تاریخچه فنآوری تلویزیون

تاریخچه فن آوری تلویزیون می تواند به دو بخش تقسیم شود پیشرفت هایی که به اصول و قواعد الکترونیکی و مکانیکی وابسته هستند و دیگر پیشرفت هایی که صرفاً وابسته به اصول الکترونیکی هستند در دومین مورد که در تمامی تلویزیون های مدرن بکار رفته شده, نیز نمی توان دیدگاه های مربوط به سیستم های مکانیکی و اختراعات آن را نادیده گرفت کلمه تلویزیون یک لغت ترکیبی است که از زبان های لاتین و یونانی برگرفته شده است لغت Tele در زبان یونان به معنی دور و کلمه vision در لاتین به معنای دید است این لغت اغلب به طور مختصر به شکل TV نوشته می شود

تاریخچه فن آوری تلویزیون می تواند به دو بخش تقسیم شود : پیشرفت هایی که به اصول و قواعد الکترونیکی و مکانیکی وابسته هستند. و دیگر پیشرفت هایی که صرفاً وابسته به اصول الکترونیکی هستند در دومین مورد که در تمامی تلویزیون های مدرن بکار رفته شده، نیز نمی توان دیدگاه های مربوط به سیستم های مکانیکی و اختراعات آن را نادیده گرفت. "کلمه تلویزیون" یک لغت ترکیبی است که از زبان های لاتین و یونانی برگرفته شده است. لغت Tele در زبان یونان به معنی "دور" و کلمه vision در لاتین به معنای "دید" است این لغت اغلب به طور مختصر به شکل TV نوشته می شود.

‌● تلویزیون مکانیکی:

نهاد (ماهیت) اصلی سیستم تلویزیونی کنونی، از کشف قابلیت نوررسانی سلینوم به وسیله " ویلوجی بای اسمیت" در سال ۱۸۷۳ و اختراع یک دیسک آستن به وسیله " پاول گاتلیب نیپکو(Paul Gottlieb Nopkow) در سال ۱۸۸۴ میلادی شکل گرفت. نیپکو یک دانش آموز آلمانی در سال ۱۸۸۴ نخستین سیستم تلویزیونی الکترومکانیکی را اختراع کرد. طرح چهارچوب شکل نیپکو، به عنوان نخستین تلویزیون مطرح شد. " کنستانتین پرسکی" لغت تلویزیون را در مقاله ای در " کنگره بین المللی الکتریسته" در نمایشگاه بین المللی جهان در پارس در ۲۵ آگوست ۱۹۰۰ مطرح کرد. مقاله پرسکی فن آوری های موجود در بخش الکترومکانیکی را مورد بررسی قرار داد. استفاده از نورسلینوم و دیسک اسکن نیپکو، نخستین استفاده عملی از ترکیب تصاویر و عکس ها است که کمک کرد تا در اولین دهه قرن ۲۰ تصاویر ترام دار به وسیله کپی برداری از خطوط تلفن و تلگراف به عنوان یکی از خدمات مطبوعاتی پخش شود. با این وجود این یافته ها در زمینه فن آوری لامپ تقویت صوتی تا سال ۱۹۰۷ عملی نشد. نخستین نمایش از پخش آنی تصاویر دو صوتی (dv,tone) بوسیله " جورجزدیگنوکس" و " ای فورینر" با استفاده از یک غلتک چرخان به عنوان اسکنر و یک ماتریکس با لامپ های سلبنیوم ۶۴ به عنوان ریسیور در سال ۱۹۰۹ در پاریس صورت گرفت.

