گلوکومتر رایگان یک حقه است

متاسفانه در کشور ما هزینه‌های پزشکی بسیار بالاست. این هزینه‌ها شامل هزینه ویزیت،آزمایش‌ها و داروهاست.
قیمت دارو گران است و بسیاری از داروها تحت‌ پوشش بیمه نیستند یا اگر باشند …

متاسفانه در کشور ما هزینه‌های پزشکی بسیار بالاست. این هزینه‌ها شامل هزینه ویزیت،آزمایش‌ها و داروهاست.

قیمت دارو گران است و بسیاری از داروها تحت‌ پوشش بیمه نیستند یا اگر باشند داروخانه‌ها عرضه آنها با بیمه سرباز می‌زنند. ما معمولا نسخه را ۳ ماهه تجویز می‌کنیم ولی زمانی که بیماران به داروخانه مراجعه می‌کنند فقط نیمی از دارو را دریافت می‌کنند. قیمت هر ویال انسولین ۶۵۰۰ تومان است. این در حالی است که برخی بیماران نیاز به انسولین‌‌های خارجی دارند. بیمارانی که سالمند هستند، سواد ندارند یا به علت بیماری دچار اختلال‌های بینایی شده‌اند باید انسولین را به صورت پن دریافت کنند زیرا قادر به تنظیم انسولین نیستند و بهتر است از انسولینی استفاده کنند که درجه روی قلم تنظیم شده است. هزینه بیماران بستگی به نوع داروی مصرفی آنها دارد.

هزینه ماهانه داروهای هر بیمار به طور متوسط ۲۰ تا ۳۰ هزار تومان است (البته اگر انسولین دریافت نکند) انجام آزمایش‌ها نیز بار دیگری بر دوش بیماران است. بیشتر آزمایشگاه‌ها ۵۰ تا ۷۰ درصد هزینه‌ها را از بیماران دریافت می‌کنند. برخی از شرکت‌ها گلوکومتر رایگان در اختیار بیماران قرار می‌دهند اما این حقه و ترفندی بیش نیست زیرا از نوارهایی که بیمار تهیه می‌کند سود آن را جبران می‌کنند. تبلیغاتی نیز از جانب شرکت‌های مختلف و داروخانه‌ها در مورد داروهای خارجی و ایرانی دیده می‌شود. این تبلیغات صرفا برای به دست آوردن منفعت‌ بیشتر است و بیماران را از نظر روانی دچار سردرگمی می‌کند.

مشکل دیگر بیماران به خصوص کودکان مربوط به تزریق انسولین است. متاسفانه انسولین خوراکی وجود ندارد و انسولین‌های استنشاقی به علت قیمت بالا و عوارض جابنی از بازار دارویی حذف شده‌اند. به طور کلی رابطه مالی پزشک و بیمار باید قطع شود. در بسیاری از کشورهای دنیا انسولین و حتی سرنگ آن برای بیماران دیابتی به خصوص کودکان رایگان است. توده مردم قادر به تهیه اقلام دارو نیستند و بیمه‌ها به هر نحوی که بتوانند از پوشش دادن خدمات شانه خالی می‌کنند.

دکتر سیدمحسن خوش‌نیت

فوق‌تخصص غدد و عضو هیات

علمی دانشگاه علوم پزشکی تهران