توزین

شاید نخستین قومی که وزن کردن را ابداع نمود مصریان در هفت هزار سال پیش، بودند. نخستین آلت و دستگاه وزن کردن، دو وزنه در دو انتهای میله افقی و ایجاد توازن میان وزنه و جنس مورد و زن …

شاید نخستین قومی که وزن کردن را ابداع نمود مصریان در هفت هزار سال پیش، بودند. نخستین آلت و دستگاه وزن کردن، دو وزنه در دو انتهای میله افقی و ایجاد توازن میان وزنه و جنس مورد و زن مثلاً خرما، گندم، صورت می‌گرفت این دستگاه عبارت از یک میله عمودی در مرکزش ریسمانی می‌گذرانیدند به‌طوری‌که میله در حال عادی به‌طور افقی قرار گرفته باشد، آنگاه در انتهای این میله دو کفه ترازو با ریسمان‌های دیگری آویخته شده بود، دو کفه خالی در یک سطح مساوی قرار می‌گرفت، آنگاه جسمی را که وزنش معلوم (وزنه) در یک کفه و چیزی را که می‌خواستند وزن کنند در کفه دیگر می‌گذاشتند. به این ترتیب ترازو ساخته و از پنج هزار سال پیش به این طرف مورد استفاده بوده است البته در طول تاریخ تغییرات و اصلاحاتی در دستگاه ترازو صورت گرفت از جمله در حدود تاریخ تولد حضرت مسیح رومی‌ها اصلاحاتی در ترازو به‌عمل آوردند. (از مرکز شاهین سوزنی را گذرانیدند که به منزله نقطه مرکزی میله توزین است) قپان نیز از اختراعات رومیان است و این دو اختراع اساس دستگاه‌های وزن کردن امروزی است که تکامل بسیار یافته است. امروزه با ترازوهای مدرن و دقیق چیزهائی را وزن می‌کنند که در گذشته مقدور نبود. مثلاً با ترازوهای جدید می‌توان موی، انسان یا نوشته‌های یک تکه کاغذ یا یک تریلی یا حتی یک قطار را وزن کرد.

ترازوهائی که در کارهای علمی و آزمایشگاهی به کار می‌رود باید خیلی دقیق باشد به‌طوری‌که تا یک ۱۰۰۰۰۰۰۰۰ روم مثلاً گرم را بتوان وزن کرد.