در سال ۱۹۱۱ میلادی " بوریس رونسیگ" و دانشجویش " ولادمیرکوسها وریکین" با استفاده از یک اسکنر مکانیکی غلتکی شکل، یک سیستم تلویزیونی را ایجاد کرد که به عقیده خود ورسکین، تصاویر بسیار ساده را از طریق سیم ها به بخش های الکترونیکی ریسیور منتقل می کرد. ولی تا این سیستم جابجایی تصاویر امکان پذیر نبود؛ چرا که حساسیت اسکنر کافی نبوده و لامپ سلنیوم بسیار عایق بندی بود. در ۲۵ مارس ۱۹۲۵ یک مخترع اسکاتلندی با نام " جان لاگی پلیدد" در مغازه سلفدیج در لندن تصاویری متحرک به صورت سایه نما در تلویزیون را به نمایش گذارد. اما در صورتی که تلویزیون به معنای پخش تصاویر زنده، متحرک و تدام دار و نه تصاویر سایه نما و دو صوتی تعریف شود، بگیرد نخستین بار به این فن آوری در دوم اکتبر ۱۹۲۵ دست یافت. وی سپس نخستین نمایش عمومی از یک سیستم تلویزیونی فعال را به اعضای موسسه سلطنتی و یک گزارشگر روزنامه در ۲۶ ژانویه ۱۹۲۶ در آزمایشگاه خود در لندن ارائه کرد.

برخلاف سیستم های الکترونیکی با چندین هزار خطوط قابل تجزیه، در مورد قبل، تصاویر اسکن شده به طور عمودی با استفاده از یک دیسک اسکنر با لنزهای دوتایی مارپیچی، شکل اختراعی " بایرد" تنها ۳۰ خط قابل تجزیه برای ایجاد یک تصویر قابل درک از چهره انسان داشت.

" بایرد" در سال ۱۹۲۷ سیگنالی را برای خطوط تلفن در فاصله ۴۳۸ مایلی بین لندن و گلاسکو فرستاد. در سال ۱۹۲۸ شرکت بایرد ( شرکت توسعه سینما و تلویزیون بایرد) نخستین سیگنال تلویزیونی بین اروپا و آمریکا را بین لندن و نیویورک پخش کرد. وی همچنین یک تلویزیون با رنگ الکترود مکانیکی، مادون قرمز و سه بعدی را با استفاده از لنزها، دیسک ها و فیلترهای اضافی به نمایش گذارد و همچنین در کنار این تلویزیون یک سیستم ضبط ویدئویی را در سال ۱۹۲۷ ارائه کرد. که هنوز هم وجود دارد. وی در سال ۱۹۲۹ در نخستین " دفتر خدمات تجربی تلویزیون های الکترو مکانیکی" در آلمان حضور یافت و در سال ۱۹۳۱ نخستین برنامه پخش زنده " اسپوم در بای" را ساخت. در سال ۱۹۳۲ دی تلویزیون با امواج مافوق کوتاه را ابداع کرد. سیستم الکترو مکانیکی با میرد در سال ۱۹۳۶ به بیشترین جد خود شامل ۲۴۰ خط در شبکه تلویزیونی BBC رسید. و سپس " مارکونی رامی" سیستم تلویزیونی با ۴۰۵ خط تجزیه الکترونیکی را ابداع کرد.

" چارلز فرانسیس جنکنیز" در ۱۳ ژئوئن ۱۹۲۵ توانست در آمریکا با استفاده از یک اسکنر با دیسک لنزی شامل ۴۰۸ خط تجریه برای هر تصویر، در هر ثانیه ۱۶ تصویر از آسیاب بادی عروسکی را از یک ایستگاه رادیویی و ردیابی به آزمایشگاه خود در واشنگتن منتقل کند. آزمایشگاه های تلفنی بل در می ۱۹۲۵ تصاویر ترام دار از اسلایدها را تولید کرد. با این وجود دراماتیک ترین نمایش تلویزیونی در هفت آوریل ۱۹۲۷ به وسیله " هربرت ای آیوس" ارائه شد. وی با استفاده از تصاویر در مقیاس کوچک (۵/۲ ? ۱۲ اینچ) و در مقیاس بزرگ (۳۰ ? ۲۴ اینچ) در مسیری بین واشنگتن و نیویورک و از ویپانی تا نیوجرسی، سیستم های تلویزیونی را آزمایش کرد اشیاء به وسیله نوریک اسکنر حاوی یک دیسک با ظرفیت ۵۰ روشن می شدند که این دستگاه در هر ثانیه ۱۶ عکس برمی داشت.

