جین آستین با ترجمه های جدید فارسی

رضا رضایی در ادامه ترجمه های خود از آثار جین آستین, پس از غرور و تعصب و عقل و احساس كه سال قبل توسط نشر نی روانه بازار شد, این بار منسفیلد پارك را توسط همین ناشر منتشر كرد

رضا رضایی در ادامه ترجمه‌های خود از آثار جین آستین، پس از غرور و تعصب و عقل و احساس كه سال قبل توسط نشر نی روانه بازار شد، این بار منسفیلد پارك را توسط همین ناشر منتشر كرد. جین آستین در ۱۶ دسامبر ۱۷۷۵ در استیونتن، همیشر، واقع در جنوب شرقی انگلستان به دنیا آمد. او هفتمین فرزند خانواده بود. در سال ۱۸۰۵، پدرش را كه كشیش یك ناحیه بود از دست داد. جین بیش از ۴۲ سال عمر نكرد و در ۸ ژوئیه ۱۸۱۷ در وینچستر چشم از جهان فرو بست. با این حال در این عمر كوتاه آستین به یكی از بلندآوازه‌ترین كلاسیك نویسان عرصه رمان، نه تنها در انگلستان بلكه در جهان معروف شد. رمان‌های غرور و تعصب، عقل و احساس، منسفیلد پارك و اما در زمان حیاتش چاپ شدند. نورثنگر ابی و ترغیب نیز در سال ۱۸۱۸ پس از مرگش منتشر شدند. دو رمان با عنوان‌های لیدی سوزان و واتسن‌ها نیز به‌صورت نیمه تمام از او به جا مانده است. آستین قبل از مرگ در حال نوشتن سیندیتن بود كه تقدیر رمان دیگری را برای وی نوشت.

آثار جین آستین دارای دو وجه است. طنز قدرتمند و همچنین اخلاقیات در آثارش به چشم می‌خورند. آستین روحیه آدم‌ها را خوب می‌شناخت. او در بریتانیای اواخر قرن ۱۸ و اوایل قرن ۱۹ می‌زیست. بریتانیایی كه مالك بلامنازع آن عصر به شمار می‌رفت و ثروت بسیاری از مستعمره‌هایش به سوی این سرزمین سرازیر می‌شد. از نظر اجتماعی انگلستان در این عصر سخت مبادی تجملات اشرافی است. به طوری كه آثار آستین با وجود طعنه به این تجملات اشرافی، از آن مبری نیست و به نوعی سعادت اجتماعی را در گرو همین اشرافیت می‌داند. آستین، منسفیلد پارك را در فاصله میان سال‌های ۱۸۱۱ تا ۱۸۱۳ نوشت و در سال ۱۸۱۴ آن را چاپ كرد. به سبب شهرتی كه او با رمان‌های غرور و تعصب و عقل و احساس به دست آورده بود، منسفیلد پارك به سرعت به فروش رسید. در این رمان آنچنان كه در مقدمه كتاب آمده است، آداب و رسوم و مراوده‌های اجتماعی در بسیاری از موارد با اصول اخلاقی در تعارض قرار می‌گیرند. زرق و برق‌های ظاهری در برابر فضیلت‌های اخلاقی رنگ می‌بازند. آدم‌ها دو دسته‌اند: دسته‌ای از آنها از خواست‌ها و امیال خود پیروی می‌كنند اما دسته دیگر به وظایف خود پایبند می‌مانند. آستین نشان می‌دهد كه میان آنچه می‌خواهیم بكنیم و آنچه باید بكنیم، چه تفاوت‌هایی وجود دارد.

رضا رضایی مترجم آثار آستین پیشتر در مصاحبه‌ای درباره این نویسنده شهیر انگلیسی گفته بود: «آستین نویسنده بسیار بزرگی است. هنوز هم چه در محافل آكادمیك و چه در سطح عموم اهمیت ویژه‌ای دارد. نوشته‌هایش مورد تحلیل قرار می‌گیرند، روی آثارش نقد نوشته می‌شود و در سینما نیز داستان‌هایش دستمایه كارگردانان مختلفی قرار می‌گیرد. اما به نظر من این نویسنده در ایران بد معرفی شده است. شاید یكی از دلایل این بوده كه خوانندگان بیشتر به رمان‌هایی علاقه‌مند هستند كه غلظت مایه‌های سیاسی و اجتماعی در آنها زیاد باشد، هرچند كه آثار آستین هم به نوعی نقد اجتماعی محسوب می‌شود. بافت سنتی جامعه انگلستان را مورد نقد قرار می‌دهد كه قطعاً مشابهت‌هایی با جوامع حال حاضر دارد. اهمیت این نویسنده تا حدی است كه رمان در ادبیات انگلیس را می‌توان به ۲ دوره تاریخی قبل از آستین و بعد از او تقسیم‌بندی كرد. یكی از مهم‌ترین كارهای آستین جدا كردن رمان از شعر بود. به هر حال رمان آن دوره كاملاً تحت‌تاثیر شعر بود. اما آستین با دقت نظر خاص در روایت، به این ژانر هویتی مستقل بخشید. نویسندگانی كه قبل از او رمان می‌نوشتند به هیچ وجه به اندازه آستین بر روایت تسلط نداشتند.»

این مترجم كه دبیر فدراسیون شطرنج و مربی این رشته نیز بوده است، در نظر دارد سایر رمان‌های ترجمه نشده آستین را نیز به فارسی برگرداند.