرات و اعمال سیاست‌های تشویقی

۳- مسائل مربوط به فرایند تولید نرم‌افزار(ما به متدولوژی كلان در سطح كشور نیاز داریم، ما به روش‌های تضمی كیفیت و كنترل پروژه نیاز داریم و موضوع تقویت زبان انگلیسی نیز از جمله مسائل مطرح است.)

۴- نوآوری. باید نوآوری در دانشگاه‌ها و مراكز علمی و پژوهشی شكل بگیرد و قوانین اختراع نرم‌افزارها به بلوغ برسد. در نهایت نیز باید از یك سو اقدام به تنش‌زدایی با كشورهای دیگر و ارتقای سطح همكاری‌های فنی كرده و از سوی دیگر به شناسایی قابلیت‌ها پرداخت. حضور در نمایشگاه‌های خارجی و بهبود چهره عمومی كشور نیز از جمله مواردی است كه باید مد نظر قرار گیرد.

مهندس طلایی( رییس اتحادیه صادركنندگان نرم‌افزار ایران) نیز رسیدگی به مسائل مدیریت پروژه‌ها، نیروی ماهر، قوانین(كپی‌رایت)، جذب سرمایه‌گذاری‌های خارجی، انجام كارهای تحقیقاتی و حضور در بازارهای خارجی را از اولویت‌های صنعت نرم‌افزار می‌داند.

علی شمیرانی