● تلویزیون الکترونیکی:

در سال ۱۹۱۱ یک مهندس با نام " آلن ارشیبا لد کمپل سؤنینتون" در خصوص جزئیات چگونگی شکل گیری یک تصویر الکترویکی دور با استفاده از لامپ های اشعه کاتود مقاله ای در لندن ارائه کرد که در روزنامه تا غیر ارائه شد. این مقاله که بعدها در مقاله ای در سال ۱۹۰۸ در نشریه "Nature" (طبیعت) منتشر شد، نخستین مقاله توصیف سیستم های تلویزیون های الکترونیکی است که اکنون هم مورد استفاده قرار می گیرد. سایر سیستم ها با استفاده از لامپ اشعه کاتود به عنوان ریسیور (گیرنده) مورد آزمایش قرار گرفتند. ولی ارائه مفهوم استفاده از آنها به عنوان یک فرستنده بسیار طولانی است و در این متن نمی گنجد. در اواخر دهه ۲۰ زمانی که هنوز تازه تلویزیون های الکترومکانیکی معرفی شده بودند، فیلوفانس ورشاو و لادمیروری گین همچنان به طور جداگانه بر روی گونه های مختلف لامپ های فرستنده الکتریکی کار می کردند.

تلویزیونی که بر پایه انتشار الکترون با تجمع الکترون های ثانویه در طول دوره اسکن کار می کنند نخستین بار به وسیله یک مخترع مجاری به عنوان " کالمان یتهانیی" در سال ۱۹۲۶ ارائه شد. که بعدها در سال ۱۹۲۸ اصلاحاتی نیز روی آن صورت گرفت. در ۷ سپتامبر ۱۹۲۷ " فیلوفانس ورشا" با دوربین خود نخستین عکس را در آزمایشگاه خود در خیابان Green شماره ۲۰۲ برداشت که این عکس خط مستقیم ساده ای بود. در سال ۱۹۲۸ فارنس درشاسیتمی را راه اندازی کرد که برای ارائه یک فیلم متحرک برای تلویزیون و مطبوعات کافی بود. در سال ۱۹۲۹ این سیستم به وسیله حذف یک موتور ژنراتور اصلاح شد به گونه ای که این سیستم تلویزیونی اکنون هیچ بخش مکانیکی متحرکی ندارد. در آن سال فارنس ورشا نخستین تصاویر زنده از انسان از جمله یک تصویر (۵/۰/۱۳) اینچی از همسرش با چشم های بسته را پخش کرد.

فارنس ورشا نمایش عمومی را از یک سیستم تلویزیونی تمام الکترونیکی برای نخستین بار، در جهان، در ۲۵ آگوست ۱۹۳۴ در موسسه فرانکلین در فیلادلفیا ارائه کرد. سایر مخترعین پیش از آن اجزای چنین سیستمی را ارائه کرد. و یا سیستم الکترونیکی را با استفاده از تصاویر و یا فیلم های متحرک نشان داده بودند. ولی فارنس ورشا نخستین فردی بود که همزمان از دوربین های الکترونیکی و گیرنده های تلویزیونی الکترونیکی بهره جست و از آنها تصاویر زنده متحرک و ترام دار ساخت. ولی متاسفانه دوربین های وی به نور بسیار زیادی نیاز داشتند. و این باعث توقف در کار می شد. " ولادمیروری کین" نیز برای ایجاد تصاویر، اشعه کاتود را مورد بررسی قرار داد در سال ۱۹۳۱ وی و گروه پژوهشیش در آزمایشگاه RCA نخستین دوربین الکترونیکی را با موقعیت ساختند. فارنس ورشا معتقد بود این اختراع، به اختراع دستگاه تجزیه تصویر وی در سال ۱۹۲۷ بسیار شبیه است. و این قضیه به دادگاه کشیده شود و حق به فارنس ورشا داده شد. در نوامبر ۱۹۳۹ پس از پایان جلسات دادگاه، گروه RCA به فارنس ورشا چکی به مبلغ یک میلیون دلار معادل (۸/۱۳ میلیون دلار در سال ۲۰۰۶) دادند.

تاپدال وسیله به اختراعات وی مجوز داده باشند. در انگلیس "ایساک لوئینرک" از نظر " وری کین" برای ساخت دوربین های امیترون استفاده کردند. که اکنون در دوربین های مورد استفاده در شبکه BBC، بکار گرفته می شود بدین وسیله در دوم نوامبر ۱۹۳۶ یک سروین متشکل از ۴۰۵ خط از استودیوها در " الکساندراپلس" راه اندازی شد و از یک دکل مخصوص بر بالای یکی از برج های ویکتوریا برای مدت کوتاهی پخش شد. این سیستم، مشابه سیستم مکانیکی بایرد، ولی بسیار معتبرتر و واضح تر از آن بود. بدین ترتیب نخستین سرویس پخش برنامه منظم در جهان راه اندازی شد که این دکل هنوز هم مورد استفاده قرار می گیرد.

● تلویزیون رنگی:

اکثر پژوهشگران خدمات تلویزیونی، به وسیله ارائه نخستین سیستم تلویزیونی رنگی مکانیکی در سال ۱۸۸۹ در روسیه به اهمیت رنگ در این سیستم پی بردند. " جان لاگی بایرد" نخستین سیستم پخش رنگی برنامه های تلویزیون را با استفاده از دیسک های اسکن، در سوم جولای ۱۹۲۸ ارائه کرد. این دیسک های گیرنده و فرستنده به رسید پیچ های spiral سه دانه ای قطع می شوند که هر یک فیلتر و رنگ اولیه خاص خود را داشت. این سیستم شامل سه منبع نور در انتهای گیرنده و یک تغییر دهنده جریان برای تغییر نور دهی در آنها بود. در سال ۱۹۳۸ فن آوری پوشش سایه (shadow mask) برای تلویزیون های رنگی به وسیله در " ورنر فلچسیگ" در آلمان اختراع شد. تلویزیون رنگی در سال ۱۹۳۹ " در نمایشگاه بین المللی رادیوئی" در برلین به نمایش گذارده شد در ۱۶ آگوست ۱۹۴۴ بایرد یک نمایش تلویزیونی تمام رنگی الکترونیکی را در معرض نمایش گذارد که در این سیستم با ۶۰۰ خط رنگی بافت سه تائی با استفاده از شش اشکن برای ساخت هر تصویر بکار گرفته شده بود.

● تلویزیون در آمریکای شمالی :

▪ آمریکا USA

تلویزیون رنگی باتوجه به رقابت شدید سیستم های فنی برای اعطای مجوز بدینوسیله کمیسیون فدرال ارتباطات برای مصرف تجاری، تاریخچه طولانی در آمریکا دارد. تلویزیون رنگی مکانیکی اسکن شده با استفاده از سه سیستم کامل با بافت های فوتو الکترونیکی، فیلترهای رنگی، امپلی فایر و یک سری شیشه برای تبدیل تصاویر آبی، سبز و قرمز به یک تصویر رنگی کامل در ژوئن ۱۹۲۹ توسط آزمایشگاه های تل به نمایش گذارده شد. در دوره اسکن های الکترونیکی، نخستین نمایش تلویزیون رنگی در پنجم فوریه ۱۹۴۰ بود که این نمایش در آزمایشگاه RCA در نیوجرسی به اعضای گروه پژوهشی FCC نشان داده شد. در این تلویزیون یک گیرنده به وسیله ترکیب نوری تصاویر از دو مجرای مختلف در یک صفحه تصاویر رنگی را تولید می کردند. CBS در ۲۸ آگوست ۱۹۴۰ با استفاده از فیلم و در ۱۲ نوامبر ۱۹۴۰ با استفاده از دوربین های زنده بررسی میدان های رنگی را آغاز کرد. سیستم میدان رنگی زنجیره ای در CBS تقریباً مکانیکی بود که دیسک داخل آن از فیلترهای سبز، آبی و قرمز ساخته شده بود و با سرعت ۱۲۰۰ دور در دقیقه در داخل دوربین های تلویزیون کار می کرد. دیسک مشابهی نیز در مقابل لامپ اشعه کاتود در داخل دستگاه گیرنده (ریسیور) جا سازی شده بود.

آخرین سیستم رنگی RCA با زنجیره ای از نقاط، هیچ بخش متحرکی نداشته و در آن از یک سری شیشه هایی برای جداسازی و هدایت نورهای سبز، قرمز، آبی از اشیاء از سه لنز به سه لامپ اسکن و مدارهای الکترونیکی استفاده شده بود که به لامپ ها اجازه می داد تا سیگنال های خود را نقطه به نقطه به صورت چرخشی بفرستند. این سیگنال ها به وسیله یک مدار ثانویه در گیرنده دسته بندی شده و به لامپ های تصویر سبز، قرمز و آبی فرستاده شده و تا ترکیب باسری دوم شیشه ها به یک تصویر رنگی کامل تبدیل می شوند.

NBC( تحت مدیریت RCA) نخستین آزمایش تلویزیون رنگی را در ۲ فوریه ۱۹۴۸ صورت دادCBS آزمایشات روزانه میدان های رنگی را در اول ژوئن ۱۹۴۱ آغاز کرد. این سیستم های رنگی با دستگاه های تلویزیون سیاه و سفید کنونی مطابقت نداشته و مانند تلویزیون های رنگی دیگر نیز در زمان حاضر در دسترس عموم نبودند. این تست ها تنها در معرض دید مهندسان RCA و CBS و خبرنگاران دعوت شده صورت گرفت. " انجمن جنگ تولید " ساخت تلویزیون و تجهیزات رادیویی را برای استفاده عموم از ۲۲ آوریل ۱۹۴۲ تا ۲۰ آگوست ۱۹۴۵ متوقف کرد و هرگونه فرصتی را برای معرفی تلویزیون رنگی برای عموم از بین برد. پیشرفت در تولید تلویزیون های رنگی پس از جنگ به وسیله سه سیستم با رقابت برای کسب مجوز با استاندارد PCC برای پخش برنامه های رنگی ادامه یافت. سیستم میدان پیاپی CBS که بدون یک آداپتور با دستگاه های سیاه و سفید موجود مطابقت نمی کنند، سیستم RCA با سیستم زنجیره ای نقاء که در سال ۱۹۴۹ با دستگاه های سیاه و سفید موجود سازگاری داشته و سیستم CTI که در آن سه بتر و در پشت آن فیلترهای رنگی بود که تصاویر سبز، قرمز و آبی را بر روی یک لامپ تصویر مجزا تولید می کرد و شامل یک گیرنده بود که از لنزهایی در مقابل لامپ تصویر برای ترکیب این سه تصویر و ساخت یک تصویر بر روی صفحه نمایش استفاده در طول رقابت ها برای دستیابی به مجوز FCC، CBS نخستین نمایش از تلویزیون رنگی را با ارائه یک ساعت برنامه رنگی به طور روزانه از شنبه تا دوشنبه در ۱۲ ژانویه ۱۹۵۰ در واشنگتن آغاز کرد و تا پایان ژانویه ادامه داد که این برنامه ها بر روی گیرنده های (۱۶-۸) اینچ قابل مشاهده بود باتوجه به رشد تقاضاهای مردم، برنامه های تلویزیونی با افزایش تعداد برنامه های بعدازظهر از ۱۳ فوریه مجدد آغاز گردید. CBS یک فهرست محدود از برنامه های رنگی را از ایستگاه تلویزیونی WCBS خود در نیویورک از ۱۴ نوامبر ۱۹۵۰ آغاز کرد که این برنامه ها دوشنبه تا شنبه با ۱۰ گیرنده رنگی در معرض دید عموم بود.

تمامی این برنامه ها با استفاده از دوربین رنگی متعلق CBS پخش شد. استودیوی پخش برنامه ها در نیویورک از ۱۳ دسامبر با استفاده از کابل هم محور به استودیوی تلویزیونی WCAU در فیلادلفیا نیز گسترش یافت. پس از یک سری گزارشات که در سپتامبر ۱۹۴۹ ارائه شد، FCC دریافت سیستم های RCA, CTI با مشکلات فنی، تولید رنگ نامناسب و تجهیزات گزان همراه است بنابراین سیستم CBS به عنوان استاندارد بخش برنامه های رنگی آمریکا در ۱۱ اکتبر ۱۹۵۰ انتخاب شد. قانون ناموفق RCA، نخستین سری پخش برنامه های رنگی را تا ۲۵ ژوئن ۱۹۵۱ به تعویتی انداخت. مجدداً در پخش برنامه ها محدودیت ایجاد شد. برنامه ها، قابل مشاهده بر روی دستگاه های سیاه و سفید نبودند و اینگونه گزارش شده بود که تنها ۳۰ گیرنده رنگی در منطقه نیویورک در دسترس هستند. شبکه های تلویزیون رنگی با سریال های روزانه " جهان از آن توست" و " خانه داران مدرن" هفته دیگری را آغاز کردند.

در حالیکه پخش برنامه های رنگی CBS به تدریج به ۱۲ ساعت در هفته افزایش یافته و این شبکه رنگی تا شهرشیکاگو و به ۱۱ مرکز دیگر گسترش یافت، موفقیت تجاری آن به دلیل کمبود گیرنده های رنگی مورد نیاز برای دیدن برنامه ها، مخالفت تولید کنندگان با ساخت آداپتور برای دستگاه های سیاه و سفید موجود و عدم تمایل تبلیغ کنندگان برای حمایت از شبکه های غیرموفق، از بین رفت. CBS در آوریل یک تولید کننده تلویزیونی خریداری کرد و در سپتامبر ۱۹۵۱ تولید را آغاز کرد و تنها مدل رنگی CBS کلمبیا تولیدی آنها بود. اما زمان برای جبران دیر بود و تنها ۲۰۰ دستگاه تولید شد که ۱۰۰ دستگاه آن به فروش رفت و CBS برای جلوگیری از خسارات، تمامی دستگاه ها را برگرداند. صنعت تلویزیون آمریکا پیش از CBS، بوسیله " کمیته ملی سیستم های تلویزیونی آمریکا" در سال های ۵۳-۱۹۵۰ بوجود آمد و هدف این کمیته راه اندازی یک سیستم رنگی مطابق با دستگاه های سیاه و سفید کنونی بوده که استانداردهای کیفیت FCC را نیزبا اجزای سخت افزاری RCA داشته باشد. زمانیکه CBS پیش از کنگره در ماه مارس ۱۹۵۳ اعلام کرد دیگر قصد تولید سیستم های رنگی را دیگر، راه برای ورود Ntsc برای دستیابی به مجوز FCC در جولای ۱۹۵۳ باز شد و این شرکت در ۱۷ دسامبر به این مجوز دستیافت.

نخستین برنامه تلویزیونی با استفاده از سیستم رنگی NTSC، پخش آزمایشی یک اپیسود از NBC در ۳۰ آگوست ۱۹۵۳ بود. دستگاه رنگی RCA از سال ۱۹۵۴ : NBC نخستین برنامه رنگی را در اول ژانویه ۱۹۵۴ با نمایشی آغاز کرد که در سراسر آمریکا بر روی گیرنده های رنگی RCA، جنرال الکتریک، فیلکو، رتیئون، هاضمن، پسیفیک مرکوری و... قابل دریافت بود. در ۲۸ فوریه تنها یک مدل رنگی " وستینگ هاوس" به قیمت ۲۹۵/۱ دلار معادل ۴۰۰/۹ دلار در سال ۲۰۰۶، در نیوبورک وجود داشت که به طور کلی به عنوان نخستین گیرنده با NTSC رنگی، برای استفاده عموم تعیین شد. در آوریل مدل رنگی ارزان قیمت سری ساخت RCA به دلالان عرضه شد. نخستین سریال رنگی تلویزیون " سریال ازدواج" به عنوان یک سریال کمدی زنده در تابستان ۱۹۵۴ به وسیله NBC ارائه شد. سریال ادبی " تئاتر فورد" نخستین برنامه رنگی فیلمی شکلی بود که در اکتبر به وسیله NBC ساخته شد. NBC که شرکت RCA را نیز تحت مدیریت داشت، پیشتاز در برنامه سازی رنگی بود، چرا که شرکت RCA در دهه ۵۰ موفق ترین خطوط دستگاه های رنگی را ارائه کرد و تا سال ۱۹۵۹ نیز تنها تولید کننده دستگاه های رنگی بود.

CBS و ABC نیز که با تولید کنندگان چندان سازگاری نداشتند و مشتاق بر ادامه تولید رقیب خود نبودند؛ وارد بخش تولید دستگاه های رنگی شدند. CBS تمامی برنامه های رنگی منظم خود را در این سال های ۱۹۶۰ و ۱۹۶۵ ارائه کرد؛ در حالیکه ABC نخستین سریال رنگی خود را تا سال ۱۹۶۲ به تعویق انداخت. شبکه " دو مونت" که تا سال ۱۹۵۴ شاهد کاهش درآمد مالی بود، یکسال بعد از آن، ملذل شد. بنابراین تا سال ۱۹۶۴ تنها ۱/۳ درصد از تلویزیون های خانگی در آمریکا رنگی بودند. NBC با اعلام اینکه تمامی برنامه های آن شبکه در پائیز ۱۹۶۵ رنگی خواهد بود، سازمان دهنده توسعه سریع برنامه های رنگی نام گرفت. تمامی سه شبکه پخش برنامه های تلویزیونی تا فصل ۶۷- ۱۹۶۶، زمان پخش برنامه های رنگی را وارد سیستم خود کردند. اما تعداد تلویزیون های رنگی فروخته شده در آمریکا تا سال ۱۹۷۲ از تعداد تلویزیون های سیاه و سفید کمتر بود. سال ۱۹۷۲ نخستین سالی بود که میزان خرید دستگاه های رنگی از ۵۰ درصد فراتر رفت. در این سال همچنین باتوجه به میزان فروش تلویزیون های، آگهی برای این تلویزیون ها پیش از برنامه پایان یافت.

▪ کوبا :

کوبا در سال ۱۹۵۸ با استفاده از استاندارد NTSC و تجهیزات RCA در شبکه ۱۲ هاوانا، دومین کشور جهان در زمینه ارائه برنامه های تلویزیونی رنگی، معرفی شد. ولی پخش این برنامه ها در سال ۱۹۵۹ در زمان انقلاب کوبا و تعطیلی ایستگا های تلویزیونی متوقف شد و در سال ۱۹۷۵ با وارد کردن تجهیزات از NEC ژاپن و SECAM جماهیر شوروی که مطابق با استاندارد NTSC بودند، از سرگرفته شد.

▪ مکزیک :

در مکزیک " گوئیلرموگنزاس کامازانا" (۱۹۶۵-۱۹۱۷) یک سیستم اولیه پخش رنگی را ابداع کرد. وی در سال های ۱۹۴۲، ۱۹۶۰ و۱۹۶۲ حق اختراع برای سیستم های تلویزیونی رنگی را دریافت کرد. حق اختراع (به ثبت رسیده در ۱۹ آگوست ۱۹۴۰) برای تنظیم کننده ( آداپتور) فیلتر رنگی برای تلویزیون سیاه و سفید در سال ۱۹۴۲ اعطا شد که این سیستم مثابه گیرنده های رنگی بود که در سال ۱۹۳۶ توسط " جال لاگی بایرد" در انگلیس و در آگوست ۱۹۴۰ بوسیله شرکت CBS در آمریکا ارائه شده بود. در ۳۱ آگوست ۱۹۶۴ " کامرانا" نخستین پخش رنگی خود را از آزمایشگاهش در " گیک آزمایشات رادیوی مکزیک" در خیابان " لوسرنا" در شهر " مکزیکوسیتی" فرستاد. این سیگنال ویدئویی با فرکانس ۱۱۵ مگاهدترز و با جسامد صوتی ۴۰ متر باند (metre band) پخش شد. وی اجازه ساخت نخستین تبلیغ رنگی را در مکزیک در ۸ فوریه ۱۹۶۳ دریافت کرد و " برنامه Paraiso Infantil" ساخت وی، از تلویزیون XHGC شهر مکزیکوسیتی پخش شد.

▪ کانادا :

تلویزیون رنگی به محض پخش برنامه های تلویزیونی رنگی در آمریکا، از کانادا نیز متداول شد. ایستگاه های تلویزیونی این کشور ساخت برنامه های تلویزیونی رنگی خود را از سال ۱۹۶۶ آغاز کردند.

محمد شهرتی فر